Οι κυνικοί το είπαν από την αρχή. Εμείς αποφασισμένοι και όχι ρομαντικοί, το παλέψαμε (και συνεχίζουμε), για να πραγματοποιηθεί. Δουλέψαμε γι’ αυτό. Συγκεντρώσαμε ιδέες, κέφι και πληροφορία, ώστε η Πράσινη Ανάπτυξη να μη μείνει ένα σύνθημα, αλλά να έχει περιεχόμενο και ουσία, ώστε να αποτελέσει, επιτέλους, ΤΗΝ ευκαιρία για τον τόπο μας.
Ήταν λογικό, άλλωστε, αφού όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η προστασία του Περιβάλλοντος δίνει μια νέα αναπτυξιακή διάσταση, που προσφέρει θέσεις εργασίας και ανάπτυξη, ακόμα και μέσα στην κρίση.
Επεξεργαστήκαμε προτάσεις για τον τομέα της Ενέργειας, της εξοικονόμησης ενέργειας στον κτιριακό τομέα, για τα έξυπνα κίνητρα που πρέπει να δοθούν εν μέσω οικονομικής κρίσης, για τη διαχείριση των απορριμμάτων με τον πιο οικονομικό –φιλικό προς το Περιβάλλον– κοινωνικά δίκαιο τρόπο…
Ο κατάλογος είναι ιδιαίτερα μακρύς. Από τη μεριά μας, προσπαθήσαμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να βγούμε (Κοινωνία και Περιβάλλον) από την κρίση, νικητές. Είναι, εξάλλου, η μόνη λύση για ένα καλύτερο αύριο!
Είδαμε, κάποια πρώτα φωτεινά σημάδια: απλοποίηση διαδικασιών για φωτοβολταϊκά στα σπίτια μας, κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας στον οικιακό τομέα, οι πρώτοι δασικοί χάρτες, τα πρώτα δειλά βήματα για να περιοριστεί η εκτός σχεδίου δόμηση …
Και μετά, ξαφνικά, χωρίς κάποιο προειδοποιητικό σημαιάκι, ήρθαν οι πρώτες δηλώσεις του νέου υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Λιγνίτης παντού, καύση σκουπιδιών, πετρελαιοκίνηση, άντληση πετρελαίου σε Αιγαίο και Ιόνιο, νομιμοποίηση αυθαιρέτων, αποτελούν τα βασικά συστατικά της νέας, της παραμορφωμένης πια, «Πράσινης Ανάπτυξης».
Όμως, για ποια πράσινη ανάπτυξη μιλάτε και πράσινα άλογα; Σαν πρώτο στοιχειώδες και τίμιο βήμα, περιμένω να διαγραφεί πλέον από το κυβερνητικό πρόγραμμα, η όποια αναφορά στην Πράσινη Ανάπτυξη. Ας είμαστε ειλικρινείς: μιλάμε για την πιο Μαύρη Υπανάπτυξη και, μάλιστα, παλαιάς κοπής. Το πρόγραμμα θυμίζει επιστροφή στην εποχή Σουφλιά.
Μπράβο σας λοιπόν. Τα καταφέρατε. Επιστρέφουμε μερικές δεκαετίες πίσω, τότε που το Περιβάλλον ήταν στο περιθώριο, στο όνομα της κακώς νοούμενης ανάπτυξης που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο. Κάτι σαν τη μέρα της μαρμότας, δηλαδή. Πάλι από την αρχή.
Μη γελιέστε, όμως. Αυτή τη φορά, δε θα μπορέσετε να ντύσετε τις ορέξεις σας, με πράσινο χρώμα. Γιατί το μέλλον που μας ετοιμάζετε είναι μαύρο. Και όσο περνάει από το χέρι μας, δε θα το αφήσουμε να περάσει.
*Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι γενικός διευθυντής του ελληνικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Greenpeace».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου