Ακήρυχτος πόλεμος.

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ

Πριν από μία εβδομάδα, ο υπουργός Οικονομικών ισχυριζόταν ότι «η απόφαση του Eurogroup διασφαλίζει απολύτως την Ελλάδα» και με τη γνωστή μεγαλοστομία του, έχοντας στόχο τις αντιπολιτευτικές επικρίσεις, συμπλήρωνε: «Η κάλυψη είναι πολιτική, θεσμική και χρηματοοικονομική. Και είναι πλήρης. Όλα τα άλλα είναι περιττά και βλαπτικά αυτή τη στιγμή». Δεν χρειάστηκε να περάσει καιρός για να καταδειχτεί ότι οι απλοί άνθρωποι έχουν δίκιο όταν λένε «όπου ακούς μεγάλα λόγια κράτα μικρό καλάθι».

ΧΘΕΣ, πετώντας προφανώς στα άχρηστα όσα έλεγε τότε, δήλωσε ότι «και η χειρότερη λύση είναι λύση» γιατί το «χειρότερο σενάριο της Πέμπτης θα είναι να μην υπάρξει λύση»! Με εντυπωσιακή ευκολία δηλαδή, ενδεικτική για το πώς αντιλαμβάνονται τις... καθαρές κουβέντες οι πολιτικοί εκπρόσωποι του συστήματος που τρικλίζει, η βεβαιότητα της πλήρους κάλυψης υποβαθμίζεται σε ένα «είμαστε ξεκρέμαστοι». Στόχος, άλλη μια φορά, να γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε «λύση» κατατεθεί από αυτούς που έχουν και το καρπούζι και το μαχαίρι.

ΓΙΑΤΙ η κυβέρνηση, που όλο και περισσότερο αποκαλύπτεται ότι έχει χάσει και τα αβγά και τα καλάθια, δεν έχει σχέδιο, ή μάλλον δεν έχει σχέδιο στο οποίο να υπάρχει στοιχειωδώς έγνοια για τη χώρα και τους ανθρώπους της. Ο,τι έκαναν όταν έλεγαν «λεφτά υπάρχουν» -και αγνοώντας άλλες δυνατότητες μεθόδευαν την επέμβαση του ΔΝΤ- αυτό κάνουν και τώρα. Ούτε μπορούν ούτε θέλουν να αλλάξουν περπατησιά. Η όποια έγνοια τους αρχίζει από τις τράπεζες και φτάνει μέχρι τις αγορές.

ΟΠΩΣ δεν διαπραγματεύτηκαν στοιχειωδώς τότε, παρά τα επικοινωνιακά κόλπα για... περίστροφα πάνω στο τραπέζι και τα φτηνά λογύδρια για τον πατριωτισμό, έτσι δεν διαπραγματεύονται και τώρα. Πηγαινοέρχονται από σύνοδο σε σύνοδο υπογράφοντας ό,τι τους ζητηθεί και ελπίζοντας ότι οι κάθε φορά καινούργιες απαιτήσεις της τρόικας θα είναι οι τελευταίες.

ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ! Καθώς η κρίση του συστήματος είναι εν εξελίξει, οι απαιτήσεις των πιστωτών δεν έχουν τέλος. Στον οικονομικό πόλεμο που μαίνεται και εκδηλώνεται με τις καταστροφικές κινήσεις των γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, οι κυβερνήσεις χωρίς σχέδιο και εθνική πολιτική δεν έχουν ούτε όπλα ούτε προοπτική. Περιορίζονται να διαβάζουν τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» των αγορών και τις «ημερήσιες διαταγές» της Ουάσιγκτον ή του Βερολίνου και να περιμένουν τις επόμενες κατραπακιές, που αναπόφευκτα -εκ συστήματος- θα έρθουν.

ΕΧΟΝΤΑΣ, λοιπόν, ως δεδομένο, παρά τα όσα δηλώνουν δημοσίως, ότι η πολιτική τους θα αποτύχει και οι αντιδράσεις θα φουντώσουν, ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα. Ζητούν... στρατιωτική πειθαρχία, όπως ο Βενιζέλος, βλέπουν τανκς που θα επεμβαίνουν σωτήρια, όπως ο Πάγκαλος, ή θέλουν να επιβάλουν όρια στην κριτική, όπως ο Λοβέρδος, ο Παπουτσής και όλοι οι άλλοι.

ΑΥΤΑΠΑΤΩΝΤΑΙ. Όπως λέει και μια άλλη παλαιά ρήση: μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.

πηγή