Ο υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας έκανε ένα ταξιδάκι στην Ελλάδα για να πει μια καλή κουβέντα για τις θυσίες των Ελλήνων αλλά και για να διατάξει την κυβέρνηση να τρέξει πιο γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις. Ένας Γερμανός υφυπουργός είναι μόνιμα εγκατεστημένος στη χώρα μας και επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές. Και η γνωστή τρόικα έρχεται κάθε τόσο για να διατάξει τι πρέπει να γίνει και κυρίως τι πρέπει να κοπεί από το γλίσχρο εισόδημα συνταξιούχων και μισθωτών.
Και να ήταν μόνο αυτά. Έχουμε μια Βουλή σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση -σε βαθμό κακουργήματος μπορεί να πει κάποιος, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις. Έχουμε έναν πρωθυπουργό που ουδείς ψήφισε, εκτός από τους τραπεζίτες, και ο οποίος λύνει και δένει στην πιο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα. Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία θεωρείται συμφορά από το 90% των Ελλήνων και δυο κόμματα, το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ, τα οποία ο ελληνικός λαός έστειλε με την ψήφο του στην αντιπολίτευση, όχι απλώς να τη στηρίζουν, αλλά και να συμμετέχουν σ’ αυτή ως ισότιμοι εταίροι.
Κατά τα άλλα, έχουμε στην Ελλάδα δημοκρατία. Μιλούν εξ ονόματός μας ο Παπαδήμος και οι υπουργοί του. Θεωρείται ότι έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση ο Βορίδης και ο Άδωνις. Και το κυριότερο, θεωρείται αυτονόητο ότι όλοι αυτοί, με πρώτο τον πρωθυπουργό, έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα και τη δημοκρατική στήριξη για να διαπραγματεύονται το σήμερα και το αύριο της χώρας και των παιδιών μας. Να υπογράφουν συμφωνίες που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την απελευθέρωση των φαρμακείων ή των ταξί αλλά και με την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς προτεκτοράτου.
Μ' αυτή τη δημοκρατική νομιμοποίηση απειλεί ο Παπαδήμος ότι θα κόψει τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα τραβώντας μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Μ’ αυτή τη δημοκρατική νομιμοποίηση θα υπογράψουν τη δανειακή σύμβαση που θα μας δέσει όλους χειροπόδαρα. Κι αφού τα τακτοποιήσουν όλα, τότε θα μας παραχωρήσουν και εκλογές -έχουμε και δημοκρατία, τι διάολο! Για να καταλήξει η οικονομική και κοινωνική τραγωδία σε πολιτική φάρσα. Κι έτσι η χώρα που καμαρώνει ότι σ’ αυτή γεννήθηκε η δημοκρατία των πολιτών, θα καμαρώνει ότι σ’ αυτή επίσης πέθανε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου