Η ΣΤΕΊΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΊΡΙ ΣΤΟ WORDPRESS.COM

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Στις Βρυξέλλες με βάρκα την ελπίδα.


Με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά ξεκινά σήμερα η ΈκτακτηΣύνοδος Κο­ρυφής της Ε.Εστις Βρυ­ξέλλες. Η κυβέρνηση προετοιμάζεται για όλα τα πιθανά σενάρια,αλλά στην ουσία δεν είναι σε θέση να ξέρει τι αποτέλεσμα θα υπάρξει για την τύχη της ελληνικής οικονομίας. Άλλωστε, στις διαβουλεύσεις των τελευταίων ημερών που γίνονταν σε Βρυξέλλες, Βερολίνο, Φρανκφούρτη η Αθήνα απλώς ενημερωνόταν όταν υπήρχε κάποια εξέλιξη, θετική ή αρνητική.
Περιθώριο ουσιαστικής διαπραγμά­τευσης από την ελληνική πλευρά δεν υπάρχει, γι’ αυτό και το Μαξίμου δι­έρρεε απλώς πιο είναι το ιδανικότερο (ευσεβείς πόθοι) σενάριο για τη χώρα μας.
Ελπίζει σε «θαύμα»
Η ελπίδα του πρωθυπουργού είναι να υπάρξουν οι λεγόμενες ευτυχείς συγκυρίες που μπορεί να λειτουρ­γήσουν υπέρ μας και να φέρουν ένα αποτέλεσμα, βάσει του οποίου το δη­μόσιο χρέος θα κουρευτεί κατά 20%-30%. Λίγο η άρνηση του προέδρου της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέλίγο η πίεση της Ουάσιγκτονλίγο η ανασφάλεια που έχει πιάσει τηΓαλλία ότι είναι η επό­μενη λεία των αγορών, δημιουργείται ένα κλίμα που από καραμπόλες μπο­ρεί να φέρει την απαιτούμενη λύση την οποία χρειάζεται η κυβέρνηση για να την πανηγυρίσει ως μεγάλη δια­πραγματευτική νίκη.
Όλες τις προηγούμενες μέρες τα κυβερνητικά στελέχη διέρρεαν ότι η Ελλάδα προωθεί το δικό της πακέτο λύσης και ανεβαίνει στις Βρυξέλλες με την απαίτηση να υπάρξει απάντη­ση διαρκείας και συνολική αντιμετώ­πιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και όχι μια προσωρινή ή μερι­κή λύση.
Ελληνικό «σχέδιο»
Όπως γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα, αυτή η λύση βασίζεται πά­νω σε σχέδιο του Λουκά Παπαδήμου και συνδυάζει:
♦ Ένα νέο δάνειομε τη δυνατότητα κουρέματος του ελληνικού χρέους κατά έως και 40% μέσω επαναγοράς ομολόγων είτε απευθείας από το τα­μείο EFSF είτε από την ίδια την Αθήνα.
♦ Ανταλλαγή των ομολόγων που λή­γουν τα επόμενα χρόνια με άλλα τρι­ακονταετούς διάρκειας και με χαμη­λότερο επιτόκιο, με την εγγύηση του ταμείου EFSF.
♦ Στο πακέτο μπαίνουν βεβαίως και οι αποκρατικοποιήσεις και η δέσμευ­ση ότι μέρος από τις εισπράξεις θα δί­δονται για την περαιτέρω μείωση του χρέους.
♦ Την απαρέγκλιτη στήριξη του ελ­ληνικού τραπεζικού τομέα και τη δια­σφάλιση της ρευστότητας του συστή­ματος, όποια λύση και να δοθεί. Εάν η ΕΚΤ δεν δεχθεί να παίξει ενεργό ρόλο, τότε η κυβέρνηση θέλει να ενεργο­ποιήσει τον έκτακτο μηχανισμό ρευ­στότητας της Τράπεζας της Ελλάδος και ίσως και το Ταμείο Χρηματοπιστω­τικής Στήριξης που θα ενισχυθεί με περαιτέρω κεφάλαια.
♦ Όσο για την εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, η Αθήνα δεν τη θέλει, αλλά δεν μπορεί να κάνει και τίποτα περί τούτου, ούτε βεβαίως τολμά να το θέσει επισήμως. Απλώς περιμένει μήπως τελικά η συμμετο­χή αποδειχθεί χρονοβόρα, νομικά και τεχνικά πολύπλοκη, έτσι ώστε να την εγκαταλείψουν οι ίδιοι οι ηγέτες λόγω της έκρυθμης κατάστασης.
Επιλεκτική χρεοκοπία
Επιπλέον ο Παπανδρέου ελπίζει πά­ρα πολύ και στο πείσμα του Τρισέ, που αρνείται να δεχθεί οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί επιλεκτική χρεο­κοπία και πιστωτικό γεγονός. Το θέμα είναι εάν ο απερχόμενος   πρόεδρος της ΕΚΤ θα καταφέ­ρει να περάσει τις απειλές του.  Κάποι­οι υποστηρίζουν ότι
η θητεία του τελειώνει τον Οκτώβριο και γι’ αυτό δεν έχει την ίδια βαρύτητα ο λόγος του. Άλλωστε τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει στελέχη της ΕΚΤ να διαφοροποιούνται και να κρατούν μια πιο διαλλακτική στάση απέναντι στηνεπιλεκτική χρεοκοπίαΑπό την άλλη όμως, υπάρχουν και αυτοί που γνωρί­ζουν καλά τον Τρισέ και θεωρούν ότι είναι άξιος να μπλοκάρει όλες τις δια­δικασίες των πολιτικών εάν θεωρήσει ότι θα επηρεαστεί το ευρωσύστημα. Ειδικά τώρα που δεν έχει το άγχος της επανεκλογής.
Στο θέμα της επιλεκτικής χρεοκο­πίας έχει σταθεί ιδιαίτερα ο πρωθυ­πουργός στις συνομιλίες του με τους αρχηγούς όλων των κομμάτων. Η κυ­βέρνηση προσπαθεί με έναν πολύ έμ­μεσο τρόπο – μέσω διαρροών στα δελ­τία ειδήσεων! – να πείσει ότι δεν θα τη δεχθεί, αλλά βεβαίως στις συνομιλίες του με ξένους ηγέτες ο Παπανδρέου δεν τολμά να σύρει από το συρτάρι τέ­τοια απειλή. Την απειλή δηλαδή του βέτο. Άρα ρίχνει την ψαριά μέσω διαρ­ροών και προσπαθεί να εξασφαλίσει όση στήριξη γίνεται από τους πολιτι­κούς ηγέτες για να περάσει το μήνυ­μα στις Βρυξέλλες ότι «μπορεί να απο­χωρήσω έχοντας τη στήριξη όλων των κομμάτων».
Βεβαίως η εμπειρία μας δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει κα­θώς ο πρωθυπουργός δέχεται αδια­μαρτύρητα ό,τι του σερβίρουν και με­τά κάνει τις ανάλογες επικοινωνιακές ταρζανιές.
Επίσης, ο πρωθυπουργός λίγους πείθει όταν μιλά για βέτο και κόκκινες γραμμές για τις εμπράγματες εγγυή­σεις τις οποίες θέτουν οι σκληροπυρη­νικές χώρες ως απαραίτητη προϋπόθε­ση πριν δώσουν το νέο δάνειο. Και να μην ξεχνάμε ότι οι διαπραγματεύσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή αφορούν μόνο το ένα σκέλος της βοήθειας. Οι διαπραγματεύσεις για το νέο δάνειο, το ρευστό δηλαδή, δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει.
Παράλληλα είναι απορίας άξιο πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να λέει εμ­μέσως πλην σαφώς ότι δεν θα δεχθεί την ελεγχόμενη χρεοκοπία, αλλά από την άλλη να επιζητά κούρεμα ομολό­γων! Βάσει του καταστατικού όλων των οίκων αξιολόγησης, μετακύλιση ή αναβολή ή κούρεμα οποιασδήποτε υποχρέωσης αποπληρωμής είναι μια μορφή χρεοκοπίας.
Όπως ανέφερε στο «Π» κυβερνητι­κό στέλεχος, αυτού του είδους η επι­λεκτική χρεοκοπία δεν ενοχλεί την κυ­βέρνηση.
«Άλλου είδους χρεοκοπία φοβόμαστε» ανέφερε το στέλεχος, χωρίς να δώσει περισσότερες εξηγήσεις.
Οι Γερμανοί
Εν τω μεταξύ κανείς δεν γνωρίζει την ακριβή στάση του Βερολίνου. Οι Σύνοδοι Κορυφής των τελευταίων δύο ετών έχουν δείξει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται κινούνται πάντα γύ­ρω από τις διαθέσεις και τις προθέσεις των Γερμανών. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τη σημερινή συνεδρίαση των 27 ηγετών, η Γερμανίδα καγκελάριος ΑνγκελαΜέρκελ επιδόθηκε στο προ­σφιλές της σπορ: να αλλάζει στάση ανά μέρα και να δείχνει ότι διαφωνεί με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε μια παραλλαγή του «good cop, bad cop».
Το σίγουρο είναι πάντως ότι η Γερ­μανία δεν πρόκειται να δεχθεί να υπογράψει λύση-εξπρές χωρίς να τη φιλτράρει βασανιστικά από όλες τις πλευρές και κατά πόσο τη βολεύει στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, αφού η Μέρκελ δείχνει κάθετη πτώση στις δη­μοσκοπήσεις. Όπως όλα δείχνουν, η υποχώρηση της καγκελαρίας σήμερα θα είναι η υπογραφή ενός τολμηρού ανακοινωθέντος – πολιτική διακήρυξη δηλαδή – που θα λέει ότι όλα τα εργα­λεία είναι στο τραπέζι, ακόμα και αυτά που έχουν στο παρελθόν απορριφθεί, όπως το ευρωομόλογο, ο φόρος των τραπεζών (αντιτίθενται οι τραπεζίτες βεβαίως) και η δυνατότητα να παρεμ­βαίνει το ταμείο EFSF στη δευτερογε­νή αγορά ομολόγων.
Το ανακοινωθέν της Συνόδου ανα­μένεται να κάνει λόγο και για τη δυ­νατότητα μείωσης των επιτοκίων δα­νεισμού στις χώρες που κάνουν χρήση των πακέτων στήριξης και την προοπτική νέας επιμήκυνσης των όρων αποπληρωμής.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι εάν οι διακηρύξεις σταματήσουν εδώ με την εντολή να προχωρήσουν τις δια­βουλεύσεις οι υπουργοί Οικονομικών για ακόμη μια φορά.
Η Γερμανία φαίνεται να μην θέλει να προχωρήσει σε εξειδίκευση πακέτων ανά χώρα και δη για την Ελλάδα, εάν δεν οριστικοποιηθεί τεχνικά και νομι­κά η εθελοντική συμμετοχή των ιδι­ωτών τραπεζών και ασφαλιστικών τα­μείων στο νέο πακέτο στήριξης.
Δύσκολο καλοκαίρι
Σε τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς θα έχει μπροστά της ένα θερμό καλο­καίρι, στο οποίο θα πρέπει να παλέ­ψει για τους όρους του νέου δανείου έχοντας πάνω στο κεφάλι της τη δα­μόκλειο σπάθη του πλήρους εκτροχι­ασμού του προϋπολογισμού.
Γιατί, κακά τα ψέματα, το επιχείρη­μα του πρωθυπουργού ότι «κάναμε αυτό που μας ζητήσατε, τώρα ήρθε η σειρά σας να βοηθήσετε» δεν φαίνε­ται να πιάνει επί της ουσίας στην Ε.Ε. Οι αξιωματούχοι της τρόικας είναι πο­λύ νευρικοί στο γεγονός ότι κατά την αξιολόγηση του Αυγούστου για την έκτη δόση θα διαφανούν νέες μαύρες τρύπες στα έσοδα και τις δαπάνες, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η κυβέρνη­ση να παλέψει για νέα μέτρα τον Σε­πτέμβριο, κάτι που σίγουρα θα οδηγή­σει σε εκλογές.
Αυτή την προοπτική αλλά και τη δυ­σκολία που θα συναντήσει εντός του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να αντιλαμβάνεται ο υπουργός Οικονομικών ΕΒενιζέλοςπου έχει αρχίσει ήδη να σηκώνει τη σημαία της απειλής για την εκταμίευ­ση τηςεπόμενης δόσης. Το θέμα είναι αν θα συνεχίσει να περνάει η καραμέ­λα «μέτρα ή πτώχευση» σε βουλευτές και κοινωνία.
Αμερικανική πρόταση
Και σαν να μην έφτανε το μπάχαλο που επικρατεί στην Ε.Ε., ήρθε η σειρά της Ουάσιγκτον να ταράξει περαιτέρω τα νερά, με τη διαρροή δικού της σχεδίου για το πώς θα σωθεί η ευρωζώνη. Η διαρροή έγινε μέσω του ΔΝΤ, που σε έκθεσή της συστήνει περισσότερη οικονομική και χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση αλλά και να μετατραπεί η ΕΚΤ σε ομοσπονδιακή τράπεζα, όπως η Fed, και να τυπώνει χρήμα.
«Οι πολιτικοί ηγέτες της ευρωζώνης πρέπει να φύγουν από την ψευδαίσθηση ότι η εθνική προσέγγιση σε οικονομικά και δομικά θέματα προστατεύει την κυριαρχία τους στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης. Αντίθετα, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι απαιτείται περισσότερη κοινή συλλογιστική. Το Ταμείο καλωσορίζει τα βήματα που έχουν γίνει έως τώρα για την ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, αλλά σημειώνει πως διατηρείται ο εθνικός έλεγχος πάνω σε δημοσιονομικές και δομικές πολιτικές επιλογές. Εκτιμά ότι εμπόδια εξακολουθούν να υπάρχουν και θα πρέπει να ξεπεραστούν.
Έτσι, είναι απαραίτητη η μεταβίβαση εξουσιών στους κεντρικούς θεσμούς της Ευρώπης προκειμένου να προφυλαχτεί η νομισματική ένωση», αναφέρει η ανακοίνωση του ΔΝΤ. Εκ πρώτης όψεως τα λεγόμενα του ΔΝΤ φαντάζουν ως μια καλή λύση, όμως οι διεργασίες που προτείνει είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοστούν με την παρούσα συνθήκη της Λισσαβώνας και οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής θα βύθιζε την Ε.Ε. σε δεκαετίας πολιτικής και υπαρξιακής κρίσης με αποτέλεσμα τη διάλυσή της. Επίσης, λίγο παρακάτω, το Ταμείο περνά στο παρασύνθημα λέγοντας ότι «θα πρέπει να γίνουν επιπλέον κινήσεις στη βάση μιας πραγματικά ελεύθερης ροής κεφαλαίων, υπηρεσιών, εργασίας και κεφαλαίου», τη μετατροπή δηλαδή της ευρωπαϊκής οικονομίας στο αμερικανικό φιλελεύθερο μοντέλο με τις αποφάσεις να λαμβάνονται σε επίπεδο οργάνων της Ε.Ε. και όχι από τις εθνικές κυβερνήσεις. Καλή ιδέα, θα έλεγε κανείς.
Ποιο είναι όμως το τυράκι για τους Αμερικανούς; Ότι βάσει του νέου καταστατικού που θα ισχύσει από το 2013, το ΔΝΤ θα έχει ισότιμο ρόλο στις αποφάσεις που θα λαμβάνει η Ε.Ε. Εμμέσως πλην σαφώς, δηλαδή, το σχέδιο των Αμερικανών είναι να αποφασίζουν και για την Ευρώπη! Το αξιοπερίεργο είναι ότι στελέχη του ΔΝΤ και Αμερικανοί παράγοντες έχουν αρχίσει να διαρρέουν τις τελευταίες ώρες ότι η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, καθώς θεωρεί ότι «είναι χαμένη υπόθεση». Μυστήρια πράματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: