Η ΣΤΕΊΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΊΡΙ ΣΤΟ WORDPRESS.COM

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

520.000 θέσεις δουλείάς σε μια φανταστική Ελλάδα.


Του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΑ

Νέες επενδύσεις σε «παλιούς» τομείς, που όμως το κράτος θα φροντίσει να τους απαλλάξει από εργασιακά, φορολογικά και γραφειοκρατικά... βαρίδια προς όφελος των επιχειρηματιών, είναι η συνταγή που παρέδωσε στην κυβέρνηση η περιβόητη εταιρεία συμβούλων McKinsey για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας.
Η πολυσέλιδη μελέτη της με τον τίτλο «Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά», η οποία προτάθηκε από την κυβέρνηση και χρηματοδοτήθηκε από τον ΣΕΒ και την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, προβλέπει ένα μάλλον ιδεατό μέλλον για την ελληνική οικονομία, όπου τα ελλείμματα θα έχουν μετατραπεί σε πλεονάσματα, η σημερινή ύφεση του -7,1% θα έχει αντικατασταθεί από ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 3% προσθέτοντας πλούτο άνω των 55 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ, και όπου οι 823.000 άνεργοι, που έχουν εκτινάξει σήμερα το επίσημο ποσοστό ανεργίας στο 16,6%, θα έχουν μειωθεί κατακόρυφα με τη δημιουργία 520.000 νέων θέσεων εργασίας.
Ένα μέλλον επίσης όπου θα κυριαρχούν οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, οι επενδύσεις θα γίνονται σε επιχειρηματικές ζώνες, το κράτος θα έχει συρρικνωθεί, οι επιχειρήσεις θα είναι λιγότερες και μεγαλύτερες.
Αναπάντητα ερωτήματα
Η μελέτη της πολύφερνης McKinsey -γνωστής και από τους επαίνους της για την Enron, το χαντάκωμα της Swissair και την πρόβλεψή της πως «η κινητή τηλεφωνία δεν έχει μέλλον», δεν δίνει απαντήσεις για το πολύ σύντομο μέλλον της χώρας. Και ενώ προβάλλει εν πολλοίς τα αυτονόητα (δηλαδή την ανάγκη για επενδύσεις), δεν απαντά στο ερώτημα γιατί οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι -από τους οποίους άλλωστε και χρηματοδοτήθηκε- δεν παίρνουν καμία πρωτοβουλία για να βγει η χώρα από την κρίση (ίσα ίσα οι μεν πιέζουν φορτικά να μην εκδοθούν κοινές μετοχές από το Δημόσιο και χάσουν τα οφίτσιά τους και οι δε, αν δεν βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, ζητούν μονίμως φοροαπαλλαγές για τα κέρδη τους).
Στο κατά McKinsey «ευαγγέλιο» για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας -ή άλλως «μεταμνημόνιο» όπως το χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του ΣΕΒ- ως κλάδοι με φόντα να παράξουν πλούτο και θέσεις εργασίας προβάλλονται:
* Ο τουρισμός, που μπορεί να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία ίση με 18 δισ. ευρώ ώς το 2021 και να δημιουργήσει 220.000 νέες θέσεις εργασίας. Προτείνεται μεταξύ άλλων να δημιουργηθούν 15-20 περιοχές ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης, 3-4 νέα σημεία επιβίβασης τουριστών από κρουαζιερόπλοια, έμφαση στις αγορές της Ρωσίας, της Κίνας και των ΗΠΑ, ακόμη και με απ' ευθείας πτήσεις.
* Η ενέργεια, που μπορεί να συνεισφέρει επί πλέον 9 δισ. ευρώ. Προτείνονται ευρείας κλίμακας προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας, επενδύσεις στην κατασκευή ανεμογεννητριών, πάνελ, επέκταση των δικτύων μεταφοράς κ.ά.
* Η βιομηχανία τροφίμων, που μπορεί να αυξήσει την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία κατά 6 δισ. ευρώ και να δημιουργήσει 120.000 θέσεις εργασίας. Προτείνεται να εγκατασταθούν πανελλαδικά 2-3 μεγάλες βιομηχανίες μεταποίησης ελαιολάδου και άλλες τόσες για τη μεταποίηση φρούτων, επίσης να συγχωνευθούν τοπικές γαλακτοκομικές μονάδες κ.ά.
* Η αγροτική παραγωγή, που μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετο πλούτο 4,5 δισ. ευρώ και να προσφέρει εργασία σε 140.000. Προτείνονται προγράμματα αναδιανομής της καλλιεργήσιμης γης προς όφελος συγκεκριμένων εξαγώγιμων προϊόντων.
* Το λιανικό και χονδρικό εμπόριο, που μπορεί να αποφέρει άλλα 4 δισ. ευρώ. Προτείνεται ο εξοβελισμός των μικρών καταστημάτων-εταιρειών και η δημιουργία μεγάλων σχημάτων μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων.
* Μια σειρά αναδυόμενων κλάδων, με κυριότερους τα γενόσημα φάρμακα, τις ιχθυοκαλλιέργειες, τον ιατρικό τουρισμό, τη φροντίδα ηλικιωμένων και ασθενών, τη διαχείριση αποβλήτων και τη δημιουργία διαμετακομιστικών κόμβων, μέσω των οποίων εκτιμάται ότι μπορεί να δημιουργηθεί πρόσθετο εισόδημα 7 δισ. ευρώ και να απασχοληθούν 70.000 εργαζόμενοι.
Πιο πολλά κι από τα λεφτά, πάντως, είναι στη μελέτη τα «εάν», τα «εφ' όσον» και τα «πρέπει» που προβάλλονται ως προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις ώστε να επιτευχθούν οι προβλέψεις της McKinsey.
Στην κορυφή των προτάσεων περιλαμβάνονται η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας με την καθιέρωση ευέλικτων μορφών εργασίας, η επέκταση της μερικής απασχόλησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και η αύξηση της παραγωγικότητας, ταυτόχρονα με τη συχνή εναλλαγή εργασίας από τους εργαζομένους. *

Δεν υπάρχουν σχόλια: