Η πυρηνική ενέργεια γνώρισε την δική της άνθηση τη δεκαετία του ’60, εν μέσω ψυχροπολεμικού κλίματος και με την πεποίθηση, ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας πυρηνική ενέργεια θα ήταν πολύ φτηνή για να τη μετράμε». Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η πυρινική ενέργεια παραμένει ακόμη ένα βασικό σημείο διαμάχης για την μετάπετρελαϊκή περίοδο.
Το 2007 η συνολική παγκόσμια πυρηνική δυνατότητα ήταν 372 Gb με την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια να φτάνει το 14% της παγκόσμιας ηλεκτρικής κατανάλωσης.
Σε ορισμένες χώρες όπως στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στη Σουηδία, οι πυρηνική ενέργεια ικανοποιεί το 50% των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ και στη Βρετανία αγγίζει το 20%.
Ωστόσο, η επικινδυνότητα της και το υψηλό κόστος έβαλαν φρένο στην εξάπλωση των πυρηνικών εργοστασίων και πλέον, από τις αποκαλούμενες ανεπτυγμένες χώρες, μόνο η Φινλανδία και η Γαλλία συνεχίζουν να κατασκευάζουν. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο η επιθυμία κατασκευής νέων πυρηνικών εργοστασίων περιορίζεται σε ορισμένες μόνο χώρες και κυρίως στην Κίνα.
Πηγή ενέργειας του πυρηνικού αντιδραστήρα είναι η πυρηνική σχάση του Ουρανίου U- 235 ή του Πλουτώνιου P-239. Από τη σχάση προκαλείται αύξηση της θερμοκρασίας για να βράσει νερό, το οποίο παράγει ατμό και γυρνά μια τουρμπίνα που κινεί την ηλεκτρογεννήτρια.
Πυρηνική ενέργεια: το πρώτο βήμα για τα πυρηνικά όπλα;
Αρχικά, η πυρηνική τεχνογνωσία, την οποία αποκτά μια χώρα για να κατασκευάσει ένα πυρηνικό εργοστάσιο, αυξάνει τη δυνατότητα της χώρας να κατασκευάσει και πυρηνικά όπλα. Υπενθυμίζεται, ίσως για πολλοστή φορά, ότι σύμφωνα με τις μελέτεςτου 2006 σε κλιματικά μοντέλα της ΝΑΣΑ η χρήση του 0,03% των υπαρχόντων πυρηνικών όπλων, για παράδειγμα ένας πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν θα είχε παγκόσμια καταστροφικές συνέπειες.
Άλλο πυρηνική ενέργεια, άλλο πυρηνική βόμβα
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας πυρηνική ενέργεια και η κατασκευή πυρηνικών όπλων είναι δύο ανεξάρτητες δράσεις. Στην πραγματικότητα όμως αν συνεχιστεί η ίδια διαδικασία εμπλουτισμού του Ουρανίου (3-5%), η οποία ακολουθείται ώστε να παραχθεί η «πρώτη ύλη» για ένα πυρηνικό εργοστάσιο, τότε επιτυγχάνονται μεγαλύτερα επίπεδα εμπλουτισμού πυ ανάγουν το Ουράνιο (U -235) σε «πρώτη ύλη» για πυρηνικό όπλο. Αν και επίσημα απαιτείται συγκέντρωση U -235 80-90% θεωρητικά θα μπορούσε με συγκέντρωση U -235 20-30% να κατασκευαστεί «μερικώς αποτελεσματική» πυρηνική βόμβα.Σχετικά με το Πλουτώνιο, η μεγαλύτερη ποσότητα Πλουτωνίου προέρχεται από ειδικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες που κατασκευάζουν υψηλής καθαρότητας «weapons –grade» Πλουτώνιο, από το οποίο αρκούν 4 κιλά για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Αντίστοιχα, το παραγόμενο από μη στρατιωτικό αντιδραστήρα Πλουτώνιο, αποκαλούμενο και ως «reactors –grade», το οποίο μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικό όσο το «weapons –grade», ωστόσο 10 κιλά αυτού του Πλουτωνίου αρκούν για την κατασκευή πυρηνικού όπλου.
Ένας συμβατικός αντιδραστήρας 1000 ΜW παράγει στα απόβλητά του περίπου 200 κιλά Πλουτωνίου «reactors –grade» δηλαδή αρκετού για την κατασκευή τουλάχιστον 20 πυρηνικών βομβών.
Πυρηνικά απόβλητα
Όπου κι αν θαφτούν τα πυρηνικά απόβλητα πρέπει να φυλάσσονται με ασφάλεια τουλάχιστον για εκατό χιλιάδες χρόνια. Σε ολόκληρο το κόσμο δεν υπάρχει ούτε ένα ασφαλές σημείο αποθήκευσης, γεγονός που καθιστά τα ραδιενεργά απόβλητα επικίνδυνα και παράλληλα ακριβά, καθώς εξαιτίας της επικινδυνότητας τους, απαιτείται η ύψιστη ασφάλεια κατά τη διαχείρισή τους. Χαρακτηριστικά, στις ΗΠΑ κατασκευάστηκαν τρεις διαφορετικές εγκαταστάσεις σε διαφορετικό χρόνο για την επεξεργασία των πυρηνικών αποβλήτων αλλά καμιά δεν επιβίωσε οικονομικά, όλες έχουν κλείσει οριστικά. Στη Βρετανία το επεξεργαστικό κέντρο στο Sellafield (πρώην Windscale) έκλεισε προσωρινά τον Απρίλη του 2005, όταν αποκαλύφθηκε ότι 83.000 λίτρα υψηλά ραδιενεργών υδάτων διέφυγαν και μόλυναν απαρατήρητα επί εννέα μήνες.
Εκπομπές ρύπων
Η αύξηση των υποστηρικτών της πυρηνικής ενέργειας ήταν αποτέλεσμα της προβεβλημένης μηδενικής εκπομπής ρίπων CO2. Στην πραγματικότητα μόνο η λειτουργία του αντιδραστήρα είναι περίπου μηδενικής εκπομπής, καθώς όλα τα υπόλοιπα στάδια της παραγωγής πυρηνικού καυσίμου - ορυχεία, άλεση, κατασκευή καυσίμου, εμπλουτισμός, κατασκευή αντιδραστήρα, αποσύνθεση και διαχείριση των αποβλήτων- χρησιμοποιούν τεχνικές που εκπέμπουν CO2.Η οικονομική πυρηνική ενέργεια
Η άποψη ότι η πυρηνική ενέργεια, κατά κάποιο τρόπο, χαρακτηρίζεται ως παρωχημένη και μάλιστα εντέχνως, καθώς παλαιότερα υπολογιζόταν μόνο το λειτουργικό κόστος του εργοστασίου, παραβλέποντας το κόστος κατασκευής, αποδόμησης, ασφάλειας και των κυβερνητικών επιδοτήσεων. Επιπροσθέτως, ο σχεδιασμός, οικοδόμηση και λειτουργία ενός πυρηνικού εργοστασίου απαιτούν πάνω από 15 χρόνια.Οι Πυρηνικές χώρες
Οι επίσημα δηλωμένες πυρηνικές χώρες είναι οι ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ινδία, Πακιστάν και Β. Κορέα . Το Ισραήλ παραμένει μια αδήλωτη πυρηνική δύναμη. Κοντά στην απόκτηση πυρηνικών όπλων φαίνεται να είναι το Ιράν και η Ιαπωνία, ενώ οι Αργεντινή, Βραζιλία, Ιράκ, Ν. Αφρική, Ν. Κορέα, Σουηδία, Ελβετία, Ταιβάν, Αλγερία και Λιβύη, πλησιάζουν στο επίπεδο να αποκτήσουν πυρηνικά.
Πηγή : tvxs.gr
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου