Η ΣΤΕΊΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΊΡΙ ΣΤΟ WORDPRESS.COM

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Η αλήθεια ως κοινωνικό κατόρθωμα .

του Δημήτρη Καλουδιώτη* 
Ήταν το πιο κρίσιμο Σαββατοκύριακο. Μέχρι βέβαια το επόμενο. Η Ελλάδα μετεωρίζεται ανάμεσα στην ανοικτή χρεοκοπία, την έλλειψη στοιχειώδους εθνικής στρατηγικής αλλά και της ευρωπαϊκής αδυναμίας προσδιορισμού μιας κατεύθυνσης εξόδου.


Πώς μπορεί ο Έλληνας πολίτης να βρει πυξίδα διαφυγής μπρος στην πραγματική και τη λεκτική καταιγίδα; Κυρίως όταν από φυλακής πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός βομβαρδίζεται από τα κανάλια της απόγνωσης;
Είναι ηθελημένη επίθεση των εχθρών της Ελλάδας, κραυγάζουν οι πιο παλιοί από τους παλιούς. Θέλουν να μας καταστρέψουν οι Γερμανοί, για λόγους που αναγάγουν στην κατοχή και τις πολεμικές αποζημιώσεις ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος.

Είναι ο ιμπεριαλισμός και τα σύγχρονα ταξικά συμφέροντα, η πλουτοκρατία, λένε οι σύντροφοι της παλιάς σριστεράς, «ορθόδοξα» η Παπαρήγα, κάπως αλλιώς ο Τσίπρας ο οποίος ζητάει στους εκβιασμούς να απαντήσουμε με εκβιασμούς. Κάτι σαν το ποντίκι που βρυχάται.

Είναι οι απίστευτοι μακροσκελείς και επαναλαμβανόμενοι μονόλογοι του Γ. Παπανδρέουπου ένα μόνο πράγμα εξηγούν: την κατάσταση κατάθλιψης στην οποία μοιάζει να έχουν περιέλθει οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Είναι οι θεωρίες των «μειγμάτων» ανάμεσα στα οποία και τις δημοσκοπήσεις -που τον θέλουν να γίνεται ο πιο αδύναμος πρωθυπουργός από την εποχή της αποστασίας- έως και τον Πούτιν (Putin) περιφέρονται τα αδιέξοδα του Α. Σαμαρά.

Είναι οι «κοινωνικοί εταίροι» που καταφέρνουν να συσκοτίζουν ακόμα και την καθημερινότητα του πολίτη. Εκείνου που ζει στη δουλειά του ή στις αναγκαίες τριβές με τις δημόσιες και ιδιωτικές υποθέσεις του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παραπλάνηση από εκείνη που επιχειρείται σχετικά με τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις.

Και μέχρις εδώ -και σε άλλες απίθανες παρόμοιες παραλλαγές και θεωρίες της συνωμοσίας που έχουν πληθύνει σαν μανιτάρια από παντού- θα μπορούσαμε να απαντήσουμε, αν βέβαια υπήρχε χώρος για επιχειρήματα κι αν υπήρχαν ψύχραιμοι ν ακούσουν.

Είναι τέτοιος ο βομβαρδισμός από παραλογισμούς που δημιουργείται η αίσθηση ότι δεν υπάρχει ακροατήριο. Ότι η ψυχραιμία, συνεπικουρούντων και των τεράστιων προβλημάτων καθημερινής επιβίωσης, έχει χαθεί παντελώς. Η εικόνα αυτή μάλλον δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Σημαντική μερίδα πολιτών παραμένει κατά τα φαινόμενα ψύχραιμη και εν αναμονή.

Είναι η δύναμη του πρωθυπουργού που εστιάζεται εκεί. Είναι πομπός και αποδέκτης.

Αλλά πώς μπορεί να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητή στο σύνολό της μια τόσο πολύπλευρη κρίση;

Πώς μπορεί κανείς να δώσει όλες τις διαστάσεις της, ακόμα κι αν στέκεται έξω από τις ιδεολογίες της παραπλάνησης;

Για δύο χρόνια τώρα προσπαθούσαμε να ανιχνεύσουμε τις εθνικές διαστάσεις της κρίσης, ελπίζοντας να συμβάλλουμε στην οικοδόμηση μιας εθνικής στρατηγικής αντιμετώπισής της. Αυτή την ελπίδα την ναυάγησε ο Γ. Παπανδρέου συνεπικουρούμενος από τα άλλα μέρη του πολιτικού συστήματος. Όμως υποβαθμίζαμε τις διεθνείς και ευρωπαϊκές της διαστάσεις.

'Αλλοι πάλι έκαναν το ακριβώς αντίθετο και κατά την γνώμη μας καταστροφικό. Μένοντας στις διεθνείς όψεις της κρίσης, αθώωναν συνεχιζόμενες πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές πασιφανώς καταστροφικές.

Η αλήθεια τις περισσότερες φορές χάνονταν στις σχηματοποιήσεις.

Ελπίζουμε πως το τρομερό διήμερο άντε κι η επόμενη εβδομάδα θα βάλει ένα τέλος στον ακραίο παραλογισμό.

Στηριζόμαστε στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες γνωρίζουν τις περισσότερες όψεις του προβλήματος και διατηρούν την ψυχραιμία τους.

Στηριζόμαστε ακόμη στην ελπίδα ότι οι τρεις αρχηγοί και οι παρατάξεις τους δεν θα διαβούν το Ρουβίκωνα του παραλογισμού.

Και κυρίως οι ευρωπαϊκές ηγεσίες θα μπορέσουν να κινηθούν μέσα στα όρια και δεν θα κονιορτοποιήσουν τις εναπομείνασες αντοχές και του συστήματος και ημών των πολιτών. Αλλά και της ίδιας της Ένωσης.

Και από την επομένη, οι κακές και οι καλές επιπτώσεις των «συμφωνιών» πρέπει στη χώρα μας να πάψουν να αποτελούν πεδίο διαχείρισης των πολιτικών, συνδικαλιστικών, ενημερωτικών και όποιας άλλης κατηγορίας ολιγαρχιών. Πρέπει να φτάσουν στους πολίτες.

Γιατί όσοι ζούμε στην πραγματική ζωή γνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα που μπορούν να λυθούν μακριά από τις «αγριεμένες» νομενκλατούρες.

Υπάρχουν π.χ. επιχειρήσεις, στο κέντρο και την περιφέρεια, έτοιμες να κλείσουν, που μπορούν να λειτουργήσουν αποδοτικά, πρωτίστως για τους εργαζόμενους, αρκεί να επικρατήσει η κοινή λογική, η αλήθεια.

Υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί επίσης. Εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Η χώρα ξεκινώντας από τα απλά και περιφερειακά μπορεί να ξαναβρεί των εαυτό της Με μεγάλο κόστος.

Αρκεί να λειτουργήσει η αλήθεια. Η οποία ήταν πάντοτε και κοινωνικό κατόρθωμα.

*πολιτικός μηχανικός -ιδρυτικό μέλος του «κοινωνικού συνδέσμου»

Δεν υπάρχουν σχόλια: