του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
ΟΙ “FINANCIAL ΤΙΜES” (F.Τ.) είναι πράγματι μια εφημερίδα διεθνούς «κύρους» .Το «κυρός» αυτό το αντλεί από το γεγονός ότι εκφράζει ιστορικά, αυθεντικά και με «αντικειμενικότητα» τα πιο θεμελιώδη και ουσιαστικά συμφέροντα των κυριάρχων μερίδων του αμερικανο-ευρωπαϊκού κεφαλαίου και ιδιαίτερα τα συμφέροντα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου!
Γι’ αυτό το άρθρο της γερμανικής έκδοσης των «FT» το οποίο αναφαίρετο στην Ελλάδα είχε διπλή βαρύτητα .
Η σημασία του άρθρου των «FT» δεν ήταν μονό ότι, ανεξάρτητα από τις αντίθετες προθέσεις της εφημερίδας,αποκάλυπτε ,ξεγύμνωνε και εξέθετε ανεπανόρθωτα τον κ. Γ. Παπανδρέου και την κυβέρνηση του,παραδίδοντας τους , στη χλεύη του ελληνικού λαού.
Οι «FT» έχουν γράψει πολλούς διθυράμβους για πολιτικά πρόσωπα .Ουδέποτε ,όμως, έφτασαν στο σημείο να χαρακτηρίσουν ευρωπαίο ηγέτη και μάλιστα πρωθυπουργό ,ως τον «άνθρωπο τους στην Αθήνα»,όπως έκαναν με τον κ. Γ. Παπανδρέου !
Ο λόγος αυτής της εξαιρετικής «τιμής» στον Έλληνα πρωθυπουργό καταγράφεται με ωμότητα και μέχρικυνισμού ειλικρίνεια στο συγκεκριμένο άρθρο .
Ο κ. Γ. Παπανδρέου αξίζει ιδιαίτερης «τιμής» διότι ,κατά τους «FT»,προωθεί τα σκληρότερα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί πότε στην Ευρώπη .
Αξίζει ,επίσης, ιδιαίτερης «τιμής» διότι με την πολιτική του ,πάντα κατά τους «FT»,έχει αναδεχθεί σε πρότυπο ηγέτη, προς παραδειγματισμό για όλη την Hπειρο ,ενώ έχει καταφέρει να μετατρέψει σε πρότυπο και την Ελλάδα, αφού την έχει καταστήσει «πεδίο δόκιμης- πειραματόζωο» για όλη την Ευρώπη!
Τα πιο αποκαλυπτικά ,όμως ,από το άρθρο των «FT» είναι όλα όσα αφορούν το ελληνικό δημόσιο χρέος και τους ,κατά την άποψη του υπογράφοντα, «κλέφτες» και «νεοαποικιοκρατίες» της EE και του ΔΝΤ .
Οι «FT» προκειμένου να εξάρουν το πολιτικό ανάστημα του Γ. Παπανδρέου και την παγερή αδιαφορία έναντι οποιουδήποτε πολιτικού «λαϊκού» κόστους ,φτάνουν στο σημείο να φέρνουν στο φως «πικρές αλήθειες», που, δυστυχώς δεν θέλει να πει ούτε η ελληνική αριστερά η τουλάχιστον οι κυρίαρχες μερίδες τους!
Συγκεκριμένα οι «FT»λένε ωμα, ότι δεν ήταν η ΕΕ που «έσωσε την Ελλάδα με την χρηματοδοτική στήριξη» αλλά η Αθήνα κι ο κ.Γ. Παπανδρέου που έσωσε την ΕΕ αποδεχόμενος από τα μύρια όσα ,διότι δέχτηκε να λάβει το χρηματοδοτικό ευρω-πακέτο (σ.σ. με τους άθλιους όρους που το συνόδευαν!)
Για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό ,γράφουν με ωμη ειλικρίνεια οι «FT», θα ήταν πολύ καλλίτερη επιλογή η επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους η οποία, μάλιστα, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι «FT» ,θα ήταν και επιτυχής για τα ελληνικά συμφέροντα, αφού το 80% του ελληνικού χρέους ,είναι χρέος που οφείλετε στο εξωτερικό .
Επομένως αυτοί που θα είχαν πρόβλημα ,πάντα κατά τους «FT»,από την ,τυχόν, μη αποπληρωμή του χρέους θα ήταν, κατά κύριο λόγο, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και η ίδια η ΕΕ!
Ακόμα και η πτώχευση αναγνωρίζουν ευθέως οι «FT» ,εφόσον η αναδιαπραγμάτευση δεν ήταν επιτυχής ,θα ήταν πιο «βολική» για την Ελλάδα από την σημερινή κατάσταση την οποία έχει περιέλθει!
Με δυο λόγια, προκειμένου να εξυπηρετήσουν δικές τους σκοπιμότητες οι «FT»,υποχρεώνονται να πουν αλήθειες ,τις οποίες δεν έχει καταφέρει να διακηρύξει ενιαία η ίδια η αριστερά και πολύ περισσότερο να τις αξιοποιήσει για να ανάπτυξη ένα γνήσιο και αυθεντικό λαϊκό κίνημα διεξόδου από την κρίση την μονή δυνατή κατεύθυνση που μπορεί να είναι αποτελεσματική ,εκείνης της προόδου και του σοσιαλισμού!
Με την ευκαιρία θα επαναλάβω πολύ επιγραμματικά αυτά που οφείλει προτακτικά να πράξει ενωμένα και ενωτικά η αριστερά το επόμενο διάστημα , αν θέλουμε να ανακόψουμε την καταστροφή και να ανοίξουμε παράθυρο στην ελπίδα.
Το πρώτο που οφείλει να πράξει η αριστερά είναι να πει δυνατά και πολύ καθαρά ότι η ίδια δεν αναγνωρίζει και δεν νομιμοποιεί το δημόσιο χρέος,.
Να πει σύσσωμη η αριστερά καθαρά ότι ο ελληνικός λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του δεν οφείλει σε κανένα και τίποτα .Να υπογραμμίσει ότι το δημόσιο χρέος το συσσώρευσε η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας,από το οποίο ήταν η ίδια που κατεξοχήν επωφελήθηκε.
Να διακηρύξει ,επίσης, σύσσωμη η αριστερά ,εναντία στα πλαστά διλλήματα, ότι η πτώχευση της χώρας είναι χίλιες φορές προτιμότερη από τη «νέο-αποικιακή» υποδούλωση της χώρας και του ελληνικού λαού.
Στο πλαίσιο αυτό η αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει σε ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα , που θα ριζώσει με επιτροπές σε χώρους εργασίας και γειτονιές ,και το οποίο μπορεί να έχει ως σύνθημα το «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω».
Αυτό το κίνημα που θα συνδέει αυτά τα μεγάλα αιτήματα με τις άμεσες βιοτικές εργασιακές ανάγκες του λαού,μπορεί να έχει ως πρώτους ,άμεσους, ελάχιστους στόχους διεκδίκησης.
1.: Την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους με ελάχιστους στόχους την διαγραφή σημαντικού μέρους ,την δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο μέρος του χρέους, την θεσμοθέτηση ικανής περιόδου χάριτος, την διεύρυνση χρονικών οριζόντων μερικής αποπληρωμής του χρέους .
Η αριστερά οφείλει να τονίσει ότι στην περίπτωση που δεν μπορέσουν να επιτευχθούν με την αναδιαπραγμάτευση αυτοί οι στόχοι, τότε το επόμενο βήμα είναι η μονομερής στάση πληρωμών τόκων και χρεολυσίων!
2.Την ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους με χαρακτηριστικά ανάλογα με αυτά του δημοσίου χρέους ,και η οποία θα αφορά τις ποιο ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες μισθωτών και συνταξιούχων τις πολύ μικρές επιχειρήσεις ,τους πολύ μικρούς επαγγελματίες και την μικρομεσαία αγροτιά.
3.Την εθνικοποίηση- κοινωνικοποίηση των τραπεζών ,πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής με αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια ,χωρίς την οποία δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διεξόδου από τη σημερινή κρίση.
4.Οι ως άνω κατευθύνσεις οφείλουν να είναι μόνο η αφετηρία για την εφαρμογή ενός συνολικού ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος αναπτυξιακής παραγωγικής κοινωνικής οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας .
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΟΝΕ
Πολλοί θέτουν το ερώτημα μήπως : η εφαρμογή στόχων όπως οι παραπάνω και η προώθηση ενός προοδευτικού προγράμματος είναι ασύμβατη με την συμμετοχή της χώρας μας στο ευρώ.
Το ερώτημα έχει αληθινή βάση. Το ευρώ και η ΟΝΕ, πάνω στην οποία το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα οικοδομήθηκε δεν είναι ουδέτερα νομισματικά σύμβολα ούτε ουδέτεροι μηχανισμοί.
Η ΟΝΕ, στη βάση της οποίας κατασκευάστηκε το ευρώ, είναι ένας ιμπεριαλιστικός-ταξικός μηχανισμός ,που λειτουργεί υπέρ των ισχυρότερων κεφαλαιακών μερίδων της ΕΕ και των μεγαλύτερων καπιταλιστικών χωρών ενώ δρα ως ατμομηχανή κοινωνικής εκθεμελίωσης της Ευρώπης.
Επομένως ,ένα προοδευτικό σοσιαλιστικό πρόγραμμα στην Ελλάδα και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης η θα ανατρέψει συνολικά την ΕΕ η δε μπορεί να χωρέσει στο νεοφιλελεύθερο –μονεταριστικό κουστούμι της ΟΝΕ.
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου