Η αναλογία των ανέργων νέων παρουσίασε νέα επίδοσι τον περασμένο Νοέμβριο, στο 35% (του συνόλου), καθώς η Ελλάς διολίσθησε βαθύτερα στην (οικονομική) ύφεσι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία», αναφέρουν οι Financial Times(11/2/2011), με την προσθήκη ότι «η άνοδος της ανεργίας εσημειώθη, καθώς το ελληνικό υπουργείον Οικονομικών ετοιμάζει ένα νέο πακέτο λιτότητος με περικοπές δαπανών κι αυξήσεις φόρων 12,5 δις ευρώ για την τριετία 2012-2014»...
Το τίμημα της «εσωτερικής υποτιμήσεως» είναι η μεγάλη ανεργία αλλ’ ακόμη κι οι πρωτοετείς της Οικονομικής Επιστήμης γνωρίζουν ότι οι περικοπές δαπανών κι οι αυξήσεις φόρων δεν αποτελούν αντίδοτο της ανεργίας, αλλά μάλλον τροφοδότη της.
Η κυβέρνησις, εντούτοις, πιστεύει ότι με τα επιδόματα ανεργίας θα καταπολεμήσει την πτώσι της απασχολήσεως, μέχρις ότου η οικονομία ανακάμψει.
Η ανεργία, όμως, τροφοδοτεί δευτερογενώς την ύφεσι της οικονομίας, διά του περιορισμού της καταναλώσεως, την οποία δεν στηρίζουν τα επιδόματα ανεργίας, όντας πολύ κατώτερα του μέσου ημερομισθίου.
«Πιθανόν το πλέον σημαντικό μειονέκτημα του ανέργου», γράφει το Regional Economistτου Federal Reserve Bank of St. Louis, «είναι ότι αποθαρρύνεται ν’ αναζητεί εργασία ή ν’ αναλαμβάνει ορισμένες εργασίες, όταν τα επιδόματα είναι γενναία».
Μ’ άλλα λόγια, η αναζήτησις εργασίας είναι αντιστρόφως ανάλογη των επιδομάτων ανεργίας. Στην Αμερική υπελογίσθη ότι, όταν τα επιδόματα αυξάνονται 10%, ο χρόνος αναζητήσεως εργασίας μειώνεται 16%.
Προτιμητέα είναι η ενίσχυσις των επιχειρήσεων και του επιχειρηματικού κλίματος, διά την καταπολέμησι της ανεργίας – ιδίως της εποχικής, ως λόγου χάριν των εργαζομένων στον τουρισμόν. Η ισπανική κυβέρνησις απεφάσισε προσφάτως να καλύπτει τις ασφαλιστικές εισφορές των νεοπροσληφθέντων που ισοδυναμούν με το 10% του μισθού των, εφόσον παραμείνουν απασχολημένοι στην επιχείρησι στην οποία προσελήφθησαν για 10 μήνες.
Σύμφωνα με ανακοίνωσι του ΟΑΕΔ, επιχορηγούνται 200.000 «θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης» σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, με κάλυψι των εργοδοτικών εισφορών για χρονικό διάστημα 18 μηνών γι’ άτομα με αναπηρία και ηλικίας άνω των 50 ετών.
Είναι προφανές ότι το «τροποποιημένο πρόγραμμα» του ΟΑΕΔ είναι ανεπαρκές και οριακό.
• Όταν η βιομηχανική παραγωγή υπεχώρησεν 6% το 2010, εν συνεχεία κάμψεως 9% το 2009 στην Ελλάδα, έναντι του προηγουμένου έτους, το κενόν μεταξύ δυνητικού και πραγματικού προϊόντος διευρύνεται σοβαρώς.
• Όταν η κάμψις της συνολικής ζητήσεως είναι σκοπός της «εσωτερικής υποτιμήσεως» που εφαρμόζει η κυβέρνησις, κατ’ επιταγήν του ΔΝΤ, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών παραμένει αναλλοίωτο στο 6% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος (34 δις ευρώ το παρελθόν έτος).
• Όταν η πτώσις του ΑΕΠ είναι εφέτος 3,5%, σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, εν συνεχεία κάμψεως 4,5% το προηγούμενο έτος, ο περιορισμός του τρέχοντος εξωτερικού ελλείμματος είναι εξόχως βραδύς, μ’ αποτέλεσμα ο δανεισμός της ελληνικής οικονομίας να διατηρείται υψηλός (70 δις ευρώ εφέτος), βραχυπρόθεσμος (κάτω της διετίας) και ακριβός (με 11% επιτόκιο δανείζεται το Δημόσιον).
Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι δυνατόν να μειωθή με άλλες μεθόδους, όπως με αύξησι της εγχωρίου παραγωγής και των εξαγωγών, την υποκατάστασι των εισαγωγών και την ενίσχυσι των εισροών επενδυτικών κεφαλαίων απ’ το εξωτερικόν. Είναι ανάγκη να ενισχυθή η εξωστρέφεια και η κερδοφορία της ελληνικής οικονομίας, με την ταχεία επιστροφή του ΦΠΑ μαζί με τις διάχυτες φορολογικές επιβαρύνσεις που πλήττουν την κερδοφορία και μειώνουν την προστιθεμένη αξία της οικονομίας.
Όταν όμως η ελληνική οικονομία συρρικνούται, το ξένο κεφάλαιον την αποστρέφεται, καθώς δεν αποκομίζει κέρδη και προοπτικήν αναπτύξεως. Κι όταν οι φόροι αυξάνονται με την «εσωτερική υποτίμησι», οι επενδυτές στρέφονται σ’ άλλες χώρες, με χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας των αδιανεμήτων κερδών, που στην Ελλάδα ανέρχεται στο 50% – ο υψηλότερος στην ΕΕ μετά τη Σουηδία.
Η στρατηγική αναπτύξεως πρέπει να στηρίζει την προσφορά, γράφει ο Martin Wolf (Financial Times, 11/2/2011), για τη βρετανικήν οικονομία, που υποφέρει από παρομοία ασθένεια με την ελληνική. Χρειάζεται, εν προκειμένω, αύξησι της δημοσίας αποταμιεύσεως ή «πρωτογενές πλεόνασμα» στον προϋπολογισμό (δηλαδή, προ τόκων) προς το σκοπόν αντισταθμίσεως της κάμψεως της ιδιωτικής αποταμιεύσεως λόγω υφέσεως. Συγχρόνως, επιβάλλεται η αύξησις των ιδιωτικών επενδύσεων στο 15% του ΑΕΠ από αφορολόγητα κέρδη ή εισρέοντα κεφάλαια απ’ το Χρηματιστήριον.
Η προσφάτως επιτυχής «περαίωσι» των φορολογικών ελέγχων πρέπει να γενικευθή και να εξειδικευθή η φοροδιωκτική διοίκησις μόνον στη συλλογή του ΦΠΑ. Η απασχόλησις θ’ αυξηθή επίσης εάν καταργηθή το κατώτατο ημερομίσθιο και απειλούνται ποινές εις όσους εργοδότες απασχολούν λαθρομετανάστες.
Η δημοσιονομική κρίσις της Ελλάδος προειδοποιεί ότι το μείγμα τής μέχρι τούδε οικονομικής πολιτικής είναι προς λανθασμένη κατεύθυνσι. Αντί να βελτιώνει την απασχόλησι την επιδεινώνει. Η ανεργία πολύ σύντομα θα προσεγγίσει το ένα εκατομμύριο, οπότε θα είναι δύσκολο για την κοινο-βολευτική δημοκρατία ν’ αποφύγη το «αιγυπτιακό σύνδρομον»
Οι άνεργοι θ’ απαιτήσουν περισσότερη δουλειά και λιγότερη δημο-ακρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου