Ντουφεκιές με άσφαιρα

Του Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΕΤΡΑΔΗΣ

ΚΑΙ τώρα το ερώτημα είναι: «Ποιος θα μας υπερασπιστεί από τους βαρβάρους;» Και ακόμα βαθύτερα: «Από ποιους απ' όλους τους βαρβάρους;».

ΑΠΟ σήμερα ξεκινάει ένα απεργιακό πολυήμερο, μετά την προώθηση, από την κυβέρνηση, των νομοσχεδίων που περικόπτουν όχι μόνο αποδοχές, αλλά και δικαιώματα εργαζομένων. Χωρίς, μάλιστα, να έχουν έρθει τα επαχθέστερα μέτρα κατά των αμοιβών, τα οποία μέλλει να δούμε μέσα στο 2011.

ΟΠΩΣ ξέρει καλύτερα η καμπούρα των εργαζομένων, οι περικοπές δεν περιορίζονται σε έναν τομέα, αλλά περιλαμβάνουν και τον ιδιωτικό και τον δημόσιο. Να μη μένει καμία αμφιβολία στον αναγνώστη ότι η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων θα περικοπεί κατά 20-30% ώς το τέλος του 2012. Οχι μόνο των Ελλήνων. Ολων των Ευρωπαίων της ζώνης του Ευρώ, πλην Σκανδιναβών και Γερμανών.

ΤΟ ερώτημα, όμως, παραμένει: «Ποιος θα υπερασπιστεί τους εργαζόμενους;». Μήπως οι συνδικαλιστές, που εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια δεν ήταν παρά συνεταίροι των κυβερνήσεων σ' ένα αλισβερίσι πάρε-δώσε, με κερδισμένους χύδην όσους απλώς χτυπούσαν μια κάρτα το πρωί (και αν) είτε πρόσφεραν έργο είτε όχι;

ΜΗΠΩΣ οι συνδικαλιστές, που θησαύρισαν και θησαυρίζουν σε απολαβές και δικαιώματα, με τρύπες νόμων και κανονισμών, που κέρδισαν απλόχερα από τις κυβερνήσεις;

ΜΗΠΩΣ οι συνδικαλιστές, που ντουφεκάνε ακόμα μια απεργία στη χάση και στη φέξη (με εξαίρεση, την περίοδο διακυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη) μόνο και μόνο για να μην ενοχλήσουν πιο πολύ τους κυβερνήτες, αλλά να δείξουνε ταυτόχρονα κι ότι υπάρχουν; Για να μη χάσουνε καμιά καρέκλα;

ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ αυτοί και φανερά κομματικοδίαιτοι, έχοντας ξεπουλήσει χίλιες φορές τους εργαζόμενους, άμεσα συνυπεύθυνοι για τη μεγάλη τρύπα του Δημόσιου στο έλλειμμα και αφερέγγυοι στη συνείδηση του κόσμου, είναι ανίσχυροι τώρα να κάνουν αυτό που πιο πολύ έχει ανάγκη ο κάθε εργάτης, κάθε υπάλληλος, κάθε μικρομεσαίος: Να τον επωμιστούν και να παλέψουνε γι' αυτόν.

ΕΤΣΙ διαπλεκόμενοι, ίδια απαξιωμένοι στη συνείδηση του κόσμου με τα κόμματα, καλύτερο θα ήταν να προσφέρουν τις παχυλές καρέκλες τους σε ένα καθαρό συνδικαλιστικό κίνημα λαού. Πριν προχωρήσουν και σε νέο ξεπούλημα των εργαζόμενων.

πηγή