Έτσι φτάσαμε στον κανένα!

Του Δημήτρη Χρήστου 

Εντάξει δεν είναι ο Ονόρε ντε Μπαλζάκ, ούτε καν ο Τζέφρι Άρτσερ. Δεν γράφει βιβλία, ατάκες εξαπολύει. Είναι ο Θεόδωρος Πάγκαλος που με τον τρόπο του, ανεξαρτήτως προθέσεων και στόχων, ξεφτιλίζει το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα αποκαλύπτοντας την παρακμιακή διαδρομή του. Οι περισσότεροι ενέδωσαν στον πειρασμό να απαντήσουν στις υπερβολές και στις αθυρόστομες προσβλητικές προκλήσεις. Έτσι τείνει να χαθεί η βαθύτερη αξία των ρήσεων Πάγκαλου. Άλλωστε ποτέ ο κ. αντιπρόεδρος δεν έκρυψε πως είναι διαπρεπές μέλος αυτού του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, απολαμβάνοντας τις υπηρεσίες διαπλεκομένων επιχειρηματιών με αρκετούς εκ των οποίων διατηρεί δεσμούς ισχυρής φιλίας και κουμπαριάς.

ΑΠΟ ΤΙΣ πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης, πριν το ηχηρό “μαζί τα φάγαμε”, ο κ. Πάγκαλος είχε εξηγήσει τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό σε ομιλία του στη Βουλή στις 31 Ιανουαρίου 2010 με πολύ απλά λόγια. “Είναι πολύ απλό αυτό που συνέβη. Διορίζατε, διορίζαμε, διορίζατε”. Τότε δεν δόθηκε μεγάλη σημασία στα λεχθέντα του κ. αντιπροέδρου, διότι δεν προσεβλήθη κανείς ευθέως, ρητώς και κατηγορηματικώς. Το κενό αυτό καλύφθηκε τον Σεπτέμβριο όταν ο κ. Πάγκαλος αποφάσισε πως πρέπει να γίνει σαφέστερος. Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά του τόπου είπε και έγινε χαμός. Κωλώνει όμως το πυροβολικό, όπως λέγαμε στον στρατό; Φτου ξελευθερία, είπε ο κ. αντιπρόεδρος και πέρασε γενεές δεκατέσσερις τους δημοσίους υπαλλήλους μηδέ τους στρατιωτικούς εξαιρουμένους. Κάθε μέρα υπήρχε θέμα Πάγκαλου. Οι αντιδράσεις ερέθιζαν τον ταύρο και έφτασε και στην κορυφαία. Τους έβαλε όλους στο ίδιο τσουβάλι. «Κανένας πολιτικός δεν είναι τόσο διεφθαρμένος όσο οι πολίτες. Κάθεσαι στο γραφείο σου και οι διεφθαρμένοι έρχονται και σε βρίσκουν!”

ΔΗΛΑΔΗ εσείς τι περισσότερο θέλετε για να καταλάβετε την ομολογία, την αποκάλυψη. Δεν ξέρουν οι διεφθαρμένοι πολίτες ποιοι πολιτικοί είναι εξ ίσου διεφθαρμένοι, ποιοι διορίζουν και ποιοι όχι; Το θέμα δεν είναι φυσικά οι απολυτοποιήσεις και οι γενικεύσεις. Το θέμα είναι πώς το πελατειακό σύστημα κατασπάραξε τον κρατικό μηχανισμό, διέστρεψε αρχές και κανόνες κάνοντας τη μαγκιά σημαία των νεοελλήνων. Πώς στην ευχή έφτασε ο δικομματισμός να αγγίζει το 90% του εκλογικού σώματος; Μετά την ψυχολογική απελευθέρωση της ελληνικής κοινωνίας από τη μονοκρατορία της δεξιάς, τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, το ερώτημα των πολιτικών καριέρας που διεκδικούσαν την εξουσία είχε απαντηθεί. Το ερώτημα ήταν: Εγώ θα σώσω την Ελλάδα; Και η απάντηση που εδόθη ήταν ομόθυμη, σαφής και κατηγορηματική. Ας την σώσει ο επόμενος.

ΤΙ ΑΦΗΣΕ πίσω του το ΠΑΣΟΚ μετά από 20 χρόνια διακυβέρνησης; Τι μεταρρυθμίσεις έκανε και έμειναν προίκα στην ελληνική κοινωνία; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους, μόνο που οι περισσότεροι επιμένουν να ψάχνουν τη λύση μέσα από προσωπικές επιδιώξεις, μικρές ή μεγάλες διαπλοκές. Τους διάβασαν καλά τους Έλληνες τα σαΐνια της εξουσίας. Τους φάνηκε πιο βολικό και αποτελεσματικό για τη διατήρηση των προνομίων τους να ποντάρουν στα μειονεκτήματα της φυλής. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και όταν σήμερα μας ρωτάνε στις δημοσκοπήσεις ποιος μπορεί να σώσει την Ελλάδα, απαντάμε, ο κανένας! Αυτό είναι όραμα!

ΓΙΑΤΙ όμως η νέα διακυβέρνηση χρησιμοποιεί, σε αυτήν την περίοδο που θεωρεί ότι μετασχηματίζει την Ελλάδα σε μία σύγχρονη χώρα, εργαλεία τύπου Πάγκαλου; Γιατί ακόμα και σήμερα, αυτός ο αισχρός, υβριστικός λόγος είναι απλά μια ιδιαιτερότητα του κ. Πάγκαλου η οποία δεν αντιφάσκει με το νέο μοντέρνο δημοκρατικό πρόσωπο της εξουσίας; Διότι ακόμα και έτσι ή, αν θέλετε, ακριβώς έτσι όπως τα λέει ο Πάγκαλος, όταν κοπάσει ο θόρυβος μένει ένα αίσθημα συνενοχής τουλάχιστον στους χρήστες των πολιτικών ρουσφετιών και διάολε, δεν είναι λίγοι. Αν αισθανθείς ότι απλά σου παίρνουν πίσω κάτι αυτά που σου έδωσαν και ήταν χαριστικά, έχουν πετύχει τον σκοπό τους. Δεν το λένε έτσι, αλλά ακριβώς έτσι το εννοούν. Σκάσε και μη λες κουβέντα. Μαζί τα φάγαμε.
πηγή