Της Ζέζας Ζήκου
Οι Financial Τimes αναστάτωσαν εκ νέου χθες την Αθήνα, υποστηρίζοντας ότι είναι «πλέον αργά» να διασωθεί η Ελλάδα και προτρέπουν την Ευρωζώνη να στρέψει το ενδιαφέρον και τις προσπάθειές της στην αποτροπή κρίσης στην Ιταλία, την Ισπανία και στο Βέλγιο. Αναπόφευκτο το πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα, όπως επισημαίνουν, θεωρώντας «χαμένη υπόθεση» την προσπάθεια διάσωσης της χώρας μας μέσω της εθελοντικής συμμετοχής των ιδιωτών ομολογιούχων. Καμπανάκι για τις οικονομίες της Ιταλίας, της Ισπανίας και του Βελγίου «χτυπούν» οι Financial Times, εκφράζοντας την άποψη ότι οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη θα πρέπει να επικεντρωθούν στην αποτροπή διάχυσης της κρίσης στην Ιταλία, την Ισπανία και στο Βέλγιο και όχι στην αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους
Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Ευρωζώνη έχει βρεθεί σε πολλά αδιέξοδα κατά την αναζήτηση της εξόδου από την κρίση, με το πιο πρόσφατο εμπόδιο τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο δεύτερο πακέτο χρηματοδότησης της Ελλάδος, με τρόπο που θα αποτρέπει το πιστωτικό γεγονός. Οπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, η μεταβλητότητα στις αγορές ομολόγων των τελευταίων ημερών δείχνει ότι είναι αδύνατον να εφευρεθεί τέτοιο σενάριο και πως οι ρυθμιστές θα πρέπει να αποδεχθούν ότι για την Ελλάδα είναι πολύ αργά για μια εθελοντική διάσωση από τους ιδιώτες επενδυτές.
«Περίπου 60 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα που λήγουν από σήμερα έως τα μέσα του 2014 βρίσκονται στα χέρια των ιδιωτών επενδυτών, κυρίως τις ευρωπαϊκές τράπεζες και ασφαλιστικές. Η πρόταση των γαλλικών τραπεζών να μετακυλιστούν αυτές οι λήξεις και να προσφερθεί στην Ελλάδα νέα χρηματοδότηση 30 δισ. ευρώ, μοιάζει πλέον ανέφικτη», υποστηρίζει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Μάλιστα, σημειώνει ότι οι επενδυτές που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα δεν έχουν κανένα κίνητρο να συμμετέχουν εθελοντικά σε καμία μετακύλιση και κινδυνεύουν με κούρεμα 50%. Οποιαδήποτε δε προσπάθεια να διασωθούν, απλώς θα δημιουργούσε καθυστερήσεις που σήμερα η Ευρωζώνη δεν αντέχει.
Στο σημείο αυτό, οι Financial Times υπογραμμίζουν ότι το κόστος δανεισμού της Ιταλίας έχει αναρριχηθεί τις τελευταίες εβδομάδες στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 9 ετών και σημειώνουν πως εάν τα επιτόκια στα δεκαετή ομόλογα ενισχυθούν αρκετά υψηλότερα από το 7%, θα καταστούν δυσβάσταχτα για τις χώρες.
«Η αποτροπή ενός τέτοιου καταστροφικού σεναρίου θα πρέπει να είναι η πρώτη και μεγαλύτερη προτεραιότητα. Αντί να αποτρέπουν το αναπόφευκτο για την Ελλάδα, το επείγον ζήτημα είναι τώρα να σταματήσει η μετάδοση της κρίσης στην Ιταλία, την Ισπανία ή στο Βέλγιο», σημειώνει η εφημερίδα.
Με μια επισφαλή δημοσιονομική εικόνα, ενδεχομένως να καταστεί η Ιταλία το επόμενο δράμα. Και αυτή τη φορά είναι οι αμερικανικές τράπεζες οι οποίες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή με έκθεση σχεδόν 35 δισ. δολαρίων σε δάνεια προς την Ιταλία. Πιθανώς να έχουν και ακόμα μεγαλύτερη έκθεση διαμέσου της αγοράς παραγώγων. Οι αρμόδιες αμερικανικές αρχές θα πρέπει να ζητήσουν νέο γύρο τεστ αντοχής για τις τράπεζες, με κριτήριο την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους στην Ευρώπη και να προσεγγίσουν ρεαλιστικά τους κινδύνους για τα αντισυμβαλλόμενα μέρη σε αδιαφανείς αγορές όπως τα swaps στην αγορά συναλλάγματος. Βάσει τέτοιων τεστ, οι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ ίσως χρειάζεται να αναστείλουν την καταβολή μερίσματος και να προχωρήσουν σε αύξηση κεφαλαίου ως «μαξιλάρι» έναντι ζημιών.
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΔΝΤ, το χρέος της Ιταλίας θα φθάσει το 120% του ΑΕΠ το 2011 και μετά θα υποχωρήσει ελαφρά στο 118% στα τέλη του 2016. Πώς θα συμβεί αυτό; Οι επενδυτές μόλις τώρα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι σύντομα θα υποστούν απώλειες από τα δάνεια στην Ελλάδα. Το ανεξόφλητο χρέος της Ιταλίας, όμως, πλησιάζει τα 2 τρισ. ευρώ. Είναι αδιανόητο η Γερμανία ή το ΔΝΤ να παράσχουν προστασία έναντι των πιστωτών, εφόσον ένα τέτοιο πακέτο θα προϋπέθετε δάνεια και εγγυήσεις τουλάχιστον 500 δισ. ευρώ, ίσως και 1 τρισ. Αυτό θα σημάνει μια αξιοσέβαστη μερίδα του ΑΕΠ της Γερμανίας των 2,5 τρισ. ευρώ. Η Ευρώπη, κατά συνέπεια, δεν διαθέτει επαρκές δημοσιονομικό οπλοστάσιο για να διαχειριστεί μια ιταλική κρίση, τουλάχιστον με τέτοιον τρόπο ώστε να προστατευθούν πλήρως οι πιστωτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου