Η ΣΤΕΊΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΊΡΙ ΣΤΟ WORDPRESS.COM

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Πρωτοχρονιάτικο πολιτικό τοπίο.

Α. Αλαβάνου
Ο Λουκάς Παπαδήμος επισκέπτεται τους άπορους ... Η κατάσταση που υποδεικνύει αυτή η πρωτοσέλιδη είδηση θα ερμηνευόταν ως σχιζοειδής από τους ψυχιάτρους, αλλά πιο κοντά στην πραγματικότητα θα ήταν μια αστυνομική ερμηνεία: ο ένοχος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ο τραπεζίτης-πρωθυπουργός που απεργάζεται τον πολλαπλασιασμό των απόρων εξακριβώνει επιτόπου το αποτέλεσμα του έργου του.



Τα διαγγέλματα της Πρωτοχρονιάς και οι παρεμβάσεις κυβερνητικών και άλλων παραγόντων ήταν πολεμικά ανακοινωθέντα από το “μέτωπο του ευρώ”. Μια προσπάθεια να βγει ο κόσμος από τη χαλαρή διάθεση των ημερών και να εισέλθει ξανά στο τρομοκρατικό θρίλερ της επόμενης “δόσης” των δανείων και των δεινών που θα έλθουν αν “μας διώξουν από το ευρώ”. Πρωταγωνιστής και πάλι ο Λ. Παπαδήμος, αλλά και ο Β. Ράπανος, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και διοικητής της Εθνικής, η γνωστή και μη εξαιρετέα Α. Διαμαντοπούλου και φυσικά ο Π. Καψής, το πρόσωπο των Μίντια στην κυβέρνηση. Η αντιπροσωπευτική βεντάλια των δυνάμεων που κυβερνούν . Χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, εργολάβοι των ΜΜΕ και “εσωτερική τρόικα”. Το γενικό νόημα: “Να πεινάσετε, αλλά, προς θεού, μέσα στο ευρώ”. 
Πρέπει το “πόπολο” να διατηρήσει την ψευδαίσθηση του “ισχυρού νομίσματος” που κουδουνίζει στις τσέπες άλλων, ενώ το δικό του στομάχι θα συστέλλεται από την πείνα. 
Αυτή η διάσταση της περιφρόνησης προς το λαό που τον μεταχειρίζονται όπως οι αποικιοκράτες οι οποίοι χάριζαν καθρεφτάκια και χάντρες και άρπαζαν το χρυσό και το ασήμι θίγει τον πυρήνα της αξιοπρέπειας και της νοημοσύνης, ένα βασικό ερέθισμα της εξεγερτικής διάθεσης.
Αξιοσημείωτη μεταξύ όλων αυτών η δήλωση του κ. Ράπανου: “Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ, γυρνώντας δεκαετίες πίσω”. Αφήνουμε κατά μέρος το κατά πόσο είναι πειστικός ένας τραπεζίτης που λέει ότι θα “μειώσουμε όλοι μας το επίπεδο διαβίωσης” αναφερόμενος στο εαυτό και τους ομοίους του... και ας θέσουμε το ερώτημα: Πόσες δεκαετίες; 20 με 25 χρόνια, λέει ο κ. Ράπανος. Όμως, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ζούσαν σχετικά καλύτερα πριν από 25 χρόνια, τόσο από μισθολογική άποψη όσο και από την άποψη των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους, ιδίως μπροστά στην επί δεκαετίες “εσωτερική υποτίμηση” που εγγυώνται τα μνημόνια και επιβάλλει η παραμονή στην Ευρωζώνη. Η φούσκα του ευρώ έχει γίνει αντιληπτή από ευρέα τμήματα της εργαζόμενης κοινωνίας, όπως και τα διεθνή και εγχώρια συμφέροντα που επενδύουν σ΄ αυτό.

***
Ο Κ. Παπούλιας άδραξε την ευκαιρία της Πρωτοχρονιάς για να καλύψει πλήρως την πραξικοπηματική κυβέρνηση Παπαδήμου. “Με τον κ. Παπαδήμο έχει κατακάτσει ο κουρνιαχτός”, δήλωσε ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Για όσους δεν το αντιλήφθηκαν κουρνιαχτός είναι οι λαϊκές αντιδράσεις, για τις οποίες ο Κ. Παπούλιας ευελπιστεί να σβήσουν πλήρως. Και βεβαίως εισέπραξε τα συγχαρητήρια της “Καθημερινής” ότι επιτελεί το καθήκον του ως ανώτατος πολιτειακός άρχοντας. Όποιος είχε την εντύπωση ότι καθήκον του “ανώτατου πολιτειακού άρχοντα” είναι να διαφυλάσσει το Σύνταγμα, να το ξεχάσει. 
Μπορεί τα ΜΜΕ να πρόβαλλαν τη δήλωση για τον “κουρνιαχτό”, όμως άλλο σημείο ήταν το πιο ουσιώδες. Στην αποστροφή της δήλωσης του Κ. Παπούλια για τον κίνδυνο να μην ολοκληρώσει η κυβέρνηση το έργο της, γιατί της “κάνουν πόλεμο”. Εμμέσως λοιπόν ο πρόεδρος της δημοκρατίας και “θεματοφύλακας του Συντάγματος” τάχθηκε υπέρ της διευρυμένης αποστολής της κυβέρνησης Παπαδήμου και της παράτασης της παραμονής της στην εξουσία. Νομιμοποιώντας τις μεθοδεύσεις για την παγίωση της πολιτικής εκτροπής. 
Το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, εξαργυρώνοντας τη θέση του στην κυβέρνηση, πιέζει για αλλαγή του εκλογικού νόμου που θα μειώσει την κοινοβουλευτική παρουσία της Αριστεράς, κυβερνητικά στελέχη (Γ. Σταυρόπουλος υπουργός Επικρατείας) λένε ότι η παρούσα κυβέρνηση διαθέτει τη “λαϊκή” νομιμοποίηση για να φέρει το θέμα της αλλαγής του Συντάγματος και είναι εμφανές ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε. δεν βλέπουν την κυβέρνηση Παπαδήμου ως “μεταβατική”, αλλά ως μια δύναμη κρούσης που θα εφαρμόσει ακόμη πιο άγρια μέτρα λιτότητας το αμέσως επόμενο διάστημα, μέχρι να γίνουν, αν γίνουν, εκλογές. Ο Τύπος μιλά για φοροεπιδρομή 7 δισ. ευρώ , προκειμένου να ληφθεί το υπερ-δάνειο των 89 δισ. --το οποίο προορίζεται κατά το μέγιστο μέρος του για τις τράπεζες και την εκπλήρωση των όρων για το κούρεμα και την ανταλλαγή ομολόγων (PSI)-- τους πρώτους μήνες του 2012. Η πιθανότερη έκβαση είναι και να θεσπιστούν τα νέα μέτρα λιτότητας και η χώρα να οδηγηθεί στη χρεοκοπία, με καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες, εφόσον ο χειρισμός υπαγορεύεται βάσει των όρων των δανειστών και της τρόικας.

***
Στο πολιτικό/κομματικό επίπεδο είναι εμφανές ότι το παραπαίον και κατακερματισμένο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα αναζητά λύσεις στην παράκαμψη ακόμη και αυτής της περιορισμένης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και στην αλλοίωση της λαϊκής βούλησης. Ο χρόνος των εκλογών –που ήδη έχει μετατεθεί για τέλη Απριλίου, αρχές Μαΐου-- εξαρτάται από τις διαδικασίες που συντελούνται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Ν.Δ., διαδικασίες αποσύνθεσης και αναδιάταξης. Το ζητούμενο είναι το κλείσιμο των ρωγμών από τις οποίες μπορεί να εισχωρήσει ο λαϊκός παράγοντας ή να επιδράσει η λαϊκή βάση. Σύμφωνα με τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις κανένα κόμμα δεν μπορεί να κερδίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθεί η δυνατότητα σχετικά σταθερών κυβερνητικών συμπράξεων του “μαύρου μετώπου” και υπό την προϋπόθεση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα φέρει μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση. 
Έτσι, η πολιτική έναρξη της καινούργιας χρονιάς σηματοδοτεί μια δίμηνη -τρίμηνη περίοδο εκβιασμών και απειλών, το γνωστό θρίλερ της “δόσης”, με τα ΜΜΕ να αναλαμβάνουν ξανά τον προηγούμενο ρόλο τους, περνώντας δηλαδή από την καθησυχαστική και κατευναστική προπαγάνδα ,που αποτέλεσε το υπόβαθρο για την αποδοχή της κυβέρνησης Παπαδήμου, στην τρομοκρατία της “αποπομπής από το ευρώ”. Μέσα σε ένα τοπίο όπου ο “τεχνοκράτης” πρωθυπουργός χάνει ραγδαία την ούτως ή άλλως προσωρινή δημοφιλία του, τα κόμματα που τον στηρίζουν έχουν καταρρακωθεί και οι εναλλακτικές λύσεις για το κατεστημένο, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ελάχιστες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: