Πορεία εκβαρβαρισμού.

Tου Κωστα Iορδανιδη

Εισήλθε η Ελλάς σε φάση αποδιοργανώσεως και χάους και ευρίσκεται ενώπιον κινδύνου όχι απλώς πτωχεύσεως, αλλά εμφυλίου συγκρούσεως των διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Διερωτάται πλέον κανείς εάν υπάρχει δυνατότης εξόδου από την κρίση. Η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου δεν έχει χάσει απλώς τον έλεγχο της καταστάσεως, αλλά με την πολιτική που ακολούθησε κατέστησε την διαχείριση του οικονομικού προβλήματος αδύνατη.

Αφού συνομολόγησε «πρόγραμμα σωτηρίας» ανέφικτο εν πολλοίς, επιστράτευσε επικοινωνιακά τεχνάσματα άκρως παρωχημένα. Θεώρησε ότι στοχοποιώντας κάθε φορά και μία κοινωνική «προνομοιούχα» τάξη θα εκμεταλλευόταν τον φθόνο των υπολοίπων πολιτών, και διά του τρόπου αυτού θα εξασφάλιζε την συναίνεσή τους.

Το τέχνασμα θα είχε ενδεχομένως αποτέλεσμα, εάν το «πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και σωτηρίας» της Ελλάδος εξαντλούνταν στην αναδιάρθρωση ενός «πάσχοντος» κλάδου και όχι στη σάρωση ενός συστήματος οικονομίας και διοικήσεως, που για πολλές δεκαετίες έμεινε αναχρονιστικό και αντιπαραγωγικό.

Ο πρώτος και εύκολος στόχος ήσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Η αύξηση, όμως, του Δημοσίου σε επίπεδα ανεπίτρεπτα δεν έγινε με πραξικόπημα των πολιτών, αλλά με αποφάσεις κυβερνητικές. Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της επικοινωνιακής της πολιτικής, προσπάθησε να εξευτελίσει τους υπαλλήλους του Δημοσίου και εξασφάλισε αρχικά την υποστήριξη των οικονομικώς ασθενεστέρων τάξεων.

Ουδέποτε, βεβαίως, παραδέχθηκε ότι στη διάρκεια που άσκησε την εξουσία το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έγινε ουσιαστική προσπάθεια εκσυγχρονισμού της δημοσίας διοικήσεως. Η απόδοση, όμως, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα δεν εξαρτάται από την εθελοντική προσφορά των εργαζομένων, αλλά από την οργάνωση της παραγωγής. Οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας -πρωτίστως όμως του ΠΑΣΟΚ- ευθύνονται όχι απλώς για την διόγκωση του Δημοσίου, αλλά και για τον πρωτογονισμό της διοικήσεως.

Αισθάνονταν κάποιοι ασφαλείς, διότι οι αντιδικία αφορούσε τάξεις που υποτιμητικά αποκαλούνται πληβειακές. Το σκηνικό όμως άλλαξε πριν από λίγες ημέρες. Την Τετάρτη οι εκπρόσωποι των Βιοτεχνών και των Εμπόρων κατηγόρησαν ευθέως στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής τον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών ότι εισηγείται στην τρόικα την λήψη αντιεργατικών μέτρων. Την επομένη ο ΣΕΒ εξέδωσε σκληρότατη ανακοίνωση κατηγορώντας τους επικριτές του ότι «επιχειρούν να καλλιεργήσουν κλίμα εμφυλίου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».

Αλλά όταν το ανώτατο τμήμα της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας σπαράσσεται, όταν οι άνδρες που συγκροτούν τους πυλώνες της εσωτερικής και εξωτερικής ασφαλείας της χώρας ωθούνται στην οικονομική εξαθλίωση, όταν μία κυβέρνηση έχασε επί της ουσίας την στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδος, που υπερψηφίζει νομοσχέδια υπό καθεστώς εκβιασμού, τότε κανείς διερωτάται τι έχει απομείνει για να στηρίζει ακόμη την αντίληψη του εθνικού αστικού κράτους. Η διαχείριση της κρίσεως από την κυβέρνηση πολύ περισσότερο από το πρόβλημα αυτό καθ’ αυτό δημιουργεί, αλίμονο, προϋποθέσεις εκβαρβαρισμού της κοινωνίας. Και αυτό θα το πληρώσουμε όλοι.

πηγή