Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΜΙΕ ΝΕΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ -''ΦΡΟΥΡΙΟ'' ΤΗΣ ΑΚΡΑΙΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ

ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ!

Συνεχίζουν για έβδομη συνεχή μέρατις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στη Γαλλία, κατά της απαράδεκτηςμεταρρύθμισης στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας. Οι απεργοί σήμερα απέκλεισαν τη μεγαλύτερη δεξαμενή καυσίμων της χώρας, την Trapil στο νότο, απ' όπου τροφοδοτούνται τόσο τα στρατιωτικά όσο και τα κρατικά αεροδρόμιο σε Μασσαλία, Νίκαια και Λυόν, καθώς και τις στρατιωτικές βάσεις Orange, des Milles και Salon-de-Provence.
Εν τω μεταξύ, χθες τη νύχτα, ειδικές μονάδες της αστυνομίας επενέβησαν και έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τρεις αποθήκες καυσίμων που είχαν αποκλειστεί, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών Μπρις Ορτεφέ. Η προσπάθεια καταστολής των κινητοποιήσεων από τη γαλλική κυβέρνηση γίνεται πλέον ολοένα και πιο βίαιη αλλά παρ' όλ' αυτά οι απεργοί δεν κάμπτονται.

Ακολουθεί το ρεπορτάζ της iskra για τις κινητοποιήσεις τις προηγούμενες μέρες:

   Συνεχίστηκαν και σήμερα (Τρίτη) οι πρωτοφανείς, σε παλμό και μαζικότητα, κινητοποιήσεις στη Γαλλία εναντίον της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης της Κυβέρνησης Σαρκοζί. Η μεταρρύθμιση προβλέπει την αύξηση του  ελάχιστου  ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 62 από τα 60 έτη και της πλήρους συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67. Πολλοί είναι οι σχολιαστές, οι οποίοι κάνουν λόγο για μέρες που θυμίζουν την γαλλική εξέγερση του 1995, ενώ έντονη είναι η παρουσία της νεολαίας στους δρόμους.

Το νέο ραντεβού των συνδικάτων, δόθηκε σήμερα Τρίτη, με προκήρυξη γενικής απεργίας και συμμετοχή 3,5 εκατομμυρίων ανθρώπων σε διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε 266 πόλεις. ΗΓαλλική Κυβέρνηση τρομοκρατημένη προσπαθεί να απομαζικοποιήσει και να περιθωριοποιήσει κοινωνικά τις κινητοποιήσεις εφαρμόζοντας την πρακτική της ωμής καταστολής. Μόνο σήμερα, η Αστυνομία προέβη σε 290(!) συλλήψεις!

 Από τη μεριά του ο ίδιος ο Πρόεδρος Σαρκοζί, όχι μόνο κάλυψε την αστυνομική βία, αλλά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, δηλώνοντας ότι θα λάβει μέτρα κατά των "ταραχοποιών" για να"διαφυλαχθεί η τάξη".

      Η ψήφιση της μεταρρύθμισης στη Γερουσία επρόκειτο να γίνει σήμερα, αλλά θα πρέπει να εξεταστούν 500 ενστάσεις της αντιπολίτευσης επί του νομοσχεδίου, σε μια τακτική με στόχο την καθυστέρηση της ψήφισης του νομοσχεδίου. Μετά την ψηφοφορία τα δύο Κοινοβούλια θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα συναινετικό κοινό κείμενο νόμου, το οποίο θα υποβάλουν για τελική ψήφιση σε μικτή επιτροπή βουλευτών και γερουσιαστών. Παρόλα αυτά, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα διαμηνύουν πως δεν πρόκειται να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, ακόμα και μετά και την ψήφιση του νομοσχεδίου.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ινστιτούτου CSA, το 71% των Γάλλων υποστηρίζουν τη σημερινή πανεθνική απεργία. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι προοδευτικά το κοινωνικό κίνημα έχει πολιτικοποιηθεί και τώρα παίρνει διαστάσεις «αντισαρκοζισμού». Στη σημερινή πανεθνική κινητοποίηση συμμετέχουν εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μεγάλη συμμετοχή αναμένεται από τους σιδηροδρομικούς και τους οδηγούς φορτηγών. 

Ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε χθες ότι «η μεταρρύθμιση είναι απαραίτητη». Τόνισε επίσης ότι «είναι φυσικό να δημιουργεί ανησυχίες και αντιδράσεις, όπως όμως είναι φυσικό σε μια δημοκρατία η κυβέρνηση να εξασφαλίζει την τροφοδοσία της αγοράς σε καύσιμα».

 ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

 Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συνεχίζουν κι αυτοί με κινητοποιήσεις και καταλήψεις σε 650 Λύκεια. Αστυνομικές έφοδοι για να απομακρυνθούν τα οδοφράγματα και να αποκατασταθεί η λειτουργία σε ορισμένα σχολεία προκάλεσαν βίαιες συγκρούσεις με τους καταληψίες μαθητές.  Ηκυβέρνηση ελπίζει στις δεκαήμερες σχολικές διακοπές που αρχίζουν το Σάββατο ώστε να εκτονωθούν οι καταλήψεις των μαθητών.

 Την προηγούμενη Τρίτη 12 Οκτωβρίου, η χώρα παρέλυσε κυριολεκτικά από την απεργία τόσο στοδημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Υπολογίζεται πως 3,5 εκατομμύρια ήταν αυτοί οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους σε 260 διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Προχθές, Σάββατο 16 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκαν νέες επίσης μαζικότατες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

  

    Η συνεχής κινητοποίηση των συνδικάτων, ακόμα και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, όλα δείχνουν πως δεν αποτελεί βερμπαλισμό. Αποτελεί, μιαπραγματική δυνατότητα του εργατικού κινήματος στη Γαλλία, καθώς μέχρι σήμερα δεν εμφανίζονται σημάδια κόπωσης σε απεργούς και διαδηλωτές.

   Αντίθετα, το κίνημα εμφανίζει συνέπεια και οργανωτικότητα, παρά το γεγονός ότι χάνονται μεροκάματα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Θα αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Καταρχήν, και τα 12 διυλιστήρια της χώρας είναι αποκλεισμένα από απεργούς είτε υπολειτουργούν παρά τις επιθέσεις των γαλλικών ΜΑΤ, εναντίον των απεργών. Πλέον, ακυρώνονται μαζικά εσωτερικές αλλά και ενδοευρωπαϊκές πτήσεις, λόγω προβλημάτων στην τροφοδοσία των αεροσκαφών, ενώ 63 πλοία έχουν αποκλειστεί στα λιμάνια της Νότιας Γαλλίας από απεργούς λιμενεργάτες.

Οι κινητοποιήσεις διαθέτουν όμως και πλατιά λαϊκή συναίνεση. Η Κυβέρνηση δεν έχει πείσει την κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης καθώς το 73% την απορρίπτει. Τέλος, δεν εμφανίζεται καμία τάση δυσφορίας στην κοινή γνώμη, ακόμη και γύρω από το ευαίσθητο ζήτημα της αποκομιδής των απορριμμάτων, παρόλο που η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα του Παρισιού, αγγίζει τις 2 εβδομάδες σε διάρκεια.

   Αυτό που αποτελεί μια ελπιδοφόρα εξέλιξη αλλά και ρίγη ανησυχίας στην Κυβέρνηση Σαρκοζί, είναι η μαζική συμμετοχή φοιτητών αλλά και μαθητών στις διαδηλώσεις. Η συκοφαντική προπαγάνδα της κυβέρνησης κινείται γύρω από το «επιχείρημα» πως η Αριστερά σιγοντάρει τη συμμετοχή της νεολαίας σε εργατικές διαδηλώσεις. Από τη μεριά τους, οι φοιτητές και οι μαθητές, κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις με το σύνθημα «το συνταξιοδοτικό είναι το πρόβλημα των νέων». Άλλωστε, το νεολαιίστικο κίνημα στη Γαλλία, διαθέτει μεγάλη αγωνιστική πείρα και αξιόλογη πολιτική ωριμότητα μετά το μπλοκάρισμα του Συμβολαίου Πρώτης Απασχόλησης (CPE) το 2006.

ΚΑΖΑΝΙ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ!

  Την ίδια στιγμή, εργατικές κινητοποιήσεις φουντώνουν και στην Ιταλία. 500.000 ήταν οι διαδηλωτές οι οποίοι συμμετείχαν στη μαζική πανιταλική διαδήλωση την οποία διοργάνωσε στη Ρώμη το Σάββατο το μεγαλύτερο συνδικάτο μετάλλου της χώρας, η CGIL - FIOM.Η Ιταλία αυτή τη στιγμή αποτελεί καζάνι που βράζει, και αναμένεται να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Έτσι οι διαδηλωτές αψήφισαν την κινδυνολογία των κυρίαρχων ΜΜΕ και της Κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, οι οποίοι έκαναν λόγο για κίνδυνο επεισοδίων από «αναρχικούς».

   Η διαδήλωση ήταν ειρηνική και στην πρώτη γραμμή της βρέθηκαν οι παράνομα απολυμένοι της FIAT.Οι επιθέσεις της FIAT, στους εργαζομένους της είναι όμως συντονισμένες και δεν εξαντλούνται στην τρομοκρατία των απολύσεων. Πρόσφατα η διοίκηση της FIAT, «υποσχέθηκε» επενδύσεις ύψους € 20 δις, έως το 2014, με «αντάλλαγμα»  λιγότερες απεργίες, περισσότερες βάρδιες και εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς. Ένας στους τρεις εργαζόμενους αρνήθηκε να συναινέσει στην κίνηση αυτή καταγγέλλοντας μάλιστα προσπάθεια καταστρατήγησης στην πράξη του δικαιώματος στην απεργία.

   Βέβαια, οι κινητοποιήσεις του Σαββάτου δεν ήταν οι μοναδικές, ενώ παρατηρείται αυξανόμενη κινητικότητα στο χώρο της νεολαίας και της παιδείας γενικότερα: την Πέμπτη οι φοιτητές και οι ερευνητές στα Πανεπιστήμια και την Παρασκευή οι μαθητές και οι καθηγητές γέμισαν τους δρόμους 13 ιταλικών πόλεων για να διαμαρτυρηθούν εναντίον των περικοπών στην Παιδεία.

 ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΑΣ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΕ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ!

  Μέχρι σήμερα, η Ελλάδα ήταν η χώρα, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί ως το πειραματόζωο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την επιβολή ενός νέου «μοντέλου» κοινωνικού και εργασιακού μεσαίωνα. Οισχετικά υποτονικές, μέχρι σήμερα φυσικά, αντιδράσεις των εργαζομένων (λόγω και της υπογραφής από τη ΓΣΕΕ Γενικής Συλλογικής Σύμβασης ντε φάκτο αποδοχής του Μνημονίου) και η αδυναμία της Αριστεράς να οργανώσει αποτελεσματικά και με διάρκεια τις κινητοποιήσεις, γέμισαν με αυτοπεποίθηση τους αντιδραστικούς κύκλους των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

   Η έκβαση των κινητοποιήσεων στη Γαλλία, αλλά και η πιθανή γιγάντωση τους στην Ιταλία, θα κρίνουν πάρα πολλά. Ένα θετικό αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων αυτών, όχι μόνο θα βάλει «φρένο», στην ακραία αντιδραστική στροφή της ΕΕ, αλλά επίσης θα μπορέσει να ανοίξει νέους δρόμους επανα-ριζοσπαστικοποίησης των ευρωπαϊκών εργατικών τάξεων. Και φυσικά θα βοηθήσει τηνΑριστερά, να αναδειχθεί ξανά σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων στο πεδίο της ταξικής πάλης...

 πηγές: στοιχεία από το σχετικό ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας 

πηγή