Υπάρχουν δεξιοί... και δεξιοί. Και αριστεροί.... και αριστεροί.

Του Ρούσσου Βρανά 

__Υπάρχουν δεξιοί και δεξιοί. Και αριστεροί και αριστεροί. Γιατί η κρίση του συστήµατος δεν είναι µόνον οικονοµική αλλά και πολιτική: καθένας είναι τη σήµερον ηµέρα ό,τι δηλώσει. 

Ο Κάµερον είναι δεξιός. Η χώρα του βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Επειδή χρωστάει πολλά, όπως και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ετσι, ο βρετανός πρωθυπουργός διέταξε περικοπές 25%-40% σε όλες τις δηµόσιες υπηρεσίες. Η Βρετανική Εθνική Στεγαστική Οµοσπονδία λέει πως ο αριθµός των αστέγων θα διπλασιαστεί εξαιτίας της περικοπής του στεγαστικού επιδόµατος. Η περικοπή των δωρεάν σχολικών γευµάτων θα σηµάνει πως θα πεινάσουν µισό εκατοµµύριο παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και που γι’ αυτά το σχολικό γεύµα είναι το µοναδικό θρεπτικό της ηµέρας τους. Οι άνεργοι θα πρέπει να µάθουν να ζουν µε 10% λιγότερο από το εβδοµαδιαίο επίδοµα των 65 στερλινών. Και οι άρρωστοι, όσοι πάσχουν από σοβαρή αρθρίτιδα ή καταρράκτη, θα πρέπει να βολευτούν αλλιώς, αφού τα νέα αφεντικά του βρετανικού εθνικού συστήµατος υγείας σχεδιάζουν να καταργήσουν αυτές τις εγχειρήσεις και να περικόψουν τα διαθέσιµα κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Μια εµπεριστατωµένη έρευνα του Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης υπό τον δόκτορα Ντέιβιντ Στάκλερ υπολογίζει πως θα υπάρξουν 38.000 πρόωροι θάνατοι την προσεχή δεκαετία από την υποβάθµιση της υγείας, τη διάλυση των υπηρεσιών για τους ηλικιωµένους και τα ευάλωτα παιδιά, την αύξηση του αριθµού των αυτοκτονιών. Είπαµε, ο Κάµερον είναι δεξιός.

__Οµως και ο Ορµπάν είναι δεξιός. Παρ’ όλα αυτά συµπεριφέρεται αλλιώς. Τον Ιούλιο, ο ούγγρος πρωθυπουργός επέβαλε νέο φόρο στις τράπεζες από τον οποίο αναµένει έσοδα 855 εκατοµµυρίων ευρώ σε µια διετία. Οι ξένες τράπεζες διέρρηξαν τα ιµάτιά τους διαµαρτυρόµενες, αλλά δεν πέρασε το δικό τους. Κατόπιν, ύστερα από µια τετραετία λιτότητας, ο Ορµπάν αρνήθηκε να ενδώσει στις νέες απαιτήσεις του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου για ακόµη περισσότερη λιτότητα. Ετσι, οι διαπραγµατεύσεις της Ουγγαρίας µε το ΔΝΤ για νέο δανεισµό διακόπηκαν στις 17 Ιουλίου. Και το ΔΝΤ έστειλε στην Ουγγαρία τα µαντρόσκυλά του, τις γνωστές και ανυπόληπτες πια εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης, για να την απειλήσουν µε υποβάθµιση και να την επαναφέρουν στο µαντρί. Η περίπτωση της Ουγγαρίας, έγραφαν οι «Τάιµς της Νέας Υόρκης», «δείχνει µια ευρύτερη σύγκρουση που αναµένεται να ξεσπάσει από το προσεχές έτος, καθώς οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολιτικοί επιδιώκουν να επιβάλλουν µέτρα λιτότητας σε ολοένα και πιο απείθαρχους πολίτες». 

__Η απειθαρχία είναι ίσως η µοναδική ελπίδα, σχολιάζει ο οικονοµολόγος Μαρκ Γουάισµπροτ στην εφηµερίδα «Γκάρντιαν»: «Οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Ελλάδας, ας πούµε, έχουν πολύ µεγαλύτερη διαπραγµατευτική ισχύ από αυτήν που είναι διατεθειµένες να χρησιµοποιήσουν. Αν αντισταθούν, θα αποκτήσουν λαϊκό έρεισµα. Και τότε θα µπορούσαµε να δούµε ένα διαφορετικό παιχνίδι στην Ευρώπη, που θα επέτρεπε ταχύτερη ανάκαµψη και ακόµη και τερµατισµό της επίθεσης που έχει εξαπολυθεί στο βιοτικό επίπεδο των λαών». 

πηγή