Μπράβο Γιώργο! Όχι μόνο διατύπωσε σε παγκόσμια πρώτη την άποψη ότι ο τρίτος δρόμος απέτυχε και πρέπει να πάμε για τον τέταρτο, που θα επιτρέπει στις αγορές να αναπτύσσονται, αλλά σε καμιά περίπτωση εις βάρος της δημοκρατίας. Όχι μόνο διαβεβαίωσε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει εγκαταλείψει την κοινωνική του ατζέντα και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι οι αλλαγές θα ωφελήσουν όλους τους Έλληνες. Αλλά και τόλμησε να δηλώσει, έστω και δεύτερος μετά τον Καραμανλή, ότι δεν τον ενδιαφέρει η επανεκλογή τουκαι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να αφήσει πίσω του έργο.
Αισθάνεσαι μια υπερηφάνεια, όσο να ʽναι, διαβάζοντας αυτή τη συνέντευξη. Δεν είναι και λίγο ένας Έλληνας να χαράζει μπροστά στην ανθρωπότητα τον τέταρτο δρόμο μεταξύ σοσιαλισμού και καπιταλισμού, που με τα κατάλληλα διόδια θα αποτρέπει τη βαρβαρότητα του κέρδους εις βάρος των εργαζομένων, των απλών ανθρώπων και της δημοκρατίας. Και κυρίως δεν είναι καθόλου λίγο όταν ξέρεις και ζεις καθημερινά, όχι ως Αμερικανός αναγνώστης της Christian Science Monitor,αλλά ως κάτοικος της Ελλάδας του Γιώργου Παπανδρέου, την πράξη του -κριτήριο της αλήθειας ως γνωστόν- κι όχι μόνο τα λόγια του.
Επειδή ωστόσο υπάρχουν διάφορες κατηγορίες κυβερνητικών έργων και μέτρων, που θα μπορούσαν να μπερδέψουν έναν μη ειδικό σε δρόμους και ατζέντες, ίσως θα έπρεπε να ληφθούν κάποιες ειδικές πρόνοιες. Τι εννοούμε; Υπάρχουν, όπως ξέρετε, έργα και μέτρα που επιβάλλονται από τους δανειστές και την τρόικα -ή όχι; Άλλα που επιβάλλονται από τον μεταρρυθμιστικό οίστρο του Γιώργου Παπανδρέου και τη δεδηλωμένη αποφασιστικότητά του να αλλάξει την Ελλάδα. Άλλα που αναφέρονται στο κοινωνικό πρόσωπο και ικανοποιούν την κοινωνική ατζέντα του ΠΑΣΟΚ. Και τέλος άλλα -κι αυτό είναι ευχάριστα καινούργιο- που αποτελούν ή μέλλεται να αποτελέσουν τα πρώτα βήματα στον τέταρτο δρόμο.
Πώς θα τα ξεχωρίζει ο απλός άνθρωπος όλα αυτά; Πώς θα ξέρει ποιο μέτρο είναι της τρόικας, επιβαλλόμενο από τους δανειστές μας, και ποιο της κοινωνικής ατζέντας, επιβαλλόμενο από την ευαισθησία του πρωθυπουργού; Ποιο μπουσουλάει στον τέταρτο δρόμο και ποιο τρέχει στη λεωφόρο των εγχώριων μεταρρυθμίσεων; Να, για παράδειγμα, οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις είναι του τέταρτου δρόμου, ή των τριών τοποτηρητών; Το νέο ασφαλιστικό είναι απλώς στοιχείο του μεταρρυθμιστικού έργου του Παπανδρέου ή πρέπει να θεωρηθεί ένα από ταπρώτα βήματα στον τέταρτο δρόμο; Τα τελευταία 25 δισ. ευρώ στις τράπεζες μπορούν να θεωρηθούν στοιχείο της κοινωνικής ατζέντας του ΠΑΣΟΚ ή αδικούμε έτσι τη μεταρρυθμιστική τους σημασία;
Επειδή υπάρχουν πάμπολλες τέτοιες απορίες και ασφαλώς προϊόντος του χρόνου και τωνμεταρρυθμίσεων Παπανδρέου θα υπάρξουν κι άλλες, καλόν είναι η κυβέρνηση να εγκαινιάσει κάποιο σύστημα ενημέρωσης. Μια σκέψη, ας πούμε, είναι να εφαρμοστεί κι εδώ η συνταγή των δημοσίων έργων, στα οποία, άμα τη ενάρξει των εργασιών, είτε μιλάμε για δρόμους, είτε για κτήρια, είτε για γέφυρες, στήνεται μια τεράστια και ορατή σε όλους επιγραφή. Σʼ αυτήν δεν αναφέρονται μόνο οαρχιτέκτονας, ο μηχανικός κι ο εργολάβος, αλλά και ο φορέας που εμπνεύστηκε και αποφάσισε το έργο, καθώς και ο χρηματοδότης του -κι έτσι έχουμε μια πλήρη και σαφή εικόνα της ταυτότητάςκαθενός από αυτά, μικρού ή μεγάλου.
Θα ήταν κακό να γίνεται το ίδιο και με τα άλλα έργα και μέτρα της κυβερνητικής πολιτικής, τώρα ιδιαίτερα που υπεισέρχεται και ο τέταρτος δρόμος; Να, αύριο-μεθαύριο θα πουληθεί -καλά, καλά, μη διαμαρτύρεστε, δεν θα πουληθεί, θα νοικιαστεί για εκατό χρόνια- με το καλό η ΔΕΗ. Δεν πρέπει να διευκρινιστεί αν νοικιάστηκε με εντολή της τρόικας ή ως βήμα του τέταρτου δρόμου, για περιορισμό της ασυδοσίας των αγορών; Ή και ως επιταγή της κοινωνικής ατζέντας;
Κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το θέλει πρώτος ο πρωθυπουργός και απορούμε πώς δεν το σκέφτηκε κανείς. Γιατί, εφόσον εφαρμοστεί, θα φανούν καθαρά και οι μεταρρυθμίσεις του και οι πατημασιές του στην αρχή του τέταρτου δρόμου. Μικρό πράγμα είναι αυτό, ιδιαίτερα όταν ο Παπανδρέου φύγει και μείνει, όπως λέει, το έργο του; Μας αξίζει να μην ξέρουμε καν ποιο είναι αυτό το έργο, ενόψει και του τέταρτου δρόμου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου