Κυρίες και Κύριοι, Ζούμε ιστορικές στιγμές. Για την Ελλάδα, την Ευρώπη των πολιτών, τη ζωή μας στο αύριο. Προσπαθούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο Κοινό Ευρωπαϊκό αύριο και σε ένα άθλιο Ελληνικό πολιτικό καθεστώς του χθες. Δεν είναι του παρόντος, ούτε μέσα σε λίγα λόγια, μπορώ να κάνω ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης. Μπορώ όμως να δώ το αύριο που έρχεται, βασανιστικά μέσα από αυτή την τρομερή κρίση που βιώνουμε, αλλά λυτρωτικά γιατί το αύριο θα είναι σίγουρα διαφορετικό. Το αν θα είναι καλύτερο, είναι κάτι που περνάει και από το δικό μας χέρι. Αυτό, διότι πλέον πρέπει να δημιουργήσουμε, να παράξουμε, να εξάγουμε, να αυξήσουμε το Α.Ε.Π. έτσι ώστε να ισορροπήσουμε τις οφειλές μας. Αυτή είναι η δουλειά των επιχειρηματιών.
Η Επιχειρηματική κοινότητα έχει την ευθύνη της ανάπτυξης, απαραίτητης προϋπόθεσης για το αύριο. Από το καλοκαίρι, όταν και αποφάσισα να εκτεθώ στις επιμελητηριακές εκλογές, είχα μιλήσει με πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι βρίσκονται και στους δύο συνδυασμούς. Όλοι με είχαν προτρέψει να ασχοληθώ με κάτι που ούτως ή άλλως είναι η καθημερινότητα μου. Πείσθηκα διότι έχω παντού φίλους, δεν επεδίωξα ποτέ αξιώματα, το ψηφοδέλτιο ήταν κοινό (Χρήστο μη με παρεξηγήσεις) και έχοντας ένα ιδιαίτερο θάρρος έκφρασης γνώμης, ήθελα να απευθυνθώ στους φίλους επαγγελματίες και να τους ζητήσω να εμπιστευτούν τον άνθρωπο που γνωρίζουν χρόνια τώρα, που εμπιστεύονται, εκτιμούν, ζητούν την γνώμη του για σοβαρά θέματα προσωπικά ή επαγγελματικά Ή να μου ζητήσουν να πάω στη δουλειά μου και το σπίτι μου, γιατί δεν ήθελαν να πάρουν το ρίσκο μίας άλλης συμπεριφοράς και κουλτούρας, κάτι το οποίο θα ήταν σεβαστό από μένα. Και ξαφνικά το κοινό ψηφοδέλτιο γίνονται δύο, μετά τρία, κάποια στιγμή περιμέναμε τέσσερα.
Μετά βλέπουμε βουλευτές να έρχονται και να ασχολούνται με τα επιμελητηριακά (τώρα μας θυμήθηκαν άραγε;), οι εκλογές να πολιτικοποιούνται, να βγαίνουν διάφοροι και να ισχυρίζονται αναλήθειες για το επιμελητήριο και την αποστολή του στην επιχειρηματικότητα. Είναι μία θλιβερή εικόνα την οποία δεν φανταζόμουν όταν αποφάσισα την συμμετοχή μου στις εκλογές. Παρ’ όλα αυτά, εγώ θέλω να καταθέσω το όραμα μου για το επιμελητήριο του αύριο. Του επιμελητηρίου που θα μας συνδέσει με την Ευρώπη και τον κόσμο. Το επιμελητήριο, στο οποίο θα έρχονται προσκεκλημένοι ξένοι για να συνεργαστούν με Ελληνικές επιχειρήσεις, για να αυξηθούν εξαγωγές των τοπικών προϊόντων, για να υποχρεώνονται οι πολιτικοί και βουλευτές μας να έρχονται με ενδιαφέρον και σεβασμό να μας ακούσουν, να μας βοηθήσουν, να μας δείξουν ότι είμαστε το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας.
Θα μου πείτε ότι είμαι οραματιστής και αιθεροβάμων. Όμως τούτη τη στιγμή πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι μόνο όταν μετατραπούν οι μικρές σε μεσαίες επιχειρήσεις, όταν αποκτήσουν εξωστρέφεια, σχέσεις με το εξωτερικό, τότε μόνον μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Αυτός είναι ο ρόλος του επιμελητηρίου του αύριο. Αυτό το επιμελητήριο ονειρεύομαι, σε αυτό το επιμελητήριο θέλω να συμμετάσχω και να προσφέρω. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Η κοινωνία εξελίσσεται, τα πράγματα αλλάζουν, το αύριο δεν μπορεί να συγκριθεί με το σήμερα. Έτσι και η πατρίδα του αύριο δεν θα μοιάζει με την σημερινή. Το ίδιο και το επιμελητήριο του αύριο. Σας ζητώ λοιπόν να αφήσετε τα ανούσια, τα μίζερα στο χθες. Να δείτε την επιχειρηματικότητα του αύριο, μακριά από σκοπιμότητες και μικροπολιτικές. Να δείτε μέσα από τα ψηφοδέλτια, τους άριστους για εκπροσώπους σας. Τους εκπροσώπους για τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας.
* Δ. Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος Α.Π.Θ. – ΜΒΑ - Επιχειρηματίας, Υποψηφίος στο τμήμα Μεταποίησης με την Ανεξάρτητη Επιμελητηριακή Ενότητα για την Βοιωτία
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου