Οσοι θα ανηφορίσουν το καλοκαίρι τον Ελικώνα, για να πάνε στους Δελφούς, στην Αμφισσα ή στο γραφικό Γαλαξίδι, όλο και μια στάση θα κάνουν για ένα προσκύνημα στη Μονή Οσίου Λουκά.
Στο βυζαντινό μοναστήρι που ασκήτευσε ο ίδιος ο Οσιος Λουκάς τα τελευταία χρόνια της ζωής του, από το 946 έως το 953. Εκεί λοιπόν οι ταξιδιώτες θα θαυμάσουν πόσο καλά διατηρείται το λαμπρό αυτό μνημείο, το κηρυγμένο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO (1990), ενώ για παράδειγμα η Μονή Δαφνιού παραμένει ακόμη σεισμόπληκτη.
Εντούτοις, αυτό το καμάρι της αρχαιολογικής υπηρεσίας, για χάρη του οποίου το Αρχαιολογικό Συμβούλιο απαγορεύει σε ακτίνα χιλιομέτρων και την εγκατάσταση στάνης για τη βοσκή αιγοπροβάτων, δεν είναι ακριβώς όπως φαίνεται.
«Υπάρχουν εκτεταμένες αποκολλήσεις και ρωγμές, όπως και διαβρώσεις στις τοιχογραφίες και στα εντοίχια ψηφιδωτά», είπε στο ΚΑΣ ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Συντήρησης Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού, Νίκος Μίνως. Παρατήρησε επίσης πως υπάρχουν και αισθητικές αλλοιώσεις από τις παλιές επεμβάσεις που είχαν γίνει κατά διαστήματα (1918-1938, 1936-1964 και 1964-1974) και χρειάζονται σε πολλά σημεία άμεσες στερεώσεις, γιατί εδράζονται σε σαθρό υπόβαθρο».
Συνηθισμένοι οι αρχαιολόγοι σε τέτοιου είδους περιγραφές της παθολογίας διαφόρων μνημείων, δεν εξεπλάγησαν. Η μόνη παρατήρηση προς τον εισηγητή ήταν να μην κρίνει τους παλαιότερους συντηρητές για να μην κριθεί κι αυτός, όπως και οι συνάδελφοί του ύστερα από είκοσι χρόνια, όταν οι μέθοδοι και των τωρινών επεμβάσεων θα θεωρούνται ξεπερασμένες.
«Οι παρατηρήσεις δεν είναι προσωπικές, έχουν επιστημονικό χαρακτήρα», εξήγησε ο κ. Μίνως, αρνούμενος να πάρει πίσω το λόγο του. Και καλά έκανε, γιατί αυτό το ίδιο Συμβούλιο χρόνια τώρα περνάει από γενεές δεκατέσσερις τον Μπαλάνο για τον τρόπο που αναστήλωσε στις αρχές του 20ού αιώνα τα μνημεία της Ακρόπολης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου