Η ΣΤΕΊΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΊΡΙ ΣΤΟ WORDPRESS.COM

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Κίνδυνος για τα ελληνικά σύνορα.

Η πορεία των Μνημονίων θα πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζεται με οικονομικούς όρους μόνον.

Η εμπέδωση κλίματος παράδοσης του εθνικού κράτους των Ελλήνων , όχι πλέον στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, αλλά στο imperium του Γερμανογαλλικού άξονα, αρχίζει να δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα για την κυριαρχία της Ελλάδος επί των εδαφών της..

Η ταπείνωση φέρνει αστάθεια.

Tου Nίκου Γ. Ξυδάκη

H προβαλλόμενη απαίτηση της γερμανικής κυβέρνησης να επιβάλει αρμοστή στην Ελληνική Δημοκρατία, προκαλεί την οργισμένη αντίδραση των περισσότερων Ελλήνων, αλλά και αρκετών Ευρωπαίων, που φοβούνται τις ορέξεις μιας σιδηράς τιμωρητικής Γερμανίας.

Βενιζέλος ante portas…

Γράφει ο Ρωμύλος Κομνηνός
Στην επέτειο της εθνικής ταπείνωσης των Ιμίων, τότε που στην εξουσία βρισκόταν και πάλι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, δυο πολιτικά τέκνα του εκσυγχρονισμού, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος ανακοίνωσαν τη σύναψη πολιτικής συμμαχίας. Για να πάρουν το ΠΑΣΟΚ από τα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου, το συντομότερο δυνατό. Και για να διαμορφώσουν το μέλλον του Κινήματος, όπως εκείνοι το οραματίζονται, χωρίς άλλους… ενδιάμεσους.

Commerzbank: Η Ελλάδα θέλει έως και 40 χρόνια για να ορθοποδήσει!

Η Ελλάδα θα πρέπει να βγάλει τις «χειροπέδες» του ευρώ για να επιβιώσει, εάν δεν θέλει να ζητά συνεχώς οικονομική βοήθεια από τις χώρες της Ευρωζώνης», δήλωσε ο πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της γερμανικής τράπεζας Commerzbank, Κλάους - Πέτερ Μίλερ.

ΔΗΜΑΡ: Προς τα Αριστερά ή προς τα Δεξιά;

Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
Τι ακριβώς συμβαίνει στη Δημοκρατική Αριστερά; Μέσα σε τρεις μήνες – ουσιαστικά από τότε που ξεκίνησαν και οι ανοδικές τάσεις στο χρηματιστήριο των δημοσκοπήσεων - δεν έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά στην πολιτική τακτική που ακολουθείται.
O κόσμος καίγεται και η Δημοκρατική Αριστερά δείχνει να μην αντιλαμβάνεται πως η μονότονα επαναλαμβανόμενη ρητορεία για «την προοπτική συμμετοχής σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό» είναι άστοχη.

Δύναμη καταστροφής.

Του Μιχάλη Μητσού

Η διαπίστωση είναι γενική: ο καπιταλισμός έχει ξεφύγει. Δεν είναι τόσο ότι διέρχεται κρίση. Είναι ότι δεν υπηρετεί πια τον κεντρικό του ρόλο: να παρέχει ευκαιρίες και να ανταμείβει την αξία, την εργασία και το ταλέντο. Εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια ευνοεί μονάχα τους προνομιούχους. Αντί να απελευθερώνει δυνάμεις, τις φυλακίζει. Αντί να ενθαρρύνει το καινούργιο, το πνίγει. Αντί για δύναμη δημιουργίας, έχει γίνει δύναμη καταστροφής.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Η εξέγερση της αξιοπρέπειας.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι δανειστές 
Του  Μάνου Οικονομίδη 

Δεν είναι μόνο το περιεχόμενο των απαιτήσεων που προβάλλουν οι άλλοτε εταίροι και νυν «επαγγελματίες» δανειστές της Ελλάδας. Είναι ακόμη, αν όχι πρωτίστως, ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνονται οι απαιτήσεις τους. Κυνικός, ωμός, χωρίς ίχνος αλληλεγγύης, ευρωπαϊκής, κοινωνικής, ιστορικής.

Οι κουκουλοφόροι.

Του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου
Παρά το γεγονός ότι το πρώτο Μνημόνιο βύθισε την οικονομία της Ελλάδας σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, εξαθλιώνοντας επιχειρηματίες, εργαζόμενους και συνταξιούχους, έρχεται το δεύτερο Μνημόνιο για να δώσει τη χαριστική βολή.

Το μεγάλο το «κλαμπ» των χρεοκοπημένων χωρών.

Xρεοκοπία. Η λέξη που έχει γίνει «μόδα» το τελευταίο διάστημα και που στο άκουσμά της δημιουργούνται διάφοροι συνειρμοί. Ιστορικά, κρατικές χρεοκοπίες σημειώνονται από τότε που αρχίζει ο δημόσιος δανεισμός και πολλαπλασιάζονται την εποχή του βιομηχανικού καπιταλισμού. Η επίσημη μελέτη του ΔΝΤ μετρά 257 χρεοκοπίες κρατών από το 1824 – 2004.

Ο τρόμος και η αθλιότητα του PSI.

Με μόνη βεβαιότητα τη χρεοκοπία, το κούρεμα των ομολόγων βαθαίνει με τίμημα την πλήρη παράδοση της χώρας και της κοινωνίας σε ιδιώτες και εταίρους πιστωτές .
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Πριν από δύο χρόνια οι λέξεις χρεοστάσιο, στάση πληρωμών, άρνηση χρέους ήταν συνώνυμες περίπου της εσχάτης προδοσίας και όποιος τις ψέλλιζε χαρακτηριζόταν, επιεικώς, τρελός, αν όχι και προδότης. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση, υπό την αφόρητη πίεση της τρόικας και των αγορών, διαπραγματεύεται ακριβώς τα λογιστικά αποτελέσματα ενός χρεοστασίου: το κούρεμα του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες σε ποσοστό ίσως και πάνω από 70%. Μόνο που, ακόμη κι αν το επιτύχει, δεν θα έχει κανένα από τα πλεονεκτήματα μιας στάσης πληρωμών. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτό που πριν από δυο χρόνια και λίγο αργότερα θα ήταν, αν όχι «ευλογία», κάποια ανακούφιση, σήμερα εξελίσσεται σε κατάρα.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Ο Παπαδήμος έφυγε- Ελπίζουμε να μη γυρίσει με άδειες βαλίτσες…‏

Με κόκκινες γραμμές, άλλες περισσότερο έντονες και άλλες λιγότερο, έφυγε ο πρωθυπουργός για τις Βρυξέλλες, όπου αύριο θα διεξαχθεί η πιό κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής στην ιστορία της Ελλάδας. Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση, τον εξουσιοδότησαν να διαπραγματευτεί το νέο Μνημόνιο, χαράσσοντας τα όρια πέραν των οποίων δεν μπορεί να πάει.

Χτίζουν το μέλλον τους στα ερείπια της χώρας.

ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΥΒΗ
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι επισπεύδεται η διαδικασία ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, με όρους που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης και του άγριου καπιταλισμού στον οποίο οδηγούμαστε σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, αφού τους έκανε τη βρόμικη δουλειά, πετάγεται τώρα στην πυρά, όχι μόνο διά των άρθρων του κ. Ψυχάρη αλλά και με τις παρεμβάσεις Σημίτη και Προβόπουλου που όψιμα ανακαλύπτουν αντίστοιχα μοιραία λάθη ή λάθος δοσολογία πολιτικών, καθώς και με τις βολές από τους δελφίνους στο εσωτερικό του κόμματός του.

Το Μνημόνιο πέθανε... ζήτω το νέο Μνημόνιο!

της Ζέζας Ζήκου
«Πάρτε αυτά τα μέτρα για να πάρετε το νέο δάνειο», απαιτούν οι τροϊκανοί... Τα επώδυνα μέτρα που θα συνοδεύουν τη νέα δανειακή σύμβαση ύψους 130 δισ. ευρώ είναι εξαιρετικά σκληρά και θα προκαλέσουν σοκ στην ελληνική κοινωνία. Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν έστω και τώρα, έστω και με βίαιο τρόπο, αλλιώς δεν θα γίνουν ποτέ... όπως ορίζει το 10σέλιδο κείμενο με τις βασικές αρχές του νέου Μνημονίου. Οι τροϊκανοί αδιαφορούν αν θα κάψουν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά. Διότι καλές οι μεταρρυθμίσεις, μαζί, όμως, έρχεται και μια απίστευτη εσωτερική υποτίμηση που δεν θα έχει προηγούμενο. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο «τέρας» που έρχεται για να κάνει την Ελλάδα... ανταγωνιστική!

Κύριε Τόμσεν, μία εξευτελισμένη Ελλάδα δεν αξίζει σε κανέναν Έλληνα.

Γράφει: Μαρία Σπυράκη

Περιφέρονται στην Αθήνα με ύφος εικοσιτεσσάρων καρδιναλίων (τόσοι εκλέγουν τον Πάπα) και βλέμμα απλανές. Τους είδα να βγαίνουν από το Μαξίμου και από τη Συγγρού με την περιφρόνηση ζωγραφισμένη στο βλέμμα για τους ρεπόρτερ και τα τηλεοπτικά συνεργεία που περιμένουν την είδηση μέσα στο κρύο.

Η εικόνα της δουλείας δανεισμού της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε το 2011.( Β΄ μέρος)


Πως αφελληνίζεται η περιουσία του ελληνικού κράτους
O αποικιακός νόμος «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας

του Γιώργου Κασιμάτη, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στο προηγούμενο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί στο ενδιαφέρον της Γερμανίας και των ΗΠΑ για την εκμετάλλευση της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, επισημαίνοντας ότι το ενδιαφέρον της πρώτης αποβλέπει στα οικονομικά οφέλη από τις «γερμανικές επενδύσεις» και στους στόχους επιβολής της στην Ευρώπη, ενώ το ενδιαφέρον των ΗΠΑ είναι κυρίως γεωπολιτικού χαρακτήρα. Πράγματι, φαίνεται πως οι πηγές του υποθαλάσσιου κυρίως πλούτου θα αφεθούν στο πεδίο της αμερικανικής επιρροής. Όσον αφορά στο γερμανικό ενδιαφέρον, προβάλλεται όχι προκλητικά, αλλά με τρόπο που να δημιουργεί φρούδες ελπίδες ανάκαμψης της οικονομίας μας.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Εκβιάζουν οι δανειστές: ξεχάστε ό,τι ξέρατε αλλιώς χρεοκοπείτ​ε.

Οι δανειστές εκβιάζουν ανοιχτά την Ελλάδα να δεχθεί ταπεινωτικούς όρους στη συμφωνία για τη διάσωσή της. Χθες μάθαμε ότι απαιτούν, χωρίς να ακούν δεύτερη κουβέντα, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και τη μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και την πλήρη διάλυση του πλέγματος εργασιακών σχέσεων.
Ό,τι ξέραμε επί δεκαετίες ζητούν να το ξεχάσουμε.

Από μηχανής…;

Του Γιάννη Πανούση*
Προς τιμήν του θανάτου

αναλώνουμε τη ζωή μας

Χριστ. Βέικου, Καθ’ οδόν…

Δημοσιονομική πειθαρχία και Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής.

Ελλάδα, ευρω-κρίση και δημοσιονομική πειθαρχία θα απασχολήσουν μία ακόμη σύνοδο κορυφής τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες.


Για μία ακόμη φορά οι εκτιμήσεις λένε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα για να αντιμετωπίσει την κρίση. Πολλοί ζητούν από τη Γερμανία να διαθέσει επιπλέον κεφάλαια, αλλά το Βερολίνο αρνείται. Η συνταγή για τις χώρες του Νότου περιορίζεται σε περικοπές, εξοικονόμηση χρημάτων και δημοσιονομική πειθαρχία. Αλλά αυτή η πολιτική οδηγεί σε πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις και αυξανόμενη ανεργία. Χρειάζεται ένα αντίβαρο στην πολιτική των περικοπών και σε αυτήν την κατεύθυνση θέλουν να κινηθούν οι ηγέτες της Ευρωζώνης, υποστηρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε.

Να ξανασκεφτούμε την αξία της ανάπτυξης.

του Κένεθ Ρόγκοφ*

Η σύγχρονη μακροοικονομία συχνά μοιάζει να θεωρεί την ταχεία και σταθερή ανάπτυξη ως το Α και Ω της πολιτικής. Αυτό το μήνυμα αντηχεί στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, στις αίθουσες συνεδρίασης των διοικητικών συμβουλίων των κεντρικών τραπεζών και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Αλλά πόσο νόημα έχει να θεωρούμε την ανάπτυξη ως το κύριο και αμετακίνητο κοινωνικό στόχο, όπως φαίνεται να το θεωρούν τα οικονομικά εγχειρίδια;

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Οι λύκοι δεν είναι κατάλληλοι για να φυλούν τα πρόβατα...

Καλά ξυπνητούρια σε όσους πίστευαν ότι ο τραπεζιτάρχης ανάλαβε πραξικοπηματικά την πρωθυπουργία προκειμένου να διαπραγματευτεί με την τρόικα καλύτερα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού από ό,τι ο ρεζίλης των Παπανδρέου! Αν μη τί άλλο ζουν ανάμεσά μας αφελείς, οι οποίοι θεωρούσαν πως το σύστημα ήθελε το καλό μας γι' αυτό κι επέλεξε να το υπερασπιστεί ένας άνθρωπός του αντί να γίνει δημοψήφισμα ή να προκηρυχθούν εκλογές...

Μιας ιστορικής σημασίας στροφή.

Γράφει η Ελένη Καρασαββίδου

Όπως η ζωή, η οικονομία, και οι κοινωνικές δυναμικές τους έχουν δείξει επανειλημμένα, απόλυτα συνεκτικές ομάδες ή έννοιες δεν υπάρχουν.

Όποιος ή όποια δεν μπορεί να το εντοπίσει αυτό προφανώς δεν κάνει κοινωνικοοικονομική ανάλυση για το «καλό του κόσμου», αλλά «ιδεολογία» για το καλό του εαυτού του και της παράταξής του, ή έστω των «βεβαιοτήτων του». Υπήρχαν λοιπόν (τις τελευταίες ιδίως δεκαετίες) συγκροτημένες ιδεολογικές εκφάνσεις που κατήγγειλαν ως υπαίτιες τις «ουτοπίες» για την γέννηση των ολοκληρωτισμών.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Ο καλός στρατιώτης του Μνημονίου Παπαδήμος.

του Σταύρου Λυγερού

Όσοι καλόπιστοι πολίτες είχαν χειροκροτήσει την πρωθυπουργοποίηση του Παπαδήμου βιώνουν επώδυνα την προσγείωση στην πραγματικότητα. Υπενθυμίζουμε ότι, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρευσε, η μόνη δύναμη που είχε πολιτική ατζέντα, σχέδιο δράσης, συντονισμό και δύναμη πολιτικού πυρός ήταν το κόμμα του Μνημονίου. Γι’ αυτό και κατάφερε να καλλιεργήσει την πολιτική ατμόσφαιρα, η οποία υποχρέωσε τον Σαμαρά να συμφωνήσει στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Γι’ αυτό και στη συνέχεια επέβαλε τη λύση Παπαδήμου. Όταν, μάλιστα, ο Παπανδρέου προσπάθησε να προωθήσει στην πρωθυπουργία το φίλο του Πετσάλνικο, η υποψηφιότητα Παπαδήμου κατέστη εξ αντιδιαστολής στα μάτια της κοινής γνώμης λυτρωτική λύση.

Πόσο ακόμη ;

Μα γιατί δεν αντιδρούμε. Πόσα ακόμα είναι ικανός να ανεχτεί αυτός ο ταλαίπωρος λαός μέχρι να ξεσηκωθεί; Καθημερινό μαστίγωμα κι ούτε ένα καρότο… Αρχίζω πραγματικά να πιστεύω αυτό που λέει ο Χάρρυ Κλυνν :

«Στο εξής δεν θα λέμε οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αλλά οι μαλάκες αντέχουν σαν Έλληνες!»

Ακόμη και το ΙΟΒΕ ζητάει αλλαγή πολιτικής.

«Αυξήσεις στους πραγματικούς μισθούς στα όρια ή λίγο κατώτερες της αύξησης της παραγωγικότητας, σαν συνθήκη μεσοπρόθεσμης διατηρησιμότητας της ανταγωνιστικότητας τιμών, αλλά και συντήρησης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών. Προώθηση στοχευμένων παραγωγικών δημοσίων επενδύσεων, που ταυτόχρονα θα ενισχύουν την ζήτηση, αλλά και το παραγωγικό δυναμικό της οικονομίας. Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν τόσο ισχυρή θετική επίδραση στη δραστηριότητα, που τελικά δεν επιβαρύνουν το έλλειμμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο χρηματοδότησης τους.

Προφανώς, ούτε η φράου Μέρκελ διάβασε το Μνημόνιο...

Της Ζέζας Ζήκου

Προφανώς, ούτε η φράου Μέρκελ διάβασε το Μνημόνιο! Ομως, ποιος φταίει... Η συνταγή του Μνημονίου, ο κομπογιαννίτης γιατρός που την εφάρμοσε ή ο λαϊκισμός; Ουσιαστικά, για πρώτη ίσως φορά η Μέρκελ αμφισβητεί ότι όλα όσα έγιναν την τελευταία διετία στην Ελλάδα ήταν σωστά.

Ένας-ένας φωτογραφίζουν Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου για το Μνημόνιο.

Αθανάσιος Τσίγκας 

Παρακολουθούμε «άναυδοι» τις παραδοχές των μελών του ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά το μνημόνιο και την συμμετοχή τους στην υπογραφή και τα απάνθρωπα αποτελέσματα που είχε στην ελληνική κοινωνία, το μνημόνιο που βύθισε στην ανέχεια ολόκληρη την Ελλάδα, για το πόσο γνώριζαν τους απάνθρωπους όρους και δεσμεύσεις του Μνημονίου. 

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Τα τρία συγκριτικά πλεονεκτήµατα

Του  Ευκλείδη Τσακαλώτου *
Μπορεί να δώσει λύσεις η Αριστερά; Μπορεί να ξαναγίνει µια ηγεµονική δύναµη από την οποία όχι µόνο περιµένει ο κόσµος πρωτοβουλίες, αλλά που επηρεάζει ακόµα και τη σκέψη και τις κινήσεις των αντιπάλων της; Τέτοια ερωτήµατα δεν απαντιούνται εύκολα µε ένα «ναι» ή ένα «όχι». Αλλά για πρώτη φορά ύστερα από αρκετές γενιές διαφαίνεται ότι η Αριστερά, στο σύνολό της, έχει κάποια συγκριτικά πλεονεκτήµατα.

Εφιάλτης νέων μέτρων 13 δισ. μέχρι το 2014!


Αυτοψία στα... συντρίμμια της ελληνικής οικονομίας και του προϋπολογισμού έκαναν τα χαμηλόβαθμα στελέχη της «τρόικας» αυτή την εβδομάδα, πριν από την πρώτη συνάντηση που είχαν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με τους κορυφαίους «τροϊκανούς» την Παρασκευή.

Το Ίδρυμα Νιάρχος κεντρίζει το φιλότιμο.

Tου Νίκου Γ. Ξυδάκη
Εδώ και πολλούς μήνες οι Γιατροί του Κόσμου έχουν ανακοινώσει ότι αναστέλλουν τις αποστολές τους στο εξωτερικό και ρίχνουν όλες τους τις δυνάμεις στην περίθαλψη των άστεγων και άπορων της Αθήνας. Ο πληθυσμός της ελληνικής πρωτεύουσας πλήττεται από ανθρωπιστική κρίση - αυτό ήταν το σκεπτικό, με όλη την τεκμηρίωση, από τους Γιατρούς του Κόσμου. Παρόμοια δράση έχουν αναλάβει από καιρό η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και η Εκκλησία της Ελλάδος· στην πράξη συγκροτούν τον πιο αποτελεσματικό μηχανισμό συσσιτίων, με αρκετές χιλιάδες γεύματα καθημερινά.

Γιατί η Ελλάδα έχει όλους τους άσσους.

Του Γιώργου Καισάριου
Για ορισμένα από αυτά που θα γράψω σήμερα, έχω κάνει αναφορά στο παρελθόν. Σήμερα θα ήθελα να τα συμπυκνώσω όλα, για να σας εξηγήσω για ποιο λόγο η Ελλάδα κρατάει όλους τους άσσους και δεν έχει απολύτως τίποτα να φοβηθεί, παρά μόνο να κερδίσει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Το «μεταμοντέρνο » πραξικόπημα στο ελληνικό «προτεκτοράτο».


Ο «ΔΟΤΟΣ» ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΜΑΡΙΛΑ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ!
Ή ΠΩΣ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!
Κάποτε τα δικτατορικά και αυταρχικά καθεστώτα επιβάλλοντο με το στρατό και τις ερπύστριες, ενώ ομολογούσαν ανοιχτά ότι κατέλυαν το Σύνταγμα και τις όποιες (αστικές) δημοκρατικές ελευθερίες.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Τα 9 λάθη του Γιώργου που βούλιαξαν την Ελλάδα.


Του Τάσου Παππά
Με αφορμή το πόρισμα του οικονομικού εισαγγελέα Πεπόνη για το ρόλο των στατιστικών αρχών, φούντωσε ξανά η συζήτηση γύρω από τις ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου σ’ ότι αφορά το Μνημόνιο.

Ο 14ος μισθός και το ... «κομμουνιστικό» ΔΝΤ!


Του Νίκου Μπογιόπουλου
Παρακαλούμε την προσοχή σας.
*
Πριν λίγες μέρες, με αφορμή τα περί του 13ου και 14ου μισθού, το Γραφείο Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Η υπομονή της τρόικας εξαντλείται ταυτοχρόνως με την υπομονή του ελληνικού λαού. Οι πιέσεις των Γερμανών και του ΔΝΤ οδηγούν τη χώρα σε ένα λανθάνοντα κομμουνισμό».
*

Όχι περικοπές μέχρι τελικής πτώσης!

Η Ελλάδα και οι υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης δεν θα πρέπει να υποστούν περικοπές μέχρι τελικής πτώσης, δηλώνει ο Γερμανός καθηγητής Πέτερ Μπόφινγκερ στον ραδιοσταθμό Deutschlandfunk.
Ο Πέτερ Μπόφινγκερ είναι ένας εκ των «πέντε σοφών» της γερμανική οικονομίας, οι οποίοι συμβουλεύουν και την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Για την Ελλάδα εκτιμά ότι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχημένης στρατηγικής εκ μέρους της Ευρωζώνης και θύμα υπερβολικών περικοπών.

Να υπερνικήσουμε το φόβο και τη μοιρολατρία.

του Θανάση Τσιριγώτη

O άνθρωπος έχει τη ζωική του πλευρά. Μπορεί να ξέφυγε από τις αρπάγες της φύσης σ’ ό,τι αφορά τον τρόπο οργάνωσης της ζωής του, την οργανωμένη κοινωνία, αυτό που ονομάζουμε πολιτισμό - πρόβλεψη - πρόνοια - επιστήμη - τεχνική, και σε τούτο διαφέρει από κάθε ζώο που βασίζεται στο ένστικτο, αλλά δεν παύει να τον αμαυρώνει η ζωική του φύση.

Τροφώνιο Ωδείο Λιβαδειάς :Συναυλία_Αφιέρωμα στους W.A.Mozart & L.V. Beethoven.

Το Τροφώνιο Ωδείο διοργανώνει Συναυλία - Αφιέρωμα στους μεγάλους κλασικούς W.A.MOZART & L.V.BEETHOVEN.

Οι μαθητές και οι καθηγητές θα παίξουν έργα τους για πιάνο, βιολί, τσέλο και τραγούδι.

Θα παρουσιαστεί από μαθήτριες η ζωή και το έργο των μεγάλων συνθετών με παράλληλη προβολή διαφανειών σε powerpoint.

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το ΣΑΒΒΑΤΟ 28 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 7.00μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ωδείου.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Η πόρτα που οδηγεί στην κόλαση παραμένει ανοιχτή.

Του Ρούσσου Βρανά
«Ο ήλιος...
... έβγαινε πίσω από το πούσι εκείνο το πρωινό της 20ής Δεκεμβρίου 2001. Πίσω μας αντηχούσαν πυροβολισμοί. Το οργισμένο πλήθος οπισθοχωρούσε. Τότε τον είδα: τον άνδρα με το μπλε πανταλόνι και το χαβανέζικο πουκάμισο να πέφτει στα σκαλοπάτια του Κοινοβουλίου.

Σύριζα Ν. Βοιωτίας: Οικονομική κρίση και η απάντηση της Αριστεράς.


2012 – Έτος θέσπισης Ελληνικής ΑΟΖ(!)

Γράφει ο Απ. Παπαπαρίσης
Από το 1982 η νέα σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας δημιούργησε μία νέα θαλάσσια ζώνη, αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η οποία όχι μόνον υπερκαλύπτει την υφαλοκρηπίδα αλλά αναφέρεται και ρητά ότι ΑΟΖ έχουν και όλα τα κατοικημένα νησιά. Επίσης η ΑΟΖ, που μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 200 ναυτικά μίλια, δεν αφορά μόνον το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αλλά και την αλιεία. Γι αυτό και η θεσμοθέτηση της ΑΟΖ δεν άρεσε καθόλου στην Τουρκία, γι αυτό δεν την υπέγραψε ούτε την επικύρωσε το 1982. Η Τουρκία και η Βενεζουέλα είναι δύο χώρες που έχουν στις ακτές τους κατοικημένα νησιά που δεν τους ανήκουν κι αυτό τους δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα και μικρή ΑΟΖ.

Υπόθεση εργασίας.

του Γιάννη Τριάντη

Ας εκληφθεί το ερώτημα ως υπόθεση εργασίας: Αν η Ελλάδα υλοποιούσε κατά γράμμα την πολιτική του Μνημονίου, θα βρισκόταν σήμερα σε καλύτερη μοίρα; Θα μπορούσε, δηλαδή, να βγει στις αγορές το 2011, όπως έλεγαν οι θιασώτες της πολιτικής αυτής, και θα απέφευγε τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Το ερώτημα δύναται να θεωρηθεί μείζον, αφ’ ης στιγμής η χώρα εγκαλείται για αδυναμία –ή άρνηση– να προωθήσει ευρέως δομικές μεταρρυθμίσεις...

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Κρίσιμος ο ρόλος της ανάπτυξης στη μείωση της ανεργίας, του δημόσιου ελλείμματος και των spreads .

ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*

Το γνωστό εβδομαδιαίο περιοδικό "Economist" έχει μια ειδική υπηρεσία η οποία ασχολείται με τις εξελίξεις, τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις των βασικών οικονομικών δεικτών ενός μεγάλου αριθμού χωρών και δημοσιεύει κάθε εβδομάδα τα αποτελέσματα των εργασιών της για 43 κράτη, ανάμεσα στα οποία 11 κράτη-παλαιά μέλη της Ε.Ε. Για τα υπόλοιπα 4 κράτη-παλαιά μέλη τα στοιχεία δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του περιοδικού (Economist.com/indicators). Στο τεύχος του περιοδικού της 7.1.2012 δημοσιεύονται οι εκτιμήσεις της υπηρεσίας του για τον ρυθμό μεταβολής του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές το 2011 καθώς και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από διάφορες πηγές για μια σειρά από δείκτες για το ίδιο έτος.

Λιβαδειά: Πρωτοβουλίες σωματείων και συλλόγων για την κρίση.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι φορείς και οι πολίτες που συγκεντρώθηκαν στο π. Δημαρχείο, την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012, συζήτησαν και συναποφάσισαν:

Γιατί πρέπει να πάει η τρόικα φυλακή.

Του Θανάση Καρτερού
ΜΕΧΡΙ κι ο Σημίτης το κατάλαβε, αλλά η αλητεία σε σχήμα τρόικας που ελέγχει αυτή τη στιγμή τη χώρα εξ ονόματος των δανειστών, των αγορών και των Γερμανών δεν παίρνει από λόγια. Ούτε από αριθμούς, ούτε από στοιχεία, ούτε από λογική καταλαβαίνει. Ασκεί μια απόλυτη εξουσία που άλλοι της ανέθεσαν και για την οποία εμείς ούτε καν κρίθηκε σκόπιμο να ρωτηθούμε. Κι όσο για ανθρωπιά, αλληλεγγύη, σεβασμό στα δικαιώματα ενός λαού, αυτά ούτε που τα διδάχτηκαν στις σχολές τους και προφανώς ούτε καν τα έχουν ακουστά.

Η απατηλή κόκκινη γραμμή.

Της Λιάνας Κανέλλη 
Τρόμος πάνω από την πόλη. Ανεργία, φτώχεια, πείνα, απελπισία, κατάθλιψη... Με γιαούρτια και προγκαρίσματα κάποιοι προσπαθούν να ξορκίσουν, θαρρείς, τα μεσαιωνικά δαιμόνια των σύγχρονων καιρών. Στις συνάξεις ημιπαράλυτοι από την αγωνία μικροαστοί της πρόσφατης ευδαιμονικής εικοσαετίας, αναζητούν χύδην και κυρίως βιαστικά μια αόρατη τιμωρό χούντα, απρόθυμοι οι ίδιοι να δικάσουν, και συνάμα μια εξίσου αόρατη τάξη που θα επιβληθεί ωσάν εξ ουρανού. Ωρες ώρες έχεις την εντύπωση, αν ακούς κι αν βλέπεις κάτω από το επιφανειακό σπάραγμα των διπλανών σου, πως μια μεγάλη, κρίσιμη μάζα κουράστηκε να ασχημαίνει η ζωή της περισσότερο από το να διακυβεύεται αυτή καθαυτή.

Ο διάλογος με τις μάζες των βιαίως εξαθλιούμενων Ελλήνων βρίσκεται σε εξαιρετικά λεπτό σημείο. Σαν εκείνη τη στιγμή που, με τεντωμένα νεύρα για διαφορετικούς λόγους, μπορεί δυο άνθρωποι, ενώ πριν από δέκα λεπτά έπιναν μαζί ένα κρασί, λυκοκοιτάζονται στα μάτια σαν ανήμερα θεριά και στο σκοτάδι της στιγμής εκτός απ' τα δόντια τους αστράφτουν κι αναίτια μαχαίρια. Η συγκατοίκηση με το παράλογο γίνεται συνήθειο και μαραζώνει και το τελευταίο βλαστάρι που απέμεινε να θυμίζει τη φυσική ανάσταση μετά τη βαρυχειμωνιά του καιρού και του μυαλού.

Σε ένα τέτοιο επικοινωνιακό κοινωνικό τοπίο ανθεί ο αφασικός λόγος και η παρελκυστική των μαζών προπαγάνδα. Ο τρόμος καταβάλλει τις αντιστάσεις κι ενίοτε η λογική υποχωρεί για να ξεκουραστεί το μυαλό από την κοπιώδη αναζήτηση λύσεων. Ελλογο ον παραμένει ο άνθρωπος κι ο τυραννισμένος πολύ συχνά εκπλήσσεται από το κτήνος μέσα του. Για να πλησιαστεί και να αναθαρρήσει ο άλλος στη θύελλα της αγωνίας χρειάζεται εκτός από επιμονή και υπομονή, κάτι από εκείνη την αποφασιστική τρυφερότητα που έχουν οι νοσοκόμες αντιμέτωπες με τον πόνο και το φόβο του θανάτου των ασθενών. Είναι απ' αυτές που περιμένεις το κάτι παραπάνω, ένα λόγο, μια έγνοια, μιαν απαντοχή την ώρα της κρίσης.

Όχι, δεν απλώνω, σύντροφοι, σεντόνια διαπίστωσης. Σιχαίνομαι την αφασία ως κορυφαία υποκρισία στο δημόσιο λόγο και στην πολιτική διαλεκτική. Ισως γιατί είναι το πιο φανερό και συνάμα μυστικό βρώμικο όπλο της άθλιας προπαγάνδας που χιλιάδες χρόνια τώρα χρησιμοποιούν τα εκάστοτε ιερατεία για να χειραγωγούν τις μάζες. Το χειρότερο υπόδειγμα αυτής της άθλιας τακτικής είναι μετά την «αλλαγή» της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου, είναι η λεκτική κατάχρηση της «κόκκινης γραμμής».

Δείτε κι ακούστε προσεκτικά γύρω σας πόσοι και πόσο διαφορετικοί για αναρίθμητους λόγους και με εξόχως διαφορετικά κίνητρα, χρησιμοποιούν την έκφραση «κόκκινη γραμμή» για να οριοθετήσουν από ένα διάλογο ως μια πολιτική, από μιαν αντίδραση ως μιαν ανακωχή!!! Αυτή η ρημάδα η κόκκινη γραμμή έχει τώρα τελευταία γίνει ένα τεράστιο φίδι που τυλίγεται γύρω από κουρασμένους πολίτες κι εργαζόμενους και τους τραβάει στον πάτο, τους ακινητοποιεί εκεί ιδεολογικά και τους υποχρεώνει να θεωρούν σημείο εκκίνησης κάθε δράσης το ελάχιστο, το μίνιμουμ, το σημείο ναδίρ ή μηδέν των αντοχών και κυρίως των προσδοκιών τους.

Δεν είναι τυχαία, το αντίθετο μάλιστα, η έννοια της γραμμής. Το ίδιο και το χρώμα. Είναι κόκκινη για να είναι ζωτικής σημασίας, σαν τη γραμμή του αίματος, της ίδιας της ζωής δηλαδή. Είναι εγκαυματική σαν το κόκκινο της φωτιάς κι άρα επικίνδυνη εξ ορισμού να την περάσεις. Είναι γραμμή γιατί εκτείνεται στο άπειρο κι όταν τεθεί μπροστά σου δεν μπορείς να ξεφύγεις ούτε από αριστερά ούτε από δεξιά. Είναι γραμμή για να διατηρεί την ψευδαίσθηση της ράγας, του δείκτη αλλά συνάμα να ασκεί πάνω σου την επίδραση της ευθείας που δε γίνεται κύκλος για να δεις τον απέναντί σου και τον παραδίπλα σου και ταυτόχρονα αν ξεφύγει απ' τη φύση της τότε μόνο θηλιά και σφιγκτήρας μπορεί να γίνει να σε πνίξει.

Η επίκληση της κόκκινης γραμμής, του ορίου δηλαδή πέρα απ' το οποίο όλα τα μαύρα κι άραχνα, τα επικίνδυνα κι ανεξέλεγκτα είναι πιθανά, γίνεται κατά κόρον στις μέρες μας ακριβώς γιατί μπορεί να ερμηνευτεί απ' τον καθένα και την καθεμία χωριστά και πραγματικά και συνάμα απ' όλους μαζί τεχνητά, όπως θέλει. Το όριο επιβίωσης και απελπισίας του άνεργου και φτωχού εξομοιώνεται με το όριο του ισχυρού που καθορίζει με βάση τα κέρδη του, οικονομικά ή πολιτικά, το όριο της φτώχειας. Η αντίσταση αρχίζει μετά την υποχώρηση σε εκείνο το σημείο που λίγο διαφέρει η σφαγή από την άτακτη φυγή στο μέτωπο του πολέμου. Κι αυτήν πάλι την καθορίζουν οι ...αξιωματικοί και οι αξιωματούχοι. Η κόκκινη γραμμή θέλει εξαιρετική προσοχή. Χαράσσεται για να οριοθετεί τα φέουδα και να μαντρώνει λαούς, ξεγελάει ως ηθικός φραγμός, αποπροσανατολίζει μάζες και ανακόπτει δράσεις και «κουζουλάδες». Η κόκκινη γραμμή είναι κατ' εξοχήν στρατιωτικός όρος πεταμένος έντεχνα ως φάκα τον καιρό της δήθεν ειρήνης στις μάζες για να οριοθετήσει την ανεκτή από τα αφεντικά ριζοσπαστικοποίηση.

Κόκκινη γραμμή βάζουν όλοι. Το ΔΝΤ κι ο Τσίπρας και ο παπάς κι ο γείτονας και ο γονιός και ο εγγονός... Ο καθένας τη δική του κι έτσι όταν το αίμα σχηματίζει εκείνη τη γραμμή της ζωής που χάνεται κανένας δεν την προσέχει. Οι Αμερικανοί που ξεπέρασαν την κόκκινη γραμμή ουρώντας πάνω στα πτώματα των Αφγανών θυμάτων τους, αντιμετωπίστηκαν με την κόκκινη γραμμή του Πενταγώνου που τους βρήκε και θα τους τιμωρήσει... Κι ο πόλεμος ο βρώμικος καλά κρατεί...

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Oι ψυχοπαθείς της Wall Street.

Της Μαρίας Δεναξά
Oι ψυχοπαθείς της Wall Street του Πανεπιστημίου του Nottingham Trent University, όταν υποστηρίζει ότι υπεύθυνοι για την πιο σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι μερικοί ψυχοπαθείς που κατάφεραν να πάρουν τα ηνία του Xρηματοπιστωτικού Συστήματος ;

Κυβέρνηση κατοχής...

Του Ρούσσου Βρανά
Κυβέρνηση κατοχής...

... που επιβλήθηκε από εξωτερικές δυνάμεις; Κυβέρνηση ανδρεικέλων που δεν λογοδοτεί στον λαό αλλά μονάχα σε αυτές τις δυνάμεις; Κυβέρνηση υποταγής που δεν υπηρετεί αλλά βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας; Σε όλες αυτές τις απορίες που βασανίζουν σήμερα τον ιταλικό λαό επιχειρεί να απαντήσει ο πολιτικός αναλυτής και συγγραφέας Τζαναντρέα Γκαγιάνι, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Γεωπολιτική».

Η επενδυτική τράπεζα που κυβερνά τον κόσμο…

Είναι πανίσχυρη και απόλυτος κυρίαρχος των αγορών. O λόγος βέβαια για την Goldman Sachs, η οποία βρίσκεται παντού και, σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους, πρόκειται για έναν πολιτικό οργανισμό, μασκαρεμένο σε επενδυτική τράπεζα, οι άνθρωποι του οποίου πλαισιώνουν περισσότερα από 60 χρόνια τον αμερικανικό κρατικό μηχανισμό.

Η σκοτεινή όψη του «κουρέματος.

Συγγραφή: Σταύρος Λυγερός
Ήταν εξαρχής σαφές ότι λύση του ελληνικού προβλήματος δεν υπάρχει χωρίς γενναία αναδιάρθρωση του χρέους. Γι’ αυτό και το αίτημα της αναδιάρθρωσης έπρεπε να είχε τεθεί στο τραπέζι από τον Απρίλιο του 2010, όταν οι δύο πλευρές συζητούσαν το Μνημόνιο.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

«Απογοητεύει ο φέρελπις Παπαδήμος»


Η οικονομική εφημερίδα Die Welt επιχειρώντας έναν απολογισμό των ημερών του Λουκά Παπαδήμου ως επικεφαλής της κυβέρνησης συνεργασίας σημειώνει: «Δύο μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας ο Παπαδήμος κινδυνεύει να παρασυρθεί στη δίνη του μικροκομματισμού».

Η εικόνα της δουλείας δανεισμού της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε το 2011.( Α΄μέρος)

Του Γιώργου Κασιμάτη

Το 2011 ήταν το πρώτο έτος που έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο οι πρωτοφανείς και απάνθρωπες δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ελλάδα με την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης των παράνομων και ανυπόστατων συμβάσεων το Μάιο του 2010 – βλ. βιβλίο του Γιώργου Κασιμάτη, Οι παράνομες συμβάσεις δανεισμού της Ελλάδας –