Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά, η υφιστάμενη ευρωπαϊκή κρίση θα ήταν αστεία... διότι, καθώς καταρρέουν το ένα πρόγραμμα διάσωσης μετά το άλλο, οι πολύ σοβαροί άνθρωποι της Ευρώπης, που είναι -στο βαθμό του εφικτού- περισσότερο πομπώδεις και αυτάρεσκοι από τους Αμερικανούς ομολόγους τους, δείχνουν όλο και πιο γελοίοι. [...]
Το ευρύτερο πρόβλημα είναι ότι το σύστημα του ευρώ σχεδιάστηκε για να αντιμετωπίσει τον τελευταίο οικονομικό πόλεμο. Πρόκειται για μια γραμμή Μαζινό, που διαμορφώθηκε για να προλάβει επανάληψη των γεγονότων της δεκαετίας του 1970, που όμως είναι χειρότερη από άχρηστη όταν στην πραγματικότητα κινδυνεύουμε να ξαναζήσουμε τη δεκαετία του 1930. Η εξέλιξη των πραγμάτων είναι τραγική.
Η ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης εμπνέει βαθιά. [...] Το επίτευγμά [της] απειλείται όμως γιατί η ευρωπαϊκή ελίτ, στην αλαζονεία της, κλείδωσε την ήπειρο σε ένα νομισματικό σύστημα που αναπαρήγαγε την ακαμψία του κανόνα του χρυσού και ο οποίος -ακριβώς όπως ο χρυσούς κανών στα 1930- μετατράπηκε σε θανάσιμη παγίδα.
Ισως αυτή τη φορά οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρουσιάσουν ένα πραγματικά αξιόπιστο σχέδιο διάσωσης. Το ελπίζω, αλλά δεν περιμένω ότι θα συμβεί.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το σύστημα του ευρώ μοιάζει όλο και περισσότερο καταδικασμένο. Η ακόμη πιο πικρή αλήθεια είναι ότι με δεδομένο τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα, η Ευρώπη ίσως βρεθεί σε καλύτερη θέση όσο πιο σύντομα αυτό καταρρεύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου