τα παιδιά μας, καταδικασμένα σε ένα μέλλον χωρίς μέλλον.

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Πώς ξεχωρίζεις έναν άνεργο από έναν εργαζόμενο, που οι νέες συνθήκες εργασίας τον έχουν οδηγήσει ήδη στη φτώχεια; Απλώς δεν τους ξεχωρίζεις.

Είναι το ίδιο θλιμμένοι, το ίδιο απελπισμένοι. Και τα παιδιά τους το ίδιο αγριεμένα - 2.000.000 συμπατριώτες μας και οι οικογένειές τους

έχουν καταδικασθεί απ' το Δικαστήριο του ΔΝΤ σε ποινές κάθειρξης σε ισόβια φτώχεια, χωρίς δικαίωμα έφεσης.

Και τα παιδιά τους. Και τα παιδιά μας. Και τα παιδιά σου, όλα το ίδιο καταδικασμένα σε ένα μέλλον χωρίς μέλλον.

Και ο άσσος στο μανίκι του Γιωργάκη για όλα αυτά (κι άλλα πολλά) είναι όλο κι όλο ένα καμένο χαρτί - να πάει, λόγου χάριν, τον Ακη φυλακή;

Εξοχο...

Κάποτε ίσχυε το «άρτος και θεάματα», τώρα μπορούμε να βολευτούμε με το «πείνα και θεάματα».

Δεν ξέρω πότε αυτή η κυβέρνηση θα κληθεί «προς περαίωση», ούτε πώς ούτε από ποιους. Ούτε η Τυνησία είχε «ακουσθεί» ώς τώρα, αλλά αίφνης βούιξε ο κόσμος. Οτι

μια μέρα θα τεθούν επί τάπητος όσα έως τώρα η κυβέρνηση χώνει το ένα μετά το άλλο κάτω απ' το χαλί, είναι βέβαιον.

Για τους κατοίκους της Κερατέας που καθημερινώς σβερκώνουν τα ΜΑΤ, θα ζητηθούν ευθύνες.

 Για τη Γερμανιδούλα αναρχική που ο κ. Παπουτσής διαπόμπευσε ως τρομοκράτισσα, θα ζητηθούν ευθύνες.

Για όσα έφαγε ο Πάγκαλος με τον Τσουκάτο, ο Γιωργάκης με τον Τσουκάτο, ο Σημίτης με τον Τσουκάτο, θα ζητηθούν ευθύνες.

Για τις καντρίλιες του ΠΑΣΟΚ με τον ΛΑΟΣ γύρω απ' τον φράχτη της ντροπής, θα ζητηθούν ευθύνες.

πηγή