τoυ Γιώργου Λακόπουλου
Το χειρότερο στην πολιτική είναι να κρύβεσαι πίσω από τους νόµους σου. Μοιραία σε οδηγεί στον πειρασµό να κατασκευάζεις νόµους για να κρυφτείς πίσω τους. Το έκαναν όλες οι κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Το κάνει και η σηµερινή, µε τις αναγγελίες για τον νόµο περί ευθύνης υπουργών. Ανακοίνωσε κάτι που δεν µπορεί να ισχύσει γιατί προσκρούει στο Σύνταγµα. Του οποίου η τελευταία απόπειρα αναθεώρησης σκόνταψε στα παιχνίδια που έκαναν τα δύο µεγάλα κόµµατα.
Μέχρι που το κόµµα που κυβερνά σήµερα την αποτέλειωσε, αποχωρώντας από τη διαδικασία για να αποφύγει µια εσωκοµµατική σύγκρουση. Ωστόσο και να είχε προχωρήσει η αναθεώρηση, το θέµα του ακαταδίωκτου των υπουργών πάλι θα υπήρχε σήµερα.Και οι προθέσεις του Χάρη Καστανίδη για αλλαγέςστον νόµο περί ευθύνης υπουργών πάλιθα ήταν απλώς µια συµπαθής επικοινωνιακή προσπάθεια. Γιατί, απλούστατα, το υπουργοπροστατευτικό άρθρο 86 του Συντάγµατος δεν περιλαµβανόταν στις διατάξεις που επρόκειτο να αναθεωρηθούν. Και γενοµένης συζητήσεως στο πλαίσιο εκείνης της απόπειρας, µόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος από τα µεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ έδειξε διατεθειµένος να ζητήσει την αλλαγή του.
Ασκόπως λοιπόν επανέρχεται η συζήτηση για την τιµή του πολιτικού κόσµου (δεν είναι χάρµα ότι αυτό τον σκοπό έχει ο εν λόγω νόµος;) – µε οποιαδήποτε έννοια.
Σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι ούτε οι νόµοι ούτε οι συνταγµατικές διατάξεις που θα εµπεδώσουν τη διαφάνεια στον δηµόσιο βίο. Είναι η λειτουργία των κοµµάτων και η βούληση των πολιτικών. Ο βίος και η πολιτεία τους έως τώρα είναι γνωστά: τα µεγάλα κόµµατα, αλλά και κάποια µικρότερα όπως και αρκετοί µεγαλοπολιτικοί έκαναν πανάκριβες εκλογικές καµπάνιες µε λεφτά που πήραν από κάποιους. Αρα, στα ντουλάπια τους έχουν – οµιλούντες – σκελετούς. Και καθώς ούτε σήµερα ξέρουµε πώς ακριβώς καλύπτουν ανάγκες τους, στα ίδια ντουλάπια κρύβονται ίσως και ζωντανές φιγούρες. Γι’ αυτό δυσκολεύονται να δεχθούν την πρόταση που επανάλαβε χθες, στον Παύλο Τσίµα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης: Όλα τα πόθεν έσχες των βουλευτών στο ∆ιαδίκτυο, από την ηµέρα που µπήκαν στην πολιτική!
Και γι’ αυτό πλησιάζουµε στο σηµείο, που όπως έλεγε ο πρόεδρος Ρούζβελτ: «Κάθε φορά που παίρνουν παρουσίες στη Βουλή, οι βουλευτές δεν ξέρουν αν πρέπει να φωνάξουν “παρών” ή “αθώος”».
Μέχρι που το κόµµα που κυβερνά σήµερα την αποτέλειωσε, αποχωρώντας από τη διαδικασία για να αποφύγει µια εσωκοµµατική σύγκρουση. Ωστόσο και να είχε προχωρήσει η αναθεώρηση, το θέµα του ακαταδίωκτου των υπουργών πάλι θα υπήρχε σήµερα.Και οι προθέσεις του Χάρη Καστανίδη για αλλαγέςστον νόµο περί ευθύνης υπουργών πάλιθα ήταν απλώς µια συµπαθής επικοινωνιακή προσπάθεια. Γιατί, απλούστατα, το υπουργοπροστατευτικό άρθρο 86 του Συντάγµατος δεν περιλαµβανόταν στις διατάξεις που επρόκειτο να αναθεωρηθούν. Και γενοµένης συζητήσεως στο πλαίσιο εκείνης της απόπειρας, µόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος από τα µεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ έδειξε διατεθειµένος να ζητήσει την αλλαγή του.
Ασκόπως λοιπόν επανέρχεται η συζήτηση για την τιµή του πολιτικού κόσµου (δεν είναι χάρµα ότι αυτό τον σκοπό έχει ο εν λόγω νόµος;) – µε οποιαδήποτε έννοια.
Σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι ούτε οι νόµοι ούτε οι συνταγµατικές διατάξεις που θα εµπεδώσουν τη διαφάνεια στον δηµόσιο βίο. Είναι η λειτουργία των κοµµάτων και η βούληση των πολιτικών. Ο βίος και η πολιτεία τους έως τώρα είναι γνωστά: τα µεγάλα κόµµατα, αλλά και κάποια µικρότερα όπως και αρκετοί µεγαλοπολιτικοί έκαναν πανάκριβες εκλογικές καµπάνιες µε λεφτά που πήραν από κάποιους. Αρα, στα ντουλάπια τους έχουν – οµιλούντες – σκελετούς. Και καθώς ούτε σήµερα ξέρουµε πώς ακριβώς καλύπτουν ανάγκες τους, στα ίδια ντουλάπια κρύβονται ίσως και ζωντανές φιγούρες. Γι’ αυτό δυσκολεύονται να δεχθούν την πρόταση που επανάλαβε χθες, στον Παύλο Τσίµα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης: Όλα τα πόθεν έσχες των βουλευτών στο ∆ιαδίκτυο, από την ηµέρα που µπήκαν στην πολιτική!
Και γι’ αυτό πλησιάζουµε στο σηµείο, που όπως έλεγε ο πρόεδρος Ρούζβελτ: «Κάθε φορά που παίρνουν παρουσίες στη Βουλή, οι βουλευτές δεν ξέρουν αν πρέπει να φωνάξουν “παρών” ή “αθώος”».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου