Oι προβλέψεις και οι επί χάρτου λογαριασμοί και εκτιμήσεις των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, καθώς διατυπώνονται κατά ριπάς, μας δυσκολεύουν ίσως να συνειδητοποιήσουμε πως όλοι αυτοί οι αριθμοί αφορούν ανθρώπους και τις ζωές τους. Έχει λοιπόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς πώς σφραγίζουν, όλα αυτά τα μέτρα που ανακοινώνονται «για να αλλάξει πρόσωπο και να εκσυγχρονιστεί η χώρα», τις ζωές των ανθρώπων.
Άσ’ τον τρελό...
Παράδειγμα πρώτο: Πριν από μια βδομάδα στο ΙΚΑ Περιστερίου εισβάλλει μια κυρία σε κακά (ψυχολογικά) χάλια. Με την πρώτη ματιά το έμπειρο προσωπικό αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια βαριά περίπτωση ψυχικής ασθένειας. Το εν λόγω ιατρείο, ωστόσο, δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές για να προσφέρει την απαιτούμενη φροντίδα. Η ασθενής, μέσα σε στιγμές διαύγειας, φαίνεται ότι έχει πλήρη γνώση της κατάστασής της και εκλιπαρεί να την πάνε εκεί που γνώριζε ότι είχε τη δέουσα προσοχή και φροντίδα: Στο Δαφνί.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές του ΙΚΑ Περιστερίου δίνουν κάποια κατασταλτικά, τα οποία χαλαρώνουν την ασθενή για πολύ λίγο χρόνο. Σύντομα, η ασθενής βυθίζεται στον ωκεανό της μανίας της και κάνει το ιατρείο γης μαδιάμ. Οι νοσηλευτές έχουν τηλεφωνήσει εν τω μεταξύ στην αστυνομία και το ΕΚΑΒ προκειμένου να γίνει η μεταφορά της επικίνδυνης για τον εαυτό της και τους άλλους ασθενείς σε κατάλληλο νοσηλευτικό ίδρυμα. Ο αστυνομικός που πηγαίνει εκεί, ενημερώνει το προσωπικό του ΙΚΑ Περιστερίου ότι είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που θα μεταφέρει την ίδια ασθενή στο Δαφνί. Εκεί θα την κρατήσουν για λίγες ώρες και μετά θα τη στείλουν σπίτι της ή, με άλλα λόγια, θα αφήσουν αυτήν και τους ανθρώπους γύρω της στο έλεος της ασθένειάς της...
Χωρίς ρεύμα!
Παράδειγμα δεύτερο: Αν και δεν θα ’πρεπε, καθότι ψυλλιασμένοι, νιώσαμε έκπληξη όταν μας τηλεφώνησαν στο «Π» για να μας πουν ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν έχει τηλέφωνα και ηλεκτρικό ρεύμα επειδή δεν έχει να πληρώσει τους λογαριασμούς.
Σύμφωνα με όσα μας είπαν (και εμείς επιβεβαιώσαμε) στο κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης που βρίσκεται στη Λ. Αθηνών και Σπ. Πάτση και στο οποίο στεγάζονται υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με την αρχειοθέτηση, το ρεύμα έχει κοπεί από τις 30 Ιουνίου. Το φέσι στη ΔΕΗ και για άλλους λογαριασμούς κοινοχρήστων φτάνει σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ! Μέσα σε αυτό το ποσό ίσως δεν είναι μεγάλη δαπάνη άλλες 5-6 χιλιάδες ευρώ που θα κοστίσει το ταξίδι της νέας αναπληρώτριας γενικής διευθύντριας στο Πουέρτο Ρίκο (προφανώς και αναμφισβήτητα για λόγους της υπηρεσίας...).
Την ίδια στιγμή πάντως, οι υπάλληλοι της εν λόγω υπηρεσίας μάς λένε ότι δεν έχουν από χαρτί τουαλέτας και καθαριστικά μέχρι μελάνια και χαρτί για το φωτοτυπικό.
Τέτοιου είδους πληροφορίες / καταγγελίες φτάνουν πια στην εφημερίδα καθημερινά, περιγράφοντας με έντονα χρώματα την εικόνα της διάλυσης των υπηρεσιών του Δημοσίου, στο όνομα «του εκσυγχρονισμού, της ανασυγκρότησης και του εξορθολογισμού της λειτουργίας του».
Στα παραδείγματα που αναφέρονται παραπάνω γίνεται μια απλή νύξη της διάλυσης των τομέων της Υγείας και της Παιδείας (στην ευρύτερη διάστασή της). Υγεία και Παιδεία δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αποτελούν τον πυρήνα αυτού που είχαμε συνηθίσει να αποκαλούμε κοινωνικό κράτος. Στην εποχή του άγριου νεοφιλελευθερισμού, στην οποία με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις εισέρχεται η χώρα, είναι φανερό ότι αυτός ο πυρήνας είναι αποφασισμένο να καταστραφεί.
Το κράτος, αφού εκποιήσει έναντι πινακίου φακής κάθε τι που υπόσχεται κέρδη για τους ιδιώτες, θα μετατραπεί σε άδειο κέλυφος ανασφάλειας (και καταναγκασμού) για τους πολίτες του. Από τη στιγμή που δεν εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και αξιοπρεπή περίθαλψη για όλους, από τη στιγμή που οι δημόσιες δαπάνες του θα καθορίζονται και ελέγχονται από τους πιστωτές, από τη στιγμή που τα έσοδα από τη φορολογία θα πηγαίνουν για τα πανωτόκια των δανεισμών, το ερώτημα που ανακύπτει είναι απλό:
Τι χρειάζεται ένα τέτοιο κράτος; Ποιον εξυπηρετεί η ύπαρξή του; Σίγουρα όχι τους πολίτες του ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου