Η κάλτσα του στρατιώτη

Του Θανάσης Μαυρίδη

Όταν είδα στην τηλεόραση ότι μπορούμε ως Έλληνες να συνεισφέρουμε δια μέσου του ειδικού λογαριασμού της Τραπέζης της Ελλάδος στην οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, ομολογώ ότι συγκινήθηκα. Χρόνια και χρόνια άκουγα στις σχολικές εορτές για την κάλτσα του στρατιώτη, για το έπος του ελληνικού λαού το 1940. Λέτε οι ιστορικοί του μέλλοντος να ομιλούν για το έπος του 2010;

Τριακόσια δισεκατομμύρια ευρώ σημαίνει ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι χρεωμένος με περίπου 30.000 ευρώ. Πράγμα που σημαίνει 120.000 ευρώ για μία τετραμελή οικογένεια. Σε μία τέτοια περίπτωση, αν πάρουμε ένα δάνειο 30 ετών για να ξεχρεώσουμε, χρειάζεται να καταβάλλουμε μηνιαίως, ο καθένας από εμάς, το ποσό των περίπου 200 ευρώ. Ή 800 ευρώ η τετραμελής οικογένεια. Κι επειδή, προφανώς, τα νούμερα δεν «βγαίνουν», καλούμε τους ευεργέτες του Έθνους να προσφέρουν τον οβολό τους.
Πόσοι είναι αυτοί; Προσπαθήσαμε να μάθουμε κι η αλήθεια είναι ότι πέσαμε πάνω σε ένα τείχος σιωπής. Φανταζόμαστε ότι αν είχε συγκεντρωθεί κάποιο αξιόλογο ποσό, τότε θα το διαφήμιζαν από το πρωί ως το βράδυ, καθώς, είναι γνωστό, ότι ο μιμητισμός είναι ένα στοιχείο του πολιτισμού μας και ως εκ τούτου θα υπήρχε η ελπίς ότι θα συγκεντρώναμε έτσι περισσότερα χρήματα.
Φαντασιωθήκαμε κάποια στιγμή ότι ομάδες Ελλήνων πατριωτών θα τρέχαμε στα γκισέ των τραπεζών για να καταθέσουμε τον οβολό μας, αλλά το ρεπορτάζ σε καταστήματα των τραπεζών έδειξε άλλα. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Πάψαμε να είμαστε πατριώτες ή όλη αυτή η ιστορία μας μοιάζει λίγο κωμική;
Μάλλον το τελευταίο. Μάλλον τους έχουμε βαρεθεί με τα ίδια και τα ίδια τερτίπια να μας πουλάνε πατριωτισμό και να μας το παίζουν και σωτήρες. Ποιοι; Αυτοί που μας οδήγησαν στον όλεθρο.
Αφήστε κύριοι τις εξυπνάδες με τους εράνους στη σφαίρα επιρροής των φιλόπτωχων ταμείων  και αποφασίστε να βάλετε σε τάξη τα του οίκου. Μάθετε πρώτα πόσους ακριβώς δημοσίους υπαλλήλους απασχολεί αυτό που ονομάζετε κράτος και την ευθύνη διοίκησης του οποίου έχετε, κάντε πρώτοι εσείς τα αυτονόητα και μετά ζητήστε ότι θέλετε. Που δεν είναι και ανάγκη να ζητήσετε. Ο κόσμος έχει συναίσθηση και έχει αποδείξει στο παρελθόν πολλές φορές ότι διαθέτει και αντίληψη και φιλότιμο. Αν χρειαστεί θα δώσει ακόμη και το αίμα του. Εσείς, κύριοι;