Οι απανταχού εξολοθρευτές των δηµοσίων υπαλλήλων βρήκαν ίσως το πιο κυνικό φερέφωνό τους στο πρόσωπο του Μόρτιµερ Τσούκερµαν. Ο αµερικανός µεγιστάνας της αγοράς ακινήτων και των µέσων ενηµέρωσης δήλωσε πως οι εργαζόµενοι στον δηµόσιο τοµέα είναι «η προνοµιούχος νέα τάξη, η πραγµατική άρχουσα τάξη» που καταδυναστεύει την κοινωνία. Κάλεσε λοιπόν τους συµπατριώτες του να ξεχάσουν τους πάµπλουτους επιχειρηµατίες, τη Γουόλ Στριτ, τις διασώσεις των τραπεζιτών, τις φοροαπαλλαγές των πλουσίων, τα ιδιωτικά τους τζετ και τα επιβλητικά µέγαρά τους. Επειδή για όλα τα στραβά της οικονοµίας δεν φταίνε αυτοί, αλλά οι δηµόσιοι υπάλληλοι µε τις υπέρογκες αµοιβές τους και τις παχυλές συντάξεις τους. Το µερίδιο που αποσπούν από το εθνικό εισόδηµα, κατέληξε ο Τσούκερµαν, είναι δυσανάλογο µε την προσφορά τους.
Κάτι µας θυµίζει αυτό. Και θα ήταν µάλλον διασκεδαστικό, αν παρόµοια επιχειρήµατα δεν διατυπώνονταν και στην Ευρώπη, από µέσα ενηµέρωσης που διαπλέκονται µε ανθρώπους του φυράµατος του Τσούκερµαν και από πολιτικούς, που καλούν τους εργαζοµένους του δηµόσιου τοµέα να πληρώσουν το κόστος της κρίσης. Η αλήθεια είναι πως οι συνολικές αµερικανικές δαπάνες για τον δηµόσιο τοµέα έχουν παραµείνει στάσιµες γύρω στο 14% του ΑΕΠ εδώ και τέσσερις δεκαετίες, λέει ο Τζον Μπέλαµι Φόστερ, που ανέλαβε να απαντήσει στον Τσούκερµαν µέσω στης δηµόσιας αµερικανικής τηλεόρασης PBS.
Έρευνα που έγινε από τον καθηγητή Τζέφρι Κιφ του Πανεπιστηµίου Ράτζερς έδειξε πως οι δηµόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν υψηλότερες αµοιβές και περισσότερα επιδόµατα από τους ιδιωτικούς. Το αντίθετο µάλιστα: οι µέσες ετήσιες αµοιβές των ιδιωτικών είναι 55.132 δολάρια και των δηµοσίων 49.072. ∆εν είναι λοιπόν αυτό το πρόβληµα. Ούτε ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου, ενώ οι αµοιβές των δηµοσίων υπαλλήλων απορροφούσαν το 12% του ΑΕΠ, οι κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας έσπευσαν να ανακοινώσουν περικοπές, µολονότι οι αµοιβές των δηµοσίων υπαλλήλων εκεί ήταν κατώτερες του ευρωπαϊκού µέσου όρου: 8,2%, 11,2% και 8,9% αντιστοίχως (στοιχεία Ευρωπαϊκής Επιτροπής).
Οι εργαζόµενοι στον δηµόσιο τοµέα έχουν άραγε µεγαλύτερη εργασιακή ασφάλεια; Νιώθουν πιο σίγουροι για το αύριο; Ούτε αυτό αληθεύει. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι σήµερα άνεργοι στις ΗΠΑ και ο αριθµός τους αυξάνεται ολοένα, λέει ο Τζον Μπέλαµι Φόστερ, καθώς οι µεγαλοφοροφυγάδες του ιδιωτικού φορτώνουν τα βάρη των υποχρεώσεών τους στον δηµόσιο τοµέα. Παρ’ όλα αυτά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο µέσος όρος των εργαζοµένων στο ∆ηµόσιο ως ποσοστό του συνόλου ήταν 16,4% (στοιχεία ΟΟΣΑ), χώρες µε πολύ µικρότερα ποσοστά δηµοσίων υπαλλήλων όπως η Ιταλία (14,4%), η Ισπανία (13%) και η Ιρλανδία (11%) ανακοινώνουν κάθε τόσο απολύσεις.
Τι συµπέρασµα να βγάλει κανείς από τους ισχυρισµούς του Τσούκερµαν και των οµοίων του; Νιώθοντας τις καρέκλες τους να τρίζουν από τις συνέπειες της οικονοµικής κρίσης, ρίχνουν τους ιδιωτικούς υπαλλήλους εναντίον των δηµοσίων. Και αποθέτουν όλες τις ελπίδες τους στο δόγµα «λαός διχασµένος, πάντα ηττηµένος», που η Ιστορία δεν διέψευσε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου