Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στο ξύλινο βιογραφικό του, για να μάθουμε ότι ο Χρήστος Παπουτσής συμμετείχε στην κατάληψη της Νομικής και του Πολυτεχνείου το 1973. Ότι κατηγορήθηκε μαζί με πολλούς άλλους για συνωμοσία κατά του κράτους, για υποκίνηση σύγκρουσης και αιματοχυσίας. Κι ότι αργότερα, ως στέλεχος του φοιτητικού κινήματος και πρόεδρος της ΕΦΕΕ, ήταν από τους υπερασπιστές του ασύλου και των κατατρεγμένων. Μ’ αυτά τα πιστοποιητικά εξάλλου ανελήφθη στον ουρανό της εξουσίας, όπου και εγκαταστάθηκε μονίμως μετά τη μεταπολίτευση.
Τις δύσκολες εκείνες μέρες βέβαια, Ψωμί, Παιδεία και Ελευθερία ήταν άρρηκτα δεμένα για τον Παπουτσή. Ύστερα ήρθαν οι μέρες της εξουσίας με τα μπερεκέτια τους και έμαθε να τα ξεχωρίζει... Και τώρα κατηγορεί άλλους γιατί επιμένουν να τα συνδέουν. Αποκαλύπτει ο πρώην συνωμότης συνομωσίες! Καταγγέλλει ο πρώην υποκινητής υποκινητές. Και ομνύει ο πρώην ταραξίας στην Τάξη και ο πρώην παράνομος στον Νόμο. Για να αποδειχτεί άλλη μια φορά πόσο σαρκαστική είναι η ιστορία -ενίοτε και η προσωπική ιστορία καθενός.
Φυσικά ο Παπουτσής έχει τα επιχειρήματά του. Με πρώτο και κύριο ότι τότε είχαμε δικτατορία, ενώ τώρα έχουμε Δημοκρατία. Βλέποντας τόσα χρόνια τον κόσμο από ψηλά, δεν είναι σε θέση ο έρμος πια να διακρίνει το προφανές, ότι δεν έχουμε ούτε Δημοκρατία ούτε Ψωμί ούτε Παιδεία ούτε Ελευθερία για όλους τους Έλληνες. Και εκατό φορές λιγότερο για τους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, για τους οποίους ισχύει ο νόμος του κλώτσου και του μπάτσου. Όπως κάποτε και για τον ίδιο τον Παπουτσή, που τώρα την είδε Ιαβέρης.
Να ζητάει κανείς λογαριασμό από έναν υποστηριχτή των ξεβράκωτων που κατέληξε διώκτης τους δεν έχει φυσικά νόημα. (Ίσως έχει για τους παλιότερους κάποιο νόημα να θλίβονται με τη συντεχνία των Παπουτσήδων.) Αλλά να αισθάνεται κανείς οργή για τον Παπουτσή απείρως μεγαλύτερη από ό,τι για κάποιον άλλο στη θέση του, αυτό ναι, έχει νόημα. Γιατί γεύτηκε τη φαιά προπαγάνδα ως θύμα της και τώρα μας την πλασάρει ως βαποράκι. Και παίζει τον παλιό ζουρνά για υποκινητές, αιματοχυσίες, για συνωμοσίες, για σκοτεινούς τύπους που άνοιξαν την πόρτα της Νομικής στον εχθρό. Κι όποιος θυμάται ανατριχιάζει: Πολλά έχουν δει τα μάτια μας, αλλά και Ζουρνατζή Προστασίας του Πολίτη;;;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου