Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας την πρώτη μέρα της τριήμερης συνόδου του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος στις 3.9.10 (36η θλιβερή επέτειο της ίδρυσής του) επανέλαβε, για μια ακόμα φορά, αυτά που έχει επανειλημμένα δηλώσει εδώ και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα:
- Από τη μια μεριά περιέγραψε την αναγκαιότητα της προσφυγής (δηλαδή της υποταγής) στην τρόικα, 6 μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, και
- από την άλλη έριξε όλη την ευθύνη για τη δημοσιονομική και τη γενικότερη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα όταν ανέλαβε την κυβέρνηση, στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησής της από τη Ν.Δ.
Είναι γεγονός ότι γύρω στον Μάρτιο - Απρίλιο τα επιτόκια που ζητούσαν οι αγορές για να δανείσουν τη χώρα μας για να εξυπηρετήσει το τεράστιο χρέος της ήταν απαγορευτικά, και, κατά συνέπεια, η προσφυγή στην (ανύπαρκτη) αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν αναγκαία. Γιατί, όμως, οδηγηθήκαμε σ' αυτή την ανάγκαιότητα; Αναμφισβήτητα ο κύριος λόγος είναι τα μεγάλα δημόσια ελλείμματα, το δυσθεώρητο χρέος και τα τεράστια ποσά που απαιτούνται για την εξυπηρέτησή του, για το οποίο πολύ μεγάλη, πράγματι, είναι η ευθύνη της Ν.Δ. (γι' αυτό και ο λαός την καταψήφισε και την έστειλε στην αξιωματική αντιπολίτευση το 2009, όπως, είχε κάνει και στο ΠΑΣΟΚ το 1990 και το 2004). Το ΠΑΣΟΚ, όμως, δεν έχει καμιά ευθύνη για την κατάσταση αυτή;
Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας ήταν γνωστή στη νέα κυβέρνηση (που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση 5,5 ολόκληρα χρόνια και ο σημερινός πρωθυπουργός είχε, σχετικά, ενημερωθεί και από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας πριν από τις εκλογές). Δυστυχώς είναι γνωστές οι προεκλογικές υποσχέσεις του, οι μετεκλογικές παροχές, και οι δηλώσεις του περί επικείμενης χρεωκοπίας της χώρας. Και σαν μην έφταναν αυτά, αντί να λάβει αμέσως, πριν δηλαδή, από την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2010, τα αναγκαία φορολογικά μέτρα και να αρχίσει ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής, άφησε να παρέλθουν 7 μήνες για την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου και 10 μήνες για ένα σχέδιο πάταξης της φοροδιαφυγής, ενώ ακόμα δεν έχει ψηφιστεί το αναπτυξιακό νομοσχέδιο. Αν είχαν γίνει όλα αυτά, θα άρχιζαν να αποδίδουν από την 1.1.2010 και οι αγορές δεν θα απαιτούσαν τόσο υψηλά επιτόκια και ίσως δεν θα ήταν αναγκαία η προσφυγή στην τρόικα.
Δυστυχώς δεν έγιναν έγκαιρα όλα τα παραπάνω, και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προσφύγει στην τρόικα. Δεδομένου, όμως, ότι το δημοσιονομικό μας πρόβλημα, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ε.Ε., την Ευρωζώνη και το ευρώ (τα περισσότερα ελληνικά ομόλογα έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους τράπεζες των κρατών-μελών της Ε.Ε.), η κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει ευνοϊκότερους όρους στη χορήγηση των δανείων και κυρίως πολύ μεγαλύτερη, από τα 3 χρόνια, διάρκεια δημοσιονομικής προσαρμογής. Η κυβέρνηση, αντί να διαπραγματευθεί, υποτάχθηκε άνευ όρων στην τρόικα και υπέγραψε και ψήφισε (αντισυνταγματικά ως νόμο και όχι ως συνθήκη) το διαβόητο Μνημόνιο που συνέταξαν οι δανειστές μας
Τόσο για το δημοσιονομικό όσο και για το γενικότερο κατάντημα της χώρας ο πρωθυπουργός είπε: «Αφήνουμε πίσω τα σφάλματα της περιόδου της μεταπολίτευσης» και συνέχισε «για τη διαφθορά στα νοσοκομεία φταίει η τρόικα; Για τη φοροδιαφυγή, για τις πελατειακές σπατάλες; για την ντροπή με τις φαρμακευτικές δαπάνες; για την πρωτιά μας στις ανθυγιεινές συνήθειες;» Πολλά από αυτά, πράγματι, χειροτέρεψαν στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. Όλα όμως όχι μόνο υπήρχαν αλλά και χειροτέρευαν συνεχώς στη διάρκεια των 20 χρόνων διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο για άλλα αδράνησε ενώ άλλα τα ενίσχυσε εξαιτίας της λαϊκίστικης μικροπολιτικής που εφάρμοζε.
Για το υπέρογκο δημόσιο χρέος της χώρας ειδικότερα (δηλαδή το βρόχο που έχει μπει στη χώρα) έχει ευθύνη και το ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι όταν παρέδωσε στη Ν.Δ. τη κυβέρνηση το 2004 το χρέος αυτό πλησίαζε τα 200 δισ. ευρώ ή το 100% του ΑΕΠ, στα οποία η Ν.Δ. πρόσθεσε τα 5,5 χρόνια που ήταν στην εξουσία άλλα 100 περίπου δισ. ευρώ. Φαίνεται πως ο Πρωθυπουργός δεν θυμάται τη ρήση του πατέρα του και ιδρυτή του Κινήματος το 1993: «ή η χώρα θα αφανίσει το χρέος ή το χρέος θα αφανίσει τη χώρα». Το δημόσιο, όμως, χρέος αυξήθηκε τόσο στο διάστημα που κυβερνούσε ο ίδιος (1981-1989 και 1993-1996) όσο και ο διάδοχός του (1996-2004) και, δυστυχώς, θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο επί πρωθυπουργίας του γιου του.
Τα σφάλματα, όμως, των κομμάτων εξουσίας δεν περιορίζονται στα δημόσια οικονομικά. Δυστυχώς τα σφάλματα σε άλλους τομείς είναι σοβαρότερα και διαρκέστερα. Για το κατάντημα στο οποίο έχει περιέλθει η παιδεία μας, τα μεγάλα προβλήματα της υγείας, το εφιαλτικό ασφαλιστικό πρόβλημα και πάνω από όλα το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα έχει, φυσικά, και η Ν.Δ. τις ευθύνες της. Πολύ μεγάλες, όμως, είναι και οι ευθύνες του ιδρυτή του Κινήματος και του διαδόχου του ως πρωθυπουργών για όλα αυτά.
Ακόμα σοβαρότερα είναι τα σφάλματα των κομμάτων αυτών στα μείζονα θέματα των αξιών και των θεσμών. Στη διαχρονική έκπτωση των αξιών και στην απαξίωση των θεσμών τεράστια είναι ευθύνη πρώτα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια των κυβερνήσεων της Ν.Δ. Τα σφάλματα σε ό,τι αφορά τις αξίες και τους θεσμούς έχουν πληγώσει βαθιά τη χώρα, με αποτέλεσμα να οργιάζει η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία, η εισφοροδιαφυγή και η αναξιοκρατία.
Στον απολογισμό του έργου της κυβέρνησής του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στη φορολογία. Δυστυχώς, με όσα φορολογικά βάρη έχει επιβάλει αυτή η κυβέρνηση, το φορολογικό σύστημα της χώρας είναι σήμερα το χειρότερο των τελευταίων 36 χρόνων. Τα μεγάλα πρόσθετα φορολογικά βάρη που επέβαλε η κυβέρνηση σε συνδυασμό με τις άγριες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις έχουν πλήξει την πλειονότητα των κατοίκων της χώρας. Οι υποσχέσεις για ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων «με την πρώτη ανάκαμψη», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, από τη μια μεριά παραπέμπουν στο αόρατο (για πολλά χρόνια) μέλλον, και -αν και όταν θα γίνουν- δεν πρόκειται να μειώσουν τα όσα δημιούργησαν τα μέτρα που έχουν ληφθεί.
Κάποτε στον τόπο αυτό τα κόμματα εξουσίας θα πρέπει να παραδεχτούν και να ζητήσουν συγγνώμη από τον λαό για τα λάθη που διέπραξαν και τις αδικίες και τα προβλήματα που προκάλεσαν και να πάψουν να τον παραπλανούν με ψεύτικες υποσχέσεις και επικοινωνιακά τρυκ. Να του πουν την ωμή αλήθεια και να εφαρμόσουν την πολιτική εκείνη που από τη μια μεριά θα διορθώσει τα λάθη τους και από την άλλη θα βάλει τη χώρα σε μια αναπτυξιακή πορεία η οποία θα μειώσει το δημόσιο χρέος και θα συμβάλει σε μια δίκαιη κατανομή του εισοδήματος και του πλούτου. Αυτή είναι η πρόκληση για τη σημερινή κυβέρνηση. Θα μπορέσει να τα κάνει όλα αυτά; Αν κρίνουμε από τη 10μηνη πολιτική της, η απάντηση, είναι, δυστυχώς για τη χώρα και τον λαό αρνητική.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου