Tου Γιώργου Παυλόπουλου
Πανίσχυρη πολιτικά εμφανίστηκε χθες το απόγευμα στις Βρυξέλλες η Αγκελα Μέρκελ, ενώπιον των εταίρων της. Στις αποσκευές της είχε, άλλωστε, τη στήριξη του συνόλου σχεδόν της αντιπολίτευσης (πλην του κόμματος της Αριστεράς) και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της Μπούντεσταγκ -η οποία, με 503 ψήφους υπέρ και μόλις 89 κατά, ενέκρινε το σχέδιο που θα επιχειρούσε να επιβάλει η καγκελάριος της Γερμανίας στους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Η επίδειξη ενότητας στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας, εκτός από την ισχυρότατη διαπραγματευτική θέση που διασφαλίζει στην κυβέρνηση, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για το γεγονός ότι τα όσα υποστηρίζει στις διαπραγματεύσεις και τις συνόδους η Μέρκελ δεν αποτελούν μια δήθεν ιδιαιτερότητα ή στενοκεφαλιά της, αλλά θέση του μεγαλύτερου τμήματος της γερμανικής ελίτ.
Έτσι, σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το μέλλον της Ευρωζώνης και ολόκληρης της Ε.Ε., η Γερμανία δείχνει να έχει διασφαλίσει ένα σχεδόν αρραγές εσωτερικό μέτωπο - την ίδια στιγμή που οι σημαντικότεροι συνομιλητές της, όπως οι Γάλλοι και οι Ιταλοί, είναι βαθύτατα διχασμένοι στο εσωτερικό τους.
Ξέρει τι θέλει.
Το Βερολίνο, λοιπόν, ξέρει ακριβώς τι θέλει. Καθώς δε έχει διασφαλίσει τακτικό πλεονέκτημα -σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο- δεν είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει ούτε σπιθαμή πριν πετύχει τους στόχους του ή τουλάχιστον, το μεγαλύτερο μέρος τους. Στόχους οι οποίοι μπορούν, πλέον, να συμπυκνωθούν, σε ένα τίτλο: «μια γερμανική Ε.Ε.». Μέχρις ότου αυτό συμβεί, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα δούμε τη «συνολική λύση» την οποία υποσχέθηκαν πρόσφατα η Μέρκελ με το Σαρκοζί. Γι' αυτό, άλλωστε, όλοι προεξοφλούσαν ότι η χθεσινή σύνοδος θα έθετε το «γενικό πλαίσιο» και δεν θα έδινε την οριστική λύση στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδας και άλλων χωρών.
Το «άρμα» της.
Όσο επίπονη και μακρόχρονη κι αν αποδειχθεί αυτή η διαδικασία, η Γερμανία δεν πρόκειται να βάλει την υπογραφή της κάτω από ένα ολοκληρωμένο και αναλυτικό πακέτο εάν προηγουμένως δεν έχει «δέσει» τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στο «άρμα» της. Τότε και μόνο τότε, θα φανεί φως στην άκρη του τούνελ.
Βεβαίως, η αλήθεια είναι ότι τα σχέδια επί χάρτου συχνά αποδεικνύονται «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στην πραγματική ζωή -ειδικά όταν αυτή εκτυλίσσεται στην... άγρια δύση των αγορών. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η Μέρκελ και ο Σόιμπλε βιάζονται ολοένα περισσότερο -μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι η καγκελάριος, κατά τη χθεσινή της ομιλία στη Βουλή, έθεσε εξαιρετικά πιεστικά το αίτημα για να υπάρξει νέα Συνθήκη της Ε.Ε. (χωρίς να κάνει λόγο, πλέον, για περιορισμένες αλλαγές).
Κυριαρχία.
Το γιατί είναι μάλλον προφανές: οι Γερμανοί θέλουν να αποτυπώσουν την κυριαρχία τους σε χαρτί, που θα φέρει τις υπογραφές όλων των άλλων Ευρωπαίων και θα δημιουργεί την εικόνα της εκούσιας υποταγής...
Η γερμανική ελίτ δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ τον ιστορικό της στόχο: να μετατρέψει την Ευρώπη σε ένα Ράιχ, με πρωτεύουσα το Βερολίνο. Όμως, κάθε φορά που εμφανίζεται η κατάλληλη «ρωγμή στην ιστορία» και η ευκαιρία να τον υλοποιήσει, τότε συνήθως συμπεριφέρεται ως «ταύρος εν υαλοπωλείο». Κι αυτό, με τη σειρά του, γεννά ισχυρές αντιγερμανικές συμμαχίες - κάτι που δεν αποκλείεται να συμβεί και στη σημερινή συγκυρία. Αρκεί να υπάρξουν αρκετοί «πρόθυμοι»...
Ισχυρό πλεονέκτημα.
Η ευθυγράμμιση των πολιτικών κομμάτων στη Γερμανία, αναμφίβολα, δίνει στην ηγεσία της ένα ισχυρό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα έναντι των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Τα «κλειδιά» της κυριαρχίας.
- «Φρένο» χρέους και ελλείμματος στα εθνικά συντάγματα
- Αυτόματη επιβολή αυστηρών κυρώσεων στους παραβάτες των συνθηκών
- Κατάργηση της ομοφωνίας στη λήψη αποφάσεων, σε Ε.Ε. και Ευρωζώνη
- Έλεγχος και έγκριση των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες
- Εποπτεία των χωρών και τραπεζών που δέχονται κοινοτική βοήθεια
- Σκληρή νομισματική πολιτική, με «στρατηγό» την ΕΚΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου