Απόψεις και Ενστάσεις

Κύριε Διευθυντά

Κάθε χώρα που περιέρχεται στη θέση στην οποία έχει περιέλθει σήµερα η Ιρλανδία διαθέτει µια παράδοξη δύναµη: τη δύναµη να πει «Οχι», παρά τη δύσκολη θέση της.


Αυτό δεν είναι εφικτό µε τον σηµερινό συσχετισµό των ιρλανδικών πολιτικών δυνάµεων. Καιτα δύο κόµµατα εξουσίας υπηρετούν τους ίδιους αφέντες. Οµως, µέσα από την κρίση αναδύονται νέες δυνάµεις. Το Σιν Φέιν του Τζέρι Ανταµς µεταφέρει την κοµµατική του βάση από τη Βόρεια Ιρλανδία στη ∆ηµοκρατία της Ιρλανδίας, στοχεύοντας στις επόµενες εκλογές. 

Και η γέννηση ενός νέου σχηµατισµού, της Συµµαχίας Ενωµένης Αριστεράς, δίνει βάσιµες ελπίδες για αισιοδοξία. «Η µεγαλύτερη ελπίδα για πραγµατική αλλαγή είναι να διεθνοποιήσουµε την αντίστασή µας µε τον ίδιο τρόπο που οι “αγορές” έχουν διεθνοποιήσει την κρίση»,λέει ο Χάρι Μπράουν, καθηγητής στο τµήµα Μέσων Ενηµέρωσης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του ∆ουβλίνου. «Ακούµε πολλά για την άνοδο των πορτογαλικών επιτοκίων τις τελευταίες ηµέρες, αλλά ακούσαµε ελάχιστα για τη γενική απεργία στην Πορτογαλία». Στην Ιρλανδία, η τεράστια διαδήλωση στο ∆ουβλίνο έδειξε πως το ιρλανδικό συνδικαλιστικό κίνηµα αρχίζει να αναδύεται από τα σκοτάδια της «κοινωνικής συνεννόησης» µε κυβερνήσεις και αφεντικά.


11 χρόνια φτώχειας και δουλείας υπέγραψε η ιρλανδική κυβέρνηση. Αλλά µπορεί να γίνουν πολύ περισσότερα, αν δεν ανατραπεί ο σηµερινός συσχετισµός ανάµεσα στις δυνάµεις της αντίστασης και τις δυνάµεις της υποταγής.

Μετά τιμής 

ο Στειριώτης

πηγή