Μας λένε να μειωθούν οι μισθοί παντού για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Κανείς δεν μας λέει ότι για να λειτουργήσει αυτός ο συνδυασμός πρέπει να ακολουθήσει και μείωση τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες. Στην Ελλάδα όμως γίνεται ακριβώς το αντίθετο: συρρικνώνονται οι μισθοί και αυξάνονται οι τιμές, με αποτέλεσμα να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η βιωσιμότητα των μικρομεσαίων νοικοκυριών...
Μπορεί το μνημόνιο να αφορά μόνο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά τόσο η Κομισιόν όσο και η ΕΚΤ και το ΔΝΤ απειλούν τη χώρα μας ότι θα καταρρεύσει η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας εάν δεν απλωθούν το πάγωμα και οι μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Η απόφαση για τριετές πάγωμα μισθών στον ιδιωτικό τομέα και η πρόθεση της κυβέρνησης να την περάσει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, εάν δεν ικανοποιηθεί από τα αποτελέσματα του κοινωνικού διαλόγου, μόνο τυχαία δεν είναι.
Πρώτα ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν - Κλοντ Τρισέ, μετά ο επίτροπος Όλι Ρεν και πριν από λίγες μέρες ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος - Καν δήλωσαν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η μισθολογική ευθυγράμμιση δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι μονόδρομος. Ο τελευταίος μάλιστα χαρακτήρισε το μέτρο «επώδυνο, αλλά αναγκαίο».
Όλα αυτά ως προτροπές και συστάσεις, καθώς ευθεία επιβολή του μέτρου είναι η ξεκάθαρη παραβίαση των δικαιωμάτων των ιδιωτών, οι οποίοι δεν έχουν υπογράψει καμία συμφωνία με την τρόικα. Έτσι η απόφαση πρέπει να έρθει από πλευράς κυβέρνησης, η οποία θα επωμιστεί και το πολιτικό κόστος.
Στα ύψη τιμές και πληθωρισμός
Βέβαια η τρόικα υπολογίζει ότι, όταν μειωθούν οι μισθοί και στον ιδιωτικό τομέα, θα υποχωρήσουν και οι τιμές των αγαθών και των προϊόντων στη χώρα μας, κάνοντάς την πιο ελκυστική και ανταγωνιστική απέναντι στους εταίρους μας. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός. Στα χαρτιά όμως. Διότι στην Ελλάδα αποδείχθηκε ότι δύσκολα οι τιμές πέφτουν.
Αντιθέτως, παίρνουν την ανιούσα και, αντί να εμφανιστεί το φαινόμενο του αποπληθωρισμού (χαμηλές τιμές, χαμηλοί μισθοί), που είναι ένα είδος εσωτερικής υποτίμησης (όπως συστήνει ο Στρος - Καν), δημιουργείται το φάντασμα του στασιμοπληθωρισμού, που είναι ύφεση σε συνδυασμό με υψηλές τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες λόγω αυξήσεων στους φόρους.
Η στρέβλωση αυτή έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της, όμως η κυβέρνηση και το ΥΠΟΙΟ θεωρούν ότι είναι παροδική και ότι οι τιμές θα υποχωρήσουν σταδιακά.Πώς όμως; Οι δύο αρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών και Οικονομίας βρίσκονταιστα μαχαίρια και ρίχνουν το φταίξιμο ο ένας στον άλλο για την απότομη αύξηση - ρεκόρ στον πληθωρισμό, την οποία κανείς από τους δυο δεν είχε προβλέψει.
Οι όποιες εκκλήσεις της κυβέρνησης σε επιχειρηματίες και βιομηχάνους για συγκράτηση τιμών έχουν πάει στον βρόντο. Έτσι, με τις αυξήσεις των φόρων άρχισαν οι ανατιμήσεις σε προϊόντα μαζικής κατανάλωσης, η αισχροκέρδειαστα καύσιμα ώστε να μετακυλιστεί το κόστος στον καταναλωτή. Όλα αυτάχωρίς σχέδιο αντιμετώπισης από την κυβέρνηση. Εάν συνεχιστεί το φαινόμενο αυτό, τότε η αγοραστική δύναμη της μεσαίας τάξης, που στήριζε μέχρι τώρα την εγχώρια οικονομία, θα καταποντιστεί. Και έτσι οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι και η μεσαία τάξη θα εξαφανίζεται σταδιακά.
Επισήμως η κυβέρνηση δεν τολμά να προφέρει καν τη λέξη στασιμοπληθωρισμός, ενώ η τρόικα σφυρίζει αδιάφορα. Η γενική προσταγή παραμένει να μειωθεί δραστικά το κόστος εργασίας, ώστε τα νούμερα «να είναι εντάξει».
Βέβαια, εκτός από το πάγωμα μισθών στον ιδιωτικό τομέα, η προσταγή συνεπάγεται και άλλα πράγματα που θα μας έρθουν με την πλήρη φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας: τα τετραήμερα, η αντικατάσταση της πλήρους μετη μερική απασχόληση, η νομιμοποίηση της μαύρης και τηςεποχικής εργασίας, τα κυλιόμενα ωράρια και βεβαίως η κατάργηση του μονομερούς δικαιώματος για προσφυγή στη διαιτησία. Όλα αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα προχωρήσουν διότι, εκτός από το μνημόνιο, εμπεριέχονται στη νέα στρατηγική της Λισσαβώνας, η οποία ουσιαστικά καταργεί όσα δικαιώματα κέρδισαν οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου