Απόψεις και Ενστάσεις

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Τι σχέση έχει η πολιτική με το παράλογο; Μόνον ως ρητορική μπορώ να εκλάβω την ερώτησή σας. Διότι στην Ελλάδα (ας μην ασχοληθούμε σήμερα με τα της Γερμανίας ή τα της Γουαδελούπης) αυτό που κυρίως απαντά στα καθημερινά μας ερωτήματα είναι το παράλογο! Το γκροτέσκ, το λοξό, το παράδοξο (μάλιστα αυτό είναι συνήθως το πιο ορθόδοξο), το οξύμωρο και το μωρό.

Τι είναι λόγου χάριν όταν για εννιά ολόκληρους μήνες δεν βρίσκεται ένας χριστιανός (έστω και μουσουλμάνος) να τον κάνει διοικητή του ΙΚΑ ο Γιωργάκης;

Παράλογο;

Τι είναι, όταν τη μιαν ημέρα εισηγείται για τους ημιυπαίθριους η κυρία Μπιρμπίλη διάταξη που αποσύρει την επομένη;

Παράλογο; λοξό; γελοίο;

Τι είναι όταν έχει κάνει το ίδιο ήδη τρεις φορές;

Γελοίο, λοξό ή παράλογο;

Τι είναι όταν ο κ. Πάγκαλος κατηγορεί τους άλλους ότι διορίζουν τα παιδιά τους και τα σκυλιά τους στο Δημόσιο, ενώ έχει ήδη διορίσει σε αυτό την κόρη του;

Γκροτέσκ ή χυδαίο;

Και τι σημασία έχει αν τρεις μήνες μετά, η κόρη του άλλαξε προσανατολισμούς κι αντί το Δημόσιο προτίμησε τον δήμο; (Αθηναίων). Καθίσταται έτσι το «αδίκημα» στιγμιαίο;

Ή μήπως ο κ. Πάγκαλος δείχνει πως έχει μια ολιγώτερο επωφελή και ιδιοτελή σχέση με το κράτος, όταν, αντιπρόεδρος όντας της κυβέρνησης ο ίδιος, σπρώχνει τη σύζυγό του για υποψήφια δήμαρχο στα Καλύβια;

Κι αν κάτι τέτοιο είναι νόμιμο, είναι και ηθικό;

Και τι δηλοί κάτι τέτοιο;

Ευήθεια ή αήθεια;