Το εξήγησε και περισσότερο: «Για παράδειγμα, για να καταφέρουν να χειριστούν το επικείμενο κύμα αποκρατικοποιήσεων, θα χρειαστούν έναν θεσμό ανάλογο με τη γερμανική Treuhand, ένα φορέα που ιδρύθηκε το 1990 για να επιβλέψει την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων μετά την κατάρρευση της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας». Τι έγινε με την κρατική περιουσία της Ανατολικής Γερμανίας το έχουμε ξαναγράψει. Η περιβόητη Treuhand ανέλαβε να ξεπουλήσει σε ιδιώτες μέσα σε μια πενταετία (1990-94) περίπου 15.000 κρατικές επιχειρήσεις, συν όλη την υπό κρατική ιδιοκτησία γη. Οταν ολοκλήρωσε, εκατομμύρια εργάτες είχαν απολυθεί και η εταιρία είχε έλλειμμα. Ξεπούλησε μια ολόκληρη χώρα και είχε έλλειμμα! Και σήμερα ο Γιούνκερ και οι άλλοι την παρουσιάζουν ως πρότυπο!
Αυτό το πρότυπο πρέπει να είχε κατά νου ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, όταν έλεγε στη συνέντευξή του στο Spiegel (δημοσιεύτηκε την περασμένη Δευτέρα), ότι το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες επενδύσεων στη γερμανική οικονομία.
Ο βρετανικός Guardian, χαιρέκακος για ότι συμβαίνει στην Ευρωζώνη, έβαλε στο σχετικό δημοσίευμά του τον τίτλο «Το ελληνικό ξεπούλημα απειλεί την εθνική κυριαρχία». Προφανώς, αν στο πλιάτσικο πάρουν μέρος και βρετανικές εταιρίες, οι τόνοι θα πέσουν και η ειρωνεία θα χαλαρώσει. Οσο, όμως, κουμάντο κάνουν Γερμανοί και Γάλλοι, από τη γηραιά Αλβιώνα θα μας έρχονται δηλητηριώδη σχόλια, που δεν απέχουν από την πραγματικότητα.
Ο Βενιζέλος, όμως, έχει άλλη γνώμη. Ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης (μηδέ της ΝΔ εξαιρουμένης) άρχισαν να τσιρίζουν για τις ιταμές δηλώσεις Σόιμπλε (αν δεν κάνουν κι αυτό, τότε θα έχουν αυτοκυρωθεί ως κόμματα), αυτός, σε δηλώσεις του στο Reuters, χαρακτήρισε τον Γι-ούνκερ «μεγάλο Φιλέλληνα», που αναμφίβολα θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα και την ευρωζώνη να ξεπεράσουν τα προβλήματα και κυρίως να αποφύγουν τους συστημι- κούς κινδύνους. Αναφερόμενος, δε, στην αποστολή εμπειρογνωμόνων, είπε ότι δεν θα τοποθετηθούν ξένοι επιτηρητές στα υπουργεία, ούτε θα αφαιρεθούν αρμοδιότητες από την κυβέρνηση, τη βουλή και τη δημόσια διοίκηση.
Ο Γιούνκερ, φυσικά, δεν μίλησε στα κουτουρού. Ηδη στον εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου προβλέπονται πολλά που δεν συνάδουν με τον –τυπικό τουλάχιστον– χαρακτήρα ενός ανεξάρτητου κράτους, με κορυφαίο δείγμα την εταιρία στην οποία θα μεταφερθεί το σύνολο της κρατικής περιουσίας, για να πουληθεί με τους όρους που θα υπαγορεύουν οι επιτηρητές της τρόικας. Επειδή, δε, ο Γιούνκερ δεν είναι κάποιος αλαζόνας τεχνοκράτης, αλλά ένας πολύπειρος πολιτικός, ήξερε πολύ καλά τι αντίκτυπο θα είχε η φράση του περί σημαντικού περιορισμού της κυριαρχίας της Ελλάδας.
Με τέτοιες δηλώσεις προσπαθούν να σπάσουν τον τσαμπουκά του ελληνικού λαού και να κάμψουν τις όποιες αντιστάσεις του. Από την άλλη, διευκολύνουν την κυβέρνηση, η οποία εμφανίζεται σαν αμυνόμενη σε επιθέσεις κατά της εθνικής κυριαρχίας και ζητά εθνική συναίνεση για να μπορέσουν αυτές να αντιμετωπιστούν. Αυτή ήταν η γραμμή που ακολούθησαν αμέσως όλα τα κυβερνητικά στελέχη, συντονισμένα από τη μπαγκέτα των αμερικανών συμβούλων επικοινωνίας που έχει ο Παπανδρέου. Αλλωστε, ήταν ο Παπανδρέου που μήνες πριν είχε πει ότι χάσαμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας και πρέπει να το ξανακερδίσουμε.
Επί του πρακτέου, αυτό που συμβαίνει είναι η εγκαθίδρυση και επίσημα ενός καθεστώτος νεο-αποικιοκρατίας. Καθώς η «κινεζοποίηση» έχει σχεδόν ολοκληρωθεί στον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα και επιταχύνεται στο δημόσιο, οι επιτηρητές θέλουν να ελέγξουν την ιδιωτικοποίηση των «φιλέτων» της κρατικής περιουσίας. Επειδή, δε, δεν έχουν εμπιστοσύνη σε καμιά κυβέρνηση, καθώς κάθε κυβέρνηση είναι ευάλωτη στην κοινωνική πίεση, βάζουν επιτηρητές για να έχουν καλύτερο έλεγχο της κατάστασης.
Φυσικά, δεν έχουμε πρόβλημα εθνικής ανεξαρτησίας, όπως πολλοί βολεύονται να λένε. Η ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό «παίζουν» ευχάριστα σ’ αυτό το ταμπλό. Τα κέρδη είναι και γι’ αυτούς. Πρόβλημα καπιταλισμού έχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου