Του Ρούσσου Βρανά
Η Ιστορία όπως και η ∆ικαιοσύνη είναι πάντα η ιστορία του νικητή. Οµως, η ίδια η ιστορία έχει προνοήσει µε πολλή πανουργία ώστε να εξασφαλίζει την αντικειµενικότητά της: στην πορεία του χρόνου, αυτός ο νικητής σπάνια είναι ο ίδιος. Στο παρόν, καθένας βιάζεται να ξαναγράψει την ιστορία για λογαριασµό του, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς αυτή θα ξαναγραφτεί στο µέλλον.
Κύριε Διευθυντά
Την Ιστορία άλλοι θέλουν να τη θυµούνται κι άλλοι να την ξεχνούν.
Είναι σηµείο των καιρών η ιστορία να πέφτει θύµα ενός δηµαγωγικού αναθεωρητισµού. Η ιστορική αλήθεια κακοποιείται και χειραγωγείται καθηµερινά από τρέχοντα πολιτικά συµφέροντα που, πότε στα τηλεοπτικά παράθυρα και πότε σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και δικαστήρια, επιδιώκουν την επιβολή έστω μιας επίφασης αληθοφάνειας. Και το παρελθόν αλλάζει συνεχώς, όσο αλλάζουν κι αυτά τα συµφέροντα, µαζί µε την ιστορική αλήθεια των λαών, που κάθε εξουσία αποφασίζει γι’ αυτήν είτε να είναι προαιρετική, όταν δεν την εξυπηρετεί, είτε, όταν την εξυπηρετεί, υποχρεωτική δια νόµου.
Η Ιστορία όπως και η ∆ικαιοσύνη είναι πάντα η ιστορία του νικητή. Οµως, η ίδια η ιστορία έχει προνοήσει µε πολλή πανουργία ώστε να εξασφαλίζει την αντικειµενικότητά της: στην πορεία του χρόνου, αυτός ο νικητής σπάνια είναι ο ίδιος. Στο παρόν, καθένας βιάζεται να ξαναγράψει την ιστορία για λογαριασµό του, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς αυτή θα ξαναγραφτεί στο µέλλον.
Μετά τιμής
ο Στειριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου