Ιρλανδία και Ισλανδία.

Του Ρούσσου Βρανά


Οι Ιρλανδοί τουλάχιστον αυτοί το παλεύουν. Τις προάλλες, χιλιάδες µέλη του κινήµατος «Διεκδικούµε το µέλλον µας» υποδέχτηκαν τον Ολι Ρεν στο Δουβλίνο µε µια ανοιχτή επιστολή. Και αποκαλύπτουν σε αυτήν τα ψεύτικα τα λόγια τα µεγάλα των ευρωπαϊκών συνθηκών.


«Κύριε Ολι Ρεν
ανησυχούµε για τον ρόλο που έπαιξε η Ευρωπαϊκή Ενωση στη διαπραγµάτευση του Μνηµονίου µε την ιρλανδική κυβέρνηση. Επειδή πιστεύουµε πως το Μνηµόνιο παραβιάζει τις ευρωπαϊκές συνθήκες και αντιφάσκει µε τη στρατηγική “Ευρώπη 2020” της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης απαιτεί δράσεις γιατην εξάλειψη τωνανισοτήτων (άρθρο 9) και για την απασχόληση, την εγγύηση της κοινωνικής προστασίας και την καταπολέµηση του κοινωνικού αποκλεισµού (άρθρο 9). Το Μνηµόνιο δενανταποκρίνεται σε καµία από αυτές. Ούτε και στις προβλέψεις της στρατηγικής “Ευρώπη 2020” που µόλις υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και που θέτει ως στόχους την απασχόληση του 75% του πληθυσµού ηλικίας 20-64 ετών και τη µείωση κατά 20εκατοµµύρια των ανθρώπων που κινδυνεύουν από τη φτώχεια. Το Μνηµόνιο είναι αντίθετο και προς αυτούς τους στόχους. Δεν συµπεριλαµβάνει αναπτυξιακά µέτρα για την ενίσχυση της απασχόλησης, αλλά µέτρα που θα αυξήσουν τη φτώχεια. Μήπως οι Ιρλανδοί έχουν εξαιρεθείαπό την εφαρµογή της στρατηγικής “Ευρώπη 2020”; Αν ναι, τότε τι αξία έχει η αρχή της ισότητας που οι ευρωπαϊκές συνθήκες αναφέρουν ως θεµελιώδη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (άρθρο 2);». 


Ιρλανδία και Ισλανδία.

Δύο χώρες µε ονόµατα σχεδόν απαράλλαχτα. Οπως και οι αιτίες που τις βύθισαν στην κρίση: ο τερατώδης τραπεζικός τοµέας που τους έφερε µια απατηλή ανάπτυξη. Αλλά και που τις παρέδωσε στο Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Υπάρχει όµως µια βασική διαφορά µεταξύ τους. Η Ισλανδία δεν δεσµεύτηκε ποτέ στο ευρώ. Σίγουρα είναι λυπηρό για τους Ιρλανδούς να διαβάζουν σήµερα πως «Η Ισλανδία βγαίνει από την ύφεση» στην εφηµερίδα «Τάιµς της Ιρλανδίας», ενώ οι αναγνώστες της ετοιµάζονται για πολύχρονη λιτότητα και δουλεία στο ΔΝΤ. Ο ισλανδός πρόεδρος Ολαφουρ Γκρίµσον είχε εξοργίσει τους ευρωπαίους αξιωµατούχους τον περασµένο µήνα, όταν δήλωσε πως η χώρα του ανακάµπτει ταχύτερα από την κρίση του 2008, επειδή αρνήθηκε να διασώσει τους ξένους πιστωτές της. Προτίµησε να θέσει περιορισµούς στην κυκλοφορία των κεφαλαίων και να υποτιµήσει το νόµισµά της. Η ισλανδική κορόνα είναι σήµερα 30% φθηνότερη και η τοπική παραγωγή έχει αντικαταστήσει τις εισαγωγές, ακόµη και µε εξωτικά προϊόντα όπως λαχανικά και ντοµάτες σε θερµοκήπια. Η κυβέρνηση ενίσχυσε τα νοικοκυριά που κινδύνευαν µε χρεοκοπία. Και η αύξηση της καταναλωτικής εµπιστοσύνης φέρνει ανάπτυξη στην Ισλανδία, για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια.


 Η εµπιστοσύνη ενός λαού κερδίζεται µε ρήξεις και µε έργα (οι πολιτικοί και οι γιάπηδες που τα έκαναν πλακάκια µε τους αµαρτωλούς τραπεζίτες που έριξαν έξω την Ισλανδία, βρίσκονται σήµερα στη φυλακή). Και όχι µε συνθήκες που τις κάνουν κουρελόχαρτα οι ίδιοι που τις γράφουν.
πηγή